22349 resultaten - Pagina 1391 van 1490
... 1379 - 1380 - 1381 - 1382 - 1383 - 1384 - 1385 - 1386 - 1387 - 1388 - 1389 - 1390 - 1391 - 1392 - 1393 - 1394 - 1395 - 1396 - 1397 - 1398 - 1399 - 1400 - 1401 - 1402 - 1403 - 1404 ...
[2] Dit is ook het geval met het hart van de aarde. Door de pulserende of stuwende stoot van het aardehart, die elke zes uur herhaald wordt, worden alle verschillende levenssappen uit het binnenste van de aarde in alle delen van het aardelichaam gedreven en er is geen tweede, vierde of vijfde stuwkracht van een andere soort nodig; dientengevolge zijn alle verschijnselen van het levensproces van het aardelichaam afhankelijk van deze enige stuwkracht.Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Op deze manier hebben we nu in één boom drie bomen gezien.
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[9] Laten we een vrucht aan de boom bekijken. Wat ontdekken we het eerst bij een noot, een kastanje, een eikel, kortom bij wat voor een vrucht dan ook? Het eerste is de dop, die evenals de bast tweeledig is. Dan komt de beschuttende laag als tweede deel van de vrucht, die is gewoonlijk de meest vaste. Onder deze bolster komt pas het derde en belangrijkste deel van de vrucht, waarin pas het hart of de kiemhuls rust.
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Laten we nu een dier bezien. Iedereen ziet duidelijk bij een dier het eerst de huid, die geheel opgevuld is en de gestalte van het dier duidelijk laat zien. Binnen de vaak uit meerdere lagen bestaande huid is het vaste beenderenstelsel, dat door een spier- en gedeeltelijk kraakbeenachtige vleesmassa stevig bij elkaar wordt gehouden, net zoals de harde schaal van een noot of de schedel van elk hoofd. Dat is het tweede dier, ook wel geraamtedier genoemd. Binnen dit beenderenstelsel zijn diens ingewanden, zoals longen, lever, milt, darmen en temidden van deze meer edele delen van het dier het hart zelf, dat het leven voortbrengt; dat is nu het derde dier waardoor de beide buitenste delen hun voeding en leven ontvangen, en wel door de talloze organen en vaten, die van binnenuit in de twee buitenste uitlopen.
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[12] Waarom is deze opbouw zo gelijksoortig? Het antwoord daarop is gemakkelijk te vinden en bij rustige beschouwing vindt men dezelfde oorzaak, waardoor kinderen op hun ouders lijken en de vruchten op de zaadkorrels, waaruit ze weer als zaadkorrels tevoorschijn komen. Zo is bijvoorbeeld de tarwekorrel een zaadje dat, als het in de aarde wordt gestrooid, weer dezelfde zaadkorrel als vrucht tevoorschijn brengt. Zo hebben ook al de organische levende wezens op de aarde die een lichaam hebben, de structuur van het aardelichaam zelf
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[14] Aan de binnenkant van deze buitenste aardlaag die ongeveer 150 km - soms ook wel minder - dik is, begint het eigenlijke, meest vaste deel van het aardelichaam, dat is de tweede aarde en het eigenlijk vaste deel van de aarde, weliswaar niet overal even vast, maar toch altijd vast genoeg, om de zich over haar uitstrekkende aardkorst gemakkelijk te dragen.
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[16] Hoe deze drie aarden met elkaar verbonden zijn en hoe door hen de innerlijke drijfkracht van het hart werkt, zullen we in de volgende uiteenzettingen nader bespreken.
Hoofdstuk 5: De inwendige bouw van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Als het jullie mogelijk zou zijn door ogen met de vergrotingssterkte van een microscoop in één keer dwars door een boomstam heen te zien, van zijn kern tot aan de schors en ook vanaf de onderste wortelvezels tot bovenaan de hoogste knop, dan zou je naast de naar boven lopende buisjes met hun talloze pompen, sluitkleppen en openingsventielen nog een heleboel kleinere dwarsorganen ontdekken, die zich vanaf de kern van de boom tot aan de buitenste schors uitstrekken in een ongelooflijk aantal windingen en krommingen. Overal waar ze de omhoog lopende buisjes kruisen, zijn ze voorzien van elastische kleppen. Al deze pompen, kleppen en ventielen zijn als het ware speciale zwaartepunten, waardoor het levensprincipe in de hele boom wordt verdeeld en al deze hoofd - en zijbuisjes of de jullie bekende drie bomen zijn onderling door de genoemde dwarsbuisjes, die zich van het merg tot aan de schors uitstrekken, verbonden. Tot in alle delen van de zo even aangegeven boom werkt dan het hart, het voornaamste levensprincipe van de boom.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Hier was alleen sprake van een gewichtsverandering, wat zeker ook een belangrijke verandering is, omdat daardoor een dubbelgewicht van deze twee lichamen in een groter veranderd wordt. Laten we echter naar een ander voorbeeld kijken:
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] Wat voor verschijnselen zullen in dit punt optreden? - Het water uit beide buizen zal zich eerst in een werveling vermengen en vanuit deze werveling zal het verenigde water in de beide, verder doorlopende pijpen dringen wat nog aanschouwelijker en begrijpelijker zou worden als de ene pijp water en de andere wijn zou bevatten. Tot aan dit bepaalde punt zou zeker iedereen uit de ene pijp wijn en uit de andere water krijgen; maar na dit punt zouden beide pijpen met water gemengde wijn vervoeren.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[14] Deze verschillende ringen, die jullie onder de naam 'jaarringen' bekend zijn en het tussen hen liggende zachte en witte spint, evenals de van het centrum tot de schors uitgaande stralen, getuigen van de werking van de boven beschreven kleine nevenzwaartepunten. Ze zijn eigenlijk alleen maar nawerkingen van de voornaamste leven verwekkende werking, die zich ongeveer daar in de boom bevindt waar de kernen van alle wortels en twijgen in de hoofdkern van de stam uitmonden. Daar bevindt zich dan ook het voornaamste zwaartepunt of het gewone hart van de boom. Een beschadiging daarvan zou de boom onherroepelijk de dood brengen.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[15] Zoals jullie echter nu bij de boom hebben gezien, dat in hem de al bekende drie bomen door deze verschillende kanalen verbonden zijn, en hoe daar de verschillende werkingen ontstaan, zo is dat ook het geval bij het aardelichaam, maar dan in een naar verhouding veel grotere en sterkere mate, wat gemakkelijk te begrijpen is, omdat de aarde toch zeker een groter lichaam is dan een boom.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[17] Uit deze zo duidelijk mogelijke uiteenzetting kunnen jullie begrijpen hoe ook de drie aarden, waarover al werd gesproken, met elkaar tot één geheel verbonden zijn en hoe het voornaamste zwaartepunt daar door talloze kanalen en hun vele doorsnijdingen tot aan de oppervlakte toe werkzaam is, en hoe zogenaamde nevenzwaartepunten zijn ingericht en hoe ze er uitzien.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[18] Maar Ik hoor hoe na het doorlezen van deze regels iemand vraagt: 'Dat is juist en men kan hier niets tegen in brengen, maar waar haalt het aardehart al die verschillende sappen vandaan, die het aanvankelijk in enkele grote kanalen voort geleidt en die ze pas bij de doorsnijdingspunten in een tweede gemengde substantie verandert, die meer gemengd is naarmate ze dichter bij de oppervlakte komt?'
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[20] Ook een boom zuigt alleen maar regendruppels en dauw van de aarde door zijn wortelhaartjes naar binnen. Maar in zijn hart en maag heb Ik goede chemici aangesteld, die in staat zijn deze ingezogen sappen behoorlijk te onderzoeken en te verwerken en wel op een manier, die zelfs de geleerdste scheikundige niet kan uitvinden of beseffen.
Hoofdstuk 6: Over de zwaartepunten en de sappen van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan