22349 resultaten - Pagina 1376 van 1490
... 1364 - 1365 - 1366 - 1367 - 1368 - 1369 - 1370 - 1371 - 1372 - 1373 - 1374 - 1375 - 1376 - 1377 - 1378 - 1379 - 1380 - 1381 - 1382 - 1383 - 1384 - 1385 - 1386 - 1387 - 1388 - 1389 ...
[14] Hiermee hebben we dus de noodzakelijke elementen van deze planeet leren kennen. - Nu zou een sterrenkundige hier nog wel tegenin kunnen brengen: Als er in ons zonnestelsel nog een planeet zou zijn, hadden wij die allang ontdekt, aangezien wij zelfs de veel kleinere kometen ontdekken, ook als die voor het ongewapende oog volkomen onzichtbaar blijven. - Maar Ik zeg hier: Dat de planeet niet ontdekt is heeft als reden, dat deze zo langzaam beweegt, dat hij door alle astronomische instrumenten niet wordt waargenomen, als gevolg van de grote afstand en nog meer het korte tijdsbestek dat de waarneming duurt. Zo gebeurt het nog altijd dat deze ster als een vaste ster wordt beschouwd - natuurlijk van een heel onbeduidende grootte - en op deze manier nog niet als planeet herkend kan worden. Hetzelfde was immers ook het geval met de veel dichterbij staande planeet Uranus, die door zwakke instrumenten eveneens verscheidene duizenden jaren slechts voorbijgaand bekeken werd als een nauwelijks opmerkenswaardige vaste ster. Het zou de geleerden dan ook duidelijk kunnen zijn dat er ondanks hun scherpe waarnemingen nog altijd een planeet kan bestaan, die zij als gevolg van de ontoereikendheid van hun instrumenten en waarnemingen nog niet als zodanig hebben kunnen herkennen en nader bepalen45.Hoofdstuk 53: Het zevende gordelpaar - overeenkomend met de langdurig onbekende planeet Neptunus (Miron) - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Zo zien de bewoners van deze planeet ook de zon zelf in een groenwit licht. De reden daarvan is gelegen in de uitgestrekte atmosferische luchtregio alsook in de bijzondere zuiverheid daarvan. Om deze reden vertonen ook ver verwijderde delen van het land zich niet zo blauw als bij jullie, maar groen; de oorzaak is ook hier het licht en voor het merendeel, zoals gezegd, de atmosferische lucht. Daar tegenover zijn de bladeren van de bomen, de struiken, de planten en ook het gras blauw; het is dus precies omgekeerd als gewoonlijk bij jullie op aarde. Weliswaar hebben we ook op Saturnus overwegend de kleur blauw aangetroffen; maar daar is deze kleur nog lang niet zo intensief en levendig als hier.
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Om deze reden leggen de bewoners van deze planeet zich ook helemaal niet sterk toe op de natuurwetenschap, met name wat de planten- en lagere dierenwereld betreft. Maar ze doen wel hun waarnemingen, waar de natuur vormbestendig begint te worden.
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Op deze reden kan deze planeet wel geheel terecht ‘Miron’ (wereld van wonderen) heten, aangezien de vormen van de plantenwereld alsook voor een groot die van de dierenwereld zo buitengewoon veranderlijk zijn, dat een uitgestorven plant, boom of diersoort niet weer als dezelfde tevoorschijn komt. - In hoeverre deze planeet verder nog aan zijn naam beantwoordt, zal het navolgende ons duidelijker laten zien.
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Aangezien we onze beschouwingen op deze planeet reeds bij de planten- en dierenwereld begonnen zijn, zullen we ons daar nog een tijd mee bezig houden en daar nog menige zeldzaamheid zien.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Onder de buitengewoon vele boomsoorten van deze planeet neemt de zogeheten ‘eeuwige boom’ een unieke plaats in. Deze boom is de enige op deze planeet, die nooit van vorm en geaardheid verandert; daarom wordt hij door de bewoners van de planeet Miron ook tot een symbool van trouw gemaakt. Hij groeit buitengewoon hoog op, maakt weinig takken, die nooit ver van de slanke stam af staan. De vrucht ervan is dus ook steeds hetzelfde. - Hoe ziet die vrucht eruit, en zit erin?
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Deze takken zijn even stevig en onbeweeglijk als de boom zelf; ze bestaan enkel uit een tamelijk ronde, sterke steel, die loodrecht op de stam staat. Aan beide zijden in horizontale richting heeft zo’n tak van een soort rooster, dat wil zeggen, hij ziet eruit alsof men aan beide zijden relatief lange sporten in de tak had gestoken. Deze sporten worden naar het einde van de tak natuurlijk korter en zwakker. - Dat zijn dus de twijgen van de tak.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Nu zouden sommigen kunnen vragen: Hoe is dat toch mogelijk? - Dat is heel goed mogelijk en kan door hen, die diepere kennis van de lichtbreking hebben, heel gemakkelijk begrepen worden. De groene kleur van het licht is de meest intense en dus ook de krachtigste; daarom doordringt deze kleur ook vrijwel de gehele plantenwereld op de planeten, die dichter bij de zon liggen, en weerkaatst ze in de bladeren en groene takken van de planten. Alle overige kleuren zijn dus ook minder intens en kunnen dus alleen teerdere voorwerpen doordringen. - De kleur blauw is echter het minst intens, vandaar dat die ook het minst verbruikt wordt en de lucht daar steeds mee gevuld kan zijn; om die reden vertonen op jullie planeet veraf gelegen voorwerpen zich ook altijd blauw gekleurd.
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Op onze planeet Miron echter is vanwege de grote afstand en ook vanwege de grote rijkdom aan lucht precies het tegenovergestelde het geval. - De kleur groen is op deze grote afstand van het stralende lichaam, dat de zon is, noodzakelijkerwijze minder in intensiteit geworden; want jullie kunnen aannemen, dat op de hele planeet Miron niet zoveel zonnestralen vallen als alleen al op het Afrika van jullie aarde. Als deze weinige zonnestralen nu op het uitgestrekte oppervlak van de luchtregio van Miron vallen, worden deze, aangezien het weldadigste zijn, onmiddellijk opgenomen. Alleen de blauwe straal, die veel minder levenwekkend is, wordt door de zuivere lucht doorgelaten en valt op de planten - om welke reden, zoals reeds opgemerkt, de planten zich - met uitzondering van de bloemen - dan ook voor het overgrote deel in de mooiste blauwe kleuring vertonen. Maar dergelijke gedetailleerde beschouwingen zijn voor ons doel niet nodig; bovendien is er voor iedere denkende geest toch al buitengewoon veel gezegd. Daarom zullen wij ons direct naar de eigenlijke plantenwereld van deze planeet wenden!
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Zo groeit er bijvoorbeeld een vruchtboom heel weelderig tot een bepaalde omvang en hoogte van ongeveer honderd klafter, en wel tot een leeftijd van ongeveer twintig tot dertig Mironjaren - waarbij niet vergeten moet worden dat een Mironjaar bijna dertien van jullie maanden duurt en geen zonnejaar, maar een maanjaar is. Als zo’n boom helemaal volgroeid is, dan vindt er bij die boom van de ene dag op de andere een plotselinge verandering plaats. Ofwel hij verdwijnt plotseling uit het bestaan, en op de plaats van de boom ontdekt de onderzoeker een groot aantal geheel nieuwe insecten, ofwel de boom werpt zijn takken af, die zich ervan losmaken ongeveer zoals de bladeren van jullie bomen in de herfst, en nu brengt de stam volkomen andere takken voort en mettertijd ook heel andere vruchten. - Als de boom in insecten verandert, dan leven deze een tijd, maar alleen op de plaats waar de boom heeft gestaan; daarna sterven ze af en ontwikkelt zich uit hun gemakkelijk ontbindende molm binnen korte tijd een geheel nieuwe plantensoort, die evenwel absoluut geen verwantschap heeft met de voorgaande boom. - Jullie moeten niet aannemen dat bij zo’n vormverandering iedere keer dezelfde insecten tevoorschijn komen. Dat is daar veeleer afhankelijk van de steeds verschillende posities van de manen; vandaar dat zo’n te gronde gegane boom op verschillende momenten en verschillende plaatsen in verschillende soorten insecten kan overgaan, waaruit dan weer nieuwe planten kunnen ontstaan, ofwel kan de boom na het afwerpen van zijn takken al naargelang van de genoemde omstandigheden in verschillende andere boomsoorten overgaan.
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] [o gebeurt het op Miron herhaaldelijk, dat de een of andere vogel, vlinder of ander vliegend insect zijn eieren legt, en dat uit deze eieren, die gewoonlijk in de warme aarde gelegd worden, in plaats van een soortgelijk of ander dier een nieuw soort plant tevoorschijn komt, die een tijdje bestaat en dan weer volkomen afsterft. Uit de molm van deze uitgestorven planten, en niet zelden ook uit hun zaden, ontstaan dan in plaats van soortgelijke planten weer nieuwe dieren; soms kan men zelfs in behoorlijk grote en stevige zaadschillen of hulzen, wanneer men die openmaakt, reeds een tamelijk goed gevormd diertje aantreffen, dat een vorm heeft die lijkt op een reeds eerder gezien dier of van een geheel nieuw, nog nooit gezien dier.
Hoofdstuk 54: Wonderbaarlijke plantengroei op de planeet Miron (Neptunus). Veranderlijkheid van de levensvormen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Om deze vraag volledig te kunnen beantwoorden, zal het nodig zijn eerst nader kennis met de boom te maken, waardoor de bovenstaande vraag dan ook vanzelf beantwoord zal worden. Deze boom groeit op uit de grond ongeveer op de manier zoals bij jullie het koraalboompje op de bodem van de zee. Het heeft geen echt hout als wezenlijk bestanddeel, maar de stam en ook de wortels en takken bestaat uit een minerale substantie, ongeveer dezelfde als de mosselen bij jullie. Hij heeft dus ook geen bast; hij is volkomen glanzend glad en schittert met een witblauwe, metalen glans. De takken zijn echter volkomen wit. De stam van deze boom, met name als hij oud is, is niet zelden drie- tot vierhonderd klafter hoog en heeft bij de grond een omtrek van twintig tot dertig klafter. - Hoe weinig takken zo’n boom in verhouding tot zijn grootte heeft, kunnen jullie zien aan het feit, dat zelfs de grootste boom er niet meer dan twintig heeft; en geen enkele tak reikt verder dan vijf klafter van de stam.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Welnu, hiermee is de vorige vraag al beantwoord; maar tegelijk is ook uiteengezet waarom deze boom de ‘eeuwige’ en ‘getrouwe’ wordt genoemd. - De ‘eeuwige’, omdat hij zoals gezegd ten eerste nooit van vorm verandert, ten tweede bijna nooit afsterft en ten derde, omdat door zijn constante gedruppel onophoudelijk vruchten afwerpt. - Om deze reden wordt hij ook de ‘getrouwe’ genoemd, omdat men onder zijn takken altijd zijn vruchten vindt. Daarom maken de bewoners van deze planeet de grond onder deze boom ook vrijwel spiegelglad, om vooral niets van zijn kostelijke sap verloren te laten gaan.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Kijk, hoewel deze boom duurzaam is, is hij desondanks van een heel wonderbaarlijk soort en behoort hij meer tot het dierenrijk dan tot het plantenrijk. Want zijn hele, in zekere zin minerale wezenlijke inhoud is niets anders dan een verzameling kleine diertjes, die zich op een voor hen aangenaam stuk van de aardbodem hebben verzameld en door het afleggen van hun omhulsels deze boom hebben gevormd.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Als het sap de een of andere uitmondingsplaats bereikt heeft - die altijd aan de takken is gevormd door het natuurlijke instinct van deze diertjes of, beter gezegd, door de in hen wonende geestelijke intelligentie - wordt het door de diertjes, die zich bij deze openingen bevinden en nog steeds leven, onmiddellijk opgezogen of verbruikt. Het afval, dat de diertjes naderhand uitscheiden, is dan dit kleverige sap, dat van de takken afdruipt en als de vrucht van deze beslist gedenkwaardige boom wordt beschouwd. - Als jullie dit nu bedenken, zal het wonderbaarlijke van deze boom jullie niet ontgaan.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon