22349 resultaten - Pagina 1444 van 1490
... 1432 - 1433 - 1434 - 1435 - 1436 - 1437 - 1438 - 1439 - 1440 - 1441 - 1442 - 1443 - 1444 - 1445 - 1446 - 1447 - 1448 - 1449 - 1450 - 1451 - 1452 - 1453 - 1454 - 1455 - 1456 - 1457 ...
[4] Dit verschijnsel doet zich zo voor aan het oog, dus aan het zintuig van het verstand, maar in werkelijkheid gaat het anders toe. Wanneer door het wilde drijven van de verzamelde geesten ook de nog sluimerende geesten in hun rust worden gestoord, dan wordt gewoonlijk een vredesengel daarheen gezonden. Deze opent in het binnenste der aarde spleten (kanalen) van de grote waterreservoirs naar die plaatsen, waar de geesten in hun dodelijke drift hef tig tegenover elkaar staan. De in het water verborgen vredesgeesten proberen nu zulke boze samenscholingen te kalmeren en zij verzamelen zich door de voortdurende toevoer van grote massa 's water. En wat vroeger van de gassen werd gezegd, dat is de overmacht van de vredesgeesten, die daartoe gedwongen door de engel, uit het water zijn getreden om de woedende helse geesteshorden te kalmeren.Hoofdstuk 10: Over aardschokken en weersverschijnselen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[11] Zulke openingen worden bijna dagelijks gemaakt en aan het dalen en stijgen van de barometer kan men goed de voortdurende opeenhoping van zulke geesten bemerken. Daalt hij, dan ontstaat een onderaardse opeenhoping. De aardlaag gaat met de korst omhoog. Daardoor worden de mensen tesamen met hun steden, bergen en stromen langzaamaan hoger in de lichtere luchtlagen opgeheven. En omdat de luchtdruk op de barometer daardoor steeds kleiner wordt gaat deze omlaag.
Hoofdstuk 10: Over aardschokken en weersverschijnselen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[15] Hebben ze de aarde bereikt, dan worden ze door de zacht geworden materie opgenomen en de vredelievende watergeesten weken weer los van hun vaste korrels. At heeft zo'n hagelstorm hier en daar aan het gewas schade aangericht, toch moet men daar niet te zwaar aan tillen. Want deze schade staat niet in het minst in verhouding tot die, welke ontstaan zou als de vredesgeesten naar Mijn wil niet zo actief de hand legden op de 'ontijdige' verstoorders van de wereld. Deze zouden anders dadelijk in hun vrijheid ontbranden en dan zou het de aarde vergaan als een grote hoop buskruit.
Hoofdstuk 10: Over aardschokken en weersverschijnselen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Alvorens deze streek geestelijk te bezien, is het nodig haar eerst uit natuurlijk oogpunt te belichten.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Een pool van een hemellichaam is dat punt, dat de meeste rust heeft. Het is het minst blootgesteld aan het licht en de daarmee verbonden warmte uit de zon. Deze kunnen dus de polen van de aarde verlichten noch verwarmen en het is daarom vanzelfsprekend, dat bij gebrek aan beide daar niets dan een eeuwige kou en een ononderbroken nacht moet heersen, die slechts door mat geglinster van sterren en een bijna constant noorderlicht verlicht wordt.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] De poolstreek heeft een grote trechtervormige krater*, (* Deze gegevens beginnen door de onderwater opnamen en -metingen van Amerikaanse onderzeeboten, die onder het noordpoolijs varen, bevestigd te worden. Ze stellen vast, dat de zeebodem onder de noordpool rond en hol is, bij de ijsgrens steil omhoog gaat, maar bij de pool een kraterachtige diepte vertoont.) die bovenaan de trechter een doorsnede van 180 mijl** heeft. (** 1 Duitse mijl is 7,42 km. Totaal dus: 1355,6 km.) Deze krater is aan alle kanten door zeer ruwe en steile ijsbergen en rotsen omgeven.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Uit de zon stromen twee soorten stralen, ten eerste zulke, die van elk punt van de zon zich naar alle mogelijke kanten onder alle mogelijke hoeken verspreiden. Maar tegelijkertijd gaat er ook van elk punt van de zon een straal uit in evenwijdige richtingen deze straal is als het ware de kern van de zonnestralen en voert alleen die kracht mee, die men warmte noemt; dat is het echter niet, maar hij is alleen daarom de sterkste, en dus ook het meest geschikt voor uitzetting, omdat hij de kernstraal is. De schuine stralen kunnen waar dan ook neervallen, maar ze zullen toch weinig uitzettende kracht hebben, omdat de kernstralen met hen nooit een grotere uitzetting verkrijgen, vanwege de schuine vlakken waarop zij vallen.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[15] De krater van de noordpool lijkt het meest op de uitmonding van een appel als de steel verwijderd is en die monding gaat dan over in een kanaal met een doorsnede van ongeveer 2000 meter. Dit loopt steeds nauwer wordend door tot in het middelpunt van de aarde en is als het ware de mond van de aarde, waardoor deze haar passend voedsel uit de oneindige ruimte opvangt; -en de zuidpool gelijkt derhalve op een lozingskanaal ( anus der aarde) .
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[16] Er kan nog iets gezegd worden over de door de mensen uitgevonden magneetnaald; waarom gaat de naald altijd naar het noorden staan? Een spreekwoord zegt reeds: soort zoekt soort, en daarin ligt de grond van dit verschijnsel. In ijzer, evenals in veel andere metalen, bevinden zich ook vredesgeesten om de boosaardige geesten te kalmeren en deze vredesgeesten hebben dezelfde eigen schappen als de polaire geesten.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[11] Aan de pool zelf, waar de druk het hevigst wordt, raakt de lucht sterk in beweging, doet haar hulsjes springen en wordt tot een vuurzee. Als zoiets begint, dan grijpt het vuur de aangrenzende luchtregionen met een elektrische snelheid aan en ontsteekt haar al naargelang zijn dichtste structuur en dit verschijnsel is het noorderlicht. Tijdens de winter brandt zulk licht.voortdurend boven de pool, maar het stroomt slechts periodiek boven de poolstreken en wel wanneer bepaalde aftakkingen van de lucht zich tot aan de noordpool toe verdicht hebben. Dat het noorderlicht op bliksem gelijkende bewegingen maakt, ligt aan de takvormige verdichtingen van de lucht. Het bijna altijd roodachtige noorderlicht en ook het begeleidende groen-witte of blauw-witte licht is een gevolg van de etherische ontsteking van de hoogst elastische lichthulsjes. Wat de passaatwinden betreft, deze ontstaan zodra de zon boven de equator begint te stijgen en daardoor de lucht door haar kern stralen steeds meer doet uitzetten. Daardoor weegt deze niet meer op tegen de grote druk van de rondom de noordpool aanwezige verdichte lucht. Dus stroomt de lucht van de poolstreken daarheen waar het verdichtingsproces plaats heeft, totdat het evenwicht min of meer is hersteld.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[12] Bij de magneet komen we tot het transcendente punt van alle tot nu toe behandelde noordpool verschijnselen. Het verschijnsel van de magneet laat zich doorgaans niet op natuurlijke manier verklaren, omdat in het wezenlijke van de magneet niets materieel natuurlijks aanwezig is. De magneet is dus niets anders dan het leven van de liefde van de in de materie overal aanwezige geesten. En daar juist in de poolstreken van graad tot graad steeds vredelievender geesten zij n, vermeerdert zich dit leven van de liefde ook. Deze vredelievende geesten zijn deemoedig en wars van elke opgeblazenheid om groter te willen zijn dan andere hen omringende geesten. Daarom ontvluchten ze ook direct elke gelegenheid die ertoe zou kunnen dienen, dat de één zich boven de ander zou verheffen; ze schuwen daarom ook zorgvuldig al het natuurlijke licht en trekken zich hiervan in zekere zin zoveel mogelijk terug en alle licht en warmte die ze ook maar in zich opnemen, laten ze dadelijk verder stromen in die geesten, die aan lichten wijsheidgebrek hebben, Dit bereidwillig verder geven van hetgeen van Mij werd ontvangen is het trekken van de waarneembar magnetische kracht.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[13] Als zulke vredesgeesten in hun liefdadige werking zich dicht verenigen, treedt het verschijnsel van het noorderlicht op, omdat zij door hun liefde altijd veelonrustige geesten uit de materie naar zich toetrekken, om ze voor te bereiden op het beproevende leven in de materie. Maar dan gebeurt het, dat bij zo'n liefdewerking ook verdorven geesten van gestorven mensen, vooral van zulke die tijdens hun leven allerlei intriges speelden, zich samen met de scharen liefde opwekkende geesten verheffen en deze dan door allerlei op liefde lijkende intriges aan hun kant willen brengen. Maar de liefde ziet scherp en voelt in haar zuiverheid de parasiet aan; zulke boze geesten worden dan al spoedig gegrepen en door de vredesgeesten boven de noordpool zo in het nauw gedreven, dat ze zo'n druk niet meer kunnen verdragen. Dan ontsteekt hun boze wil en woedt temidden van de vredesgeesten als een geweldig vuur; dat gebeurt altijd precies in het midden van de noordpool, Waarom juist hier? Omdat deze kwaadwillige geesten zich zoveel mogelijk in het donker houden en juist in deze verdieping van de noordpool heerst de grootste duisternis, fysisch en dus ook geestelijk.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[14] Als daarom de liefdegeesten dit gespuis onder zich gewaar worden, verenigen ze zich in hun liefdewerking en laten hun licht en warmte uitstromen, wat al gezegd werd bij het ontstaan van het noorderlicht. Daardoor worden nu de kwaadwilligen doorgelicht en kunnen ze hun boosheid onmogelijk meer verbergen. Dan verenigen de vredesgeesten zich en storten op de rondzwervende parasieten neer en willen ze tot rust brengen. Maar deze ontvlammen dan uit ergernis over het ontdekken van hun boosheid en breken als een geweldige vuurstroom omhoog en branden zo hevig, totdat ze in hun boze ijver verteerd zijn; dan worden ze vanwege hun drift door de vredesgeesten omsloten door het water van hun liefdewil en zo als eeuwig ijs met de poolsstreek verenigd.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Dit afval wordt daar dan periodiek, zoals de lava uit een vulkaan, alleen dan veel vloeibaarder, naar buiten gewerkt, waar het dan op de tijden dat deze zuidelijke poolregio ontdooit door de steeds aanrollende vloedgolven wegspoelt en door de aantrekkingskracht van de noordelijke helft der aarde zo langzamerhand als materie met het vasteland wordt verenigd; dit is ook de reden dat in het zuidelijk gebied voortdurend grote luchtstromingen alsook onder en boven water stromingen in alle richtingen plaats hebben.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[7] In het midden bevindt zich een grote krater, waarin twee spiraalvormige windingen in een grote trechter uitmonden; zes kleine, ook op ingedrukte kogels gelijkende kraters bevinden zich daaromheen, die hun mondingen in een hoornachtige bocht naar bui ten van de hoofdkrater hebben afgewend. De doorsnede van de hoofdkrater bedraagt 50 Duitse mijlen.* (* I Duitse mijl = 7,42 km.) De tussenruimten zijn gemiddeld 10 Duitse mijlen en de doorsnede van de kleinere kraters is 30 Duitse mijlen, zodat deze samen rondom een kring van 40 mijlen doorsnede vormen.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur