22349 resultaten - Pagina 1373 van 1490
... 1361 - 1362 - 1363 - 1364 - 1365 - 1366 - 1367 - 1368 - 1369 - 1370 - 1371 - 1372 - 1373 - 1374 - 1375 - 1376 - 1377 - 1378 - 1379 - 1380 - 1381 - 1382 - 1383 - 1384 - 1385 - 1386 ...
[9] Nu zullen jullie zeggen: Waarom zijn hier eigenlijk zeven galerijen boven elkaar, waarvan elke voor jullie zo huiveringwekkend hoog is? - Dat kan als volgt verklaard worden. Veronderstel bijvoorbeeld een stellage, die er toch noodzakelijkerwijze moet zijn om niet alleen vele klafter hoge, maar echt mijlen hoge gebouwen neer te zetten. Zo’n stellage bestaat uit zeven delen, en ieder deel is anders geconstrueerd; want als het ene hetzelfde zou zijn als de andere, dan zou het onderste het gewicht van de daarop staande delen immers niet kunnen dragen. Daarom is hier in deze zeven afdelingen boven elkaar een hele stellage opgesteld, en wel het eerste, onderste deel van de stellage op de begane grond. - Als een gebouw niet hoger gemaakt wordt dan dit eerste deel op zichzelf is, dan is deze stellage natuurlijk voldoende. Als een gebouw echter nog eens zo hoog gemaakt wordt, kan iedereen op de tweede galerij, in het vertrek dat precies boven de ruimte op de begane grond staat, het opzetstuk ofwel het tweede deel van de stellage bekijken en tegelijkertijd bestuderen; en zo wordt daar voor ieder opvolgend, hoger deel de stellage met alle bestanddelen verder opgebouwd. - Mocht een gebouw nog hoger gemaakt moeten worden, zoals bij tempels zeer zeker nog het geval is, dan is in de aangrenzende ruimte, en wel op de begane grond, het volgende opzetstuk te zien; en daar boven weer de eventueel noodzakelijke andere, nog hogere opzetstukken. Al naargelang de verscheidenheid van de gebouwen staan er ook verschillende stellages, die allemaal trap na trap in dit kunstmuseum te zien zijn.Hoofdstuk 49: Het kunstmuseum van de tempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Kijk, hier op een afstand van ongeveer een mijl vanaf de bomengroep staat een trapsgewijs gevormd gebouw, dat ongeveer uit zeventig treden bestaat, waarvan iedere trede een hoogte van duizend klafter heeft. Op iedere trede zien jullie vier verdiepingen die van ramen voorzien zijn, ongeveer zoals de gotische ramen bij jullie op aarde; alleen is ieder raam minstens vijftig keer groter dan bij jullie. - Vervolgens is de vraag (aangezien dit gebouw van buiten en van binnen zo trapvormig gebouwd is en elk van deze treden zowel aan de buiten- als de binnenzijde van goede balustraden voorzien is), waarvoor dit gebouw eigenlijk dient - dit gebouw dat, hoewel het een tamelijk inwendig deel van de tempel is, toch een omtrek van ruim zeventig mijl heeft?
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Nu is er nog een vraag: Waar komt het water vandaan? - Via geweldig grote, kunstmatige waterleidingen. De buizen daarvoor worden namelijk van het meer dan honderd mijl hoge ringgebergte tot aan zo’n tempelgebouw gelegd, en daar wordt het water niet zelden bijna duizend mijl ver doorheen geleid. Op deze manier is dit reusachtige trapsgewijze gebouw door allerlei waterleidingen dan ook overal rijkelijk van water voorzien. Ja, op deze treden zijn niet zelden zulke grote waterbassins aangelegd, dat de bewoners daar met sierlijke bootjes wijd en zijd op kunnen rondvaren; en op het plateau van de zeventigste trede zijn er tussen de vruchtbomen en tuinen zelfs een groot aantal fonteinen aangebracht, waar het water uit tamelijk hoge obelisken omhoog spuit en daarna als een flinke regen in een aanzienlijk groot waterbassin valt.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Maar nu zullen jullie weer zeggen: De woningen zullen dan wel vochtig zijn, wanneer het hele gebouw zo vol water is! - Maak je daar geen zorgen om! Want dit gebouw is gebouwd met enkel massieve quaderstenen, die zodanig aan elkaar gekit zijn, dat het werkelijk als een buitengewoon stevig scheppingswerk beschouwd kan worden. Door deze muren, die niet zelden honderd klafter dik zijn, dringt geen druppel water heen; en het metselwerk, dat het water onmerkbaar vochtig is geworden, wordt door de flinke warmte van de zon steeds onmiddellijk weer gedroogd, zodat daar in de vertrekken niet het minste spoor van vocht merkbaar is.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Zowel binnendoor langs talloze kleine en grote trappen alsook buitenlangs via recht aangelegde, buitengewoon gemakkelijke en brede trappen kan men op de treden42 van het gebouw komen. Weliswaar zouden jullie op deze trappen niet goed vooruit komen, aangezien iedere traptrede twee klafter hoog is; maar voor de zestien tot twintig klafter lange bewoners van deze gordel behoren dergelijke trappen tot de gemakkelijkste, omdat zij ook trappen hebben waarvan iedere trede vier tot vijf klafter hoog is.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Kijk, deze tempel ziet er niet uit als een ander gebouw, maar is veeleer een berg met een hoogte van twintig mijl; de omtrek ervan is ongeveer even groot. En zo ziet deze eigenlijke tempel er meer uit als een (beslist niet symmetrisch, maar als het ware willekeurig gebouwde of neergezette) reusachtige gotische toren, waar de ene spits zich na de andere en de tinnen zich boven elkaar verheffen.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Deze tempel heeft overal duizenden hoge gewelven, en overal zien jullie zowel aan de binnen- als de buitenzijde trappen lopen. De hoogste spitsen van deze tempel verliezen zich voor het oog van de toeschouwer steeds verder in de lichte dampkring van de zon; alleen zien jullie hier en daar nog enkele spitsen als heldere sterren hun schitterende licht naar beneden zenden.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Dit hele gebouw is, zoals jullie in je fantasie ook kunnen zien, enkel van de jullie reeds bekende witte, glanzende stenen gebouwd en is daardoor zowel van binnen als van buiten overal even licht. - Als jullie met je ogen zo’n tempel ook maar tot op honderd mijl zouden naderen, zou het geweldige stralen ervan jullie plotseling blind maken; want buiten, in de vrije lucht straalt deze steen nog duizend keer sterker dan het vrije licht van de zon, gezien vanaf jullie aarde. Maar voor de ogen van de bewoners van deze gordel hebben dergelijke stenen ongeveer dezelfde lichtsterkte als bij jullie een besneeuwde vlakte, die door de zon beschenen wordt.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Naast iedere trap, die buitenlangs naar het hoogste punt leidt en aan beide zijden stevige balustraden heeft, loopt met name naar het inwendige van het gebouw een zogeheten glijbaan. Deze dient er evenwel niet voor om mensen daarlangs naar beneden te laten glijden, maar veeleer voor het doel, waar bij jullie de zogeheten afvoerpijpen voor dienen. Deze baan is namelijk een half open buis, en daarin kan van iedere trede alles wat onbruikbaar is alsook al het afval gegooid worden, waarna het dan in deze buis naar beneden glijdt; en als er iets blijft steken of hangen, dan wordt dat weggespoeld met een waterstraal of kan het over de balustraden van de treden naar buiten gegooid worden.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Aangezien we het gebouw links en rechts als een trapsgewijze gevormd gebouw hebben gezien, zal het vanzelf duidelijk zijn dat het een gelijkzijdige driehoek zou vormen als wij het doormidden zouden snijden. Maar daaruit blijkt weer, dat het beneden op de begane grond bijna even breed moet zijn als het vanaf de grond tot aan de hoogste trede hoog is. Zodoende heeft het dan ook eveneens een doorsnede van zeventigduizend klafter. En de ingangs- en doorgangspoorten zijn dus ook niets anders dan duizend klafter hoge en honderd klafter brede tunnels, die van binnen zelfs met kunstlicht verlicht moeten worden. Dat is echter op deze gordel en ook op de andere gordel niet zo duur als jullie denken. Want op de zon zijn er een buitengewoon grote hoeveelheid witte stenen, die van zichzelf zo sterk stralen, dat jullie het licht van zo’n steen evenmin zouden verdragen als het licht van de zon zelf op een heldere middag. Uit deze steen worden grote bollen gehakt, ongeveer twee klafter in doorsnee, die vervolgens op vierkante voetstukken zowel in de brede tunnels als ook in de inwendig gelegen vertrekken van dit gebouw op de juiste afstanden geplaatst worden. Daarmee worden zowel de tunnels als de inpandige kamers zelfs nog sterker verlicht dan jullie planeet op een heldere middag. - Dit licht is op de zon natuurlijk aanzienlijk zwakker dan het natuurlijke licht buiten; maar desondanks is toch nog voldoende sterk om alles heel duidelijk te onderscheiden en te bekijken.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] Hoe de bewoners in zo’n tempel God vereren, daarover zal pas gesproken worden wanneer we het gaan hebben over de religie van deze bewoners.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] Nu hebben we dus gezien hoe zo’n tempel bij de bewoners van deze zonnegordel eruit ziet en hoe groot hij is, en we kunnen dus wel vergelijken, welke van de drie soorten bouwwerken de indrukwekkendste en reusachtigste is.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[17] Op de keper beschouwd zullen jullie zonder meer moeten zeggen: De grote weg blijft, wat de grootte van het bouwwerk betreft, nog altijd het reusachtigste middelpunt van de bewoners van deze gordel. - Wat echter de wonderbaarlijke, buitengewoon grote diversiteit aan bouwkunst betreft, staat zo’n tempel beslist hoger ten opzichte van de weg en lijkt in zekere zin het hoogtepunt van kunstzinnige bouw van de bewoners van deze gordel.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[18] Dat in zo’n hele tempel ook verscheidene miljoenen mensen wonen, hoeft nauwelijks nog vermeld te worden. - Hoeveel van zulke tempels komen er eigenlijk voor op deze zonnegordel? - Niet zo heel veel. Meer dan tien zullen jullie er nauwelijks vinden. - Hoe groot is het district van zo’n tempel eigenlijk? - Qua ruimte een gebied dat groter is dan op jullie aarde Europa, Azië en Afrika bij elkaar.
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[22] Dat is nu ook wel alles, waar wij in uiterlijk, natuurlijk opzicht op deze gordel als gedenkwaardig aandacht aan moeten schenken. De volgende keer zullen we ons dus weer wenden tot de drie instellingen, namelijk de huisregels, de maatschappelijke en de religieuze regels. - Genoeg dus voor vandaag!
Hoofdstuk 50: De hogeschool voor geestelijke kennis en de binnenste hoofdtempel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon