3934 resultaten - Pagina 147 van 263
... 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150 - 151 - 152 - 153 - 154 - 155 - 156 - 157 - 158 - 159 - 160 ...
[9] Zeer verheugd over Asmahaëls mooie woorden, zei Adam: "Ik heb je terechte zuchten duidelijk verstaan en ken het slechte stof van de diepte, deze vijand van al het innerlijke schouwen, zeer goed; maar alvorens wij tot het een of andere heilzame werk overgaan, moet eerst de wil van onze grote Heer nauwgezet worden onderzocht. Want door ons zal nooit iets ondernomen worden zonder de goed gekende wil van boven; dus nog slechts een korte tijd en heden nog zal bepaald worden wat de grote Heer boven alle sterren besloten heeft te doen in de diepten der gruwelen en dat zal zeker het beste zijn. En hoe het ook mag uitvallen, voor of tegen, zo geschiede altijd met de meeste nauwgezetheid Zijn meest heilige wil! Amen."Hoofdstuk 78: Asmahaëls woorden van dank - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[15] Maar het is zo, dat een dergelijk buitengewoon lijkend tafereel een stilzwijgend woord uit de wijsheid van de meest liefdevolle, heilige Vader predikt, daarom is dan ook slechts de zin ervan verheven, maar niet het stomme, levenloze middel, - zoals ook geen mond meer verheven is dan een andere, omdat hij woorden van de grootste verhevenheid gesproken heeft; want het verhevene schuilt niet in de mond, maar in het woord.
Hoofdstuk 78: Asmahaëls woorden van dank - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[16] Zo is het ook bij dit tafereel. Het is niet om wat het laat zien, zodat wij door de innerlijke overeenkomst van de geest de zeven geesten of de zeven machten van God daarin herkennen en dat ieder van hen geheel gevuld is met het levende water van de genade, dat voortdurend over het magere aardrijk van onze ziel neerregent en desondanks niet veel meer vruchten oplevert dan het voortdurend bewaterde aardrijk om de voeten van deze stenen kegels, - noch omdat de erachter staande tien kegels de heilige plichten van de liefde voorstellen, die steeds hetzelfde zijn omdat de zeven geesten eigenlijk slechts één geest zijn, hetgeen wordt bevestigd door dezelfde hoogte, dezelfde kleur, dezelfde vorm, dezelfde massa, dezelfde richting, hetzelfde water en hetzelfde harmonische ruisen, - maar alleen de kennis en het begrijpen daarvan in onszelf is verheven en waardig! Aan het tafereel is weinig gelegen!
Hoofdstuk 78: Asmahaëls woorden van dank - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[5] Maar een ding staat mij nog niet onmiskenbaar en duidelijk voor ogen en dat ene is: dat ik me nog steeds niet goed kan voorstellen op welke manier jij het heilige woord dat je dan spreekt, in je ontvangt en het hoort en het dan meteen uitspreekt, zodat het klinkt als was het van jou, terwijl toch de eindeloos diepe betekenis juist heel opmerkelijk het stelligste tegendeel biedt, ja, zo'n stellig tegendeel als een volkomen rustige watervlakte waarop niet de geringste oneffenheid te ontdekken valt.
Hoofdstuk 79: Adams zwakheid - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[8] En allen deden in de innerlijke diepte van hun hart zoals Adam het bevolen had.
Hoofdstuk 79: Adams zwakheid - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[16] Henoch begaf zich ogenblikkelijk naar Adam en zei: "O vader laat je niet door de verzoeking overmannen! Het is de Heer Zelf, die dat op je af laat komen om de innerlijke sterkte van je verbond te beproeven.
Hoofdstuk 79: Adams zwakheid - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[18] Je bent nu allang een vrije waarnemer en ontvanger van het onnoemelijk uitstromen van Zijn oneindige liefde, erbarmen en genade; hoe kun je je dan door kleinmoedigheid laten verschalken en voor de gebrekkige materie van je vlees beven, wanneer het voortschrijdende stervensproces je vermaant dat niet het lichaam, dit steeds meer verouderende omhulsel van het innerlijke leven, maar de geest van de liefde, die het eigenste, innerlijke leven is, tot leven in God bestemd is?!
Hoofdstuk 79: Adams zwakheid - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[2] En zo kwam de stoet, ofschoon enigszins moeizaam, desalniettemin toch tamelijk snel vooruit. Op de hele, bijna een half uur durende weg werd geen woord gewisseld; maar in stilte bad iedereen in zijn hart tot Mij voor sterking en het behoud van Adam. Vooral Henoch was vol onwankelbaar vertrouwen en in zijn liefde voor Mij voelde hij heel goed aan dat Ik zijn onverzettelijke vertrouwen in Mijn erbarmen en genade wis en zeker niet te schande zou maken.
Hoofdstuk 80: De gulden regel van de profetenscholen - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[4] Vandaar dat hij ook nooit treurig was en niemand iets verweet als hem iets onaangenaams overkwam. Want voortdurend rustte zijn oog op Mijn hart en zodoende bespeurde hij in de verborgen leiding van Mijn liefde zeer goed hoe deze door ieder, nog zo vreemd schijnend middel de kinderen altijd zo volmaakt wist te leiden als voor het verkrijgen van het eeuwige leven het beste was. Ja, hij ging in zijn liefde voor Mij zo ver, dat hij er zelfs op rekende en met de grootste zekerheid vaststelde, hoe, wanneer, waar en waartoe iets te voorschijn zou komen en met welke afloop. En zodoende was hij in zekere zin ook de eerste profeet op aarde en grondvester van de tot aan Mijn nederdaling als mens in stand gehouden zogenaamde profetenscholen, die alleen maar daaruit bestonden dat hun leerlingen nagenoeg reeds vanaf hun geboorte in Mijn liefde werden opgevoed. De wereld werd aan hen afgeschilderd als een vaste grond voor Mijn liefde, als een schoolgebouw, waarin alle mensen uit eigen beweging door een korte afzondering van Mij in hun innerlijke leven een groot verlangen naar Mij moeten krijgen. De bekoring van de buitenwereld is er slechts vanwege de verzoeking, opdat de mensen zich uit zichzelf op Mijn liefde zullen richten. En zodra iemand geen genoegen meer aan de wereld zal beleven, maar slechts aan het steeds groeiende verlangen naar Mij, dan zullen terstond zijn innerlijk oog en oor ontsloten worden en hij zal, hoewel nog in zijn sterfelijke en evenzeer tot verleiding verlokkende lichaam, dadelijk weer de heilige Vader horen en nu en dan te zien krijgen.
Hoofdstuk 80: De gulden regel van de profetenscholen - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[7] Zijn uit Mij ontvangen gulden regel was steeds de grondslag en het innerlijke fundament van alle profetenscholen en luidde:
Hoofdstuk 80: De gulden regel van de profetenscholen - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[11] Zo was ook de strenge, de wereld verzakende levenswijze tot aan de tijd van de ontvangen levensgeest der liefde uit deze regel voortgekomen, waarbij dan vanaf die tijd het verdere aardse bestaan zich naar de innerlijke vrijheid plooide, met als gevolg dat dan ook iedere profeet daarnaar leefde, wandelde en handelde.
Hoofdstuk 80: De gulden regel van de profetenscholen - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[15] "O Henoch! o kinderen! Wat is onze God toch een bovenmate heerlijke God! Hoe goed, hoe liefdevol en vol erbarmen! Hij, die geen lijden kent, evenmin een onvolkomenheid, Hij, de heilige, oneindige, eeuwige, bovenal machtige God, kan uit Zijn eindeloze volkomenheid toch onvolkomen wezens scheppen. Niet omdat Hij niet in staat zou zijn hen volmaakt te scheppen - laat zoiets te denken altijd verre van ons zijn -, maar juist om, krachtens Zijn eindeloze wijsheid bij de onvolkomen geschapenen, uit heel Zijn innerlijke diepte van genade en liefde, Zijn vaderlijke liefde steeds hoe langer hoe meer aan te laten groeien van eeuwigheid tot eeuwigheid om hen daarmee te tonen dat Hij de enige waarachtige Vader van alle mensen en geesten is.
Hoofdstuk 80: De gulden regel van de profetenscholen - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[2] Vervolgens snelden die twee naar de kinderen van de avond en verkondigden daar met luide stem de aanwezigheid van de met ongeduld op hen wachtende aartsvader Adam aan de grens van het gebied van de avond. Toen de kinderen dat gehoord hadden, verzamelden zij zich meteen, namen allerlei vruchten en andere etenswaren met zich mee en haastten zich toen vol eerbied met Henoch en Asmahaël naar de aartsvader Adam. Toen een groot aantal van hen in de nabijheid van Adam aankwam, vielen zij op de grond. Zij durfden niet eerder op te staan, dan nadat Adam door Kenan hen herhaalde malen te verstaan had gegeven dat zij zich nu eindelijk uit hun overdreven eerbiedige houding voor de vaderen zouden verheffen en Adam's zegen ontvangen ter rechtvaardiging van hun aanwezigheid, om daarna met wijd open oren het heilige woord van de uitnodiging tot het offer - en brandfeest op de heilige sabbat van de volgende morgen te vernemen.
Hoofdstuk 81: De patriarchen bij de kinderen van de avond - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[11] Wij zijn nu niet meer het voorwerp van hun liefde en kinderlijke hoogachting, maar een voorwerp van verschrikking en heimelijke verachting geworden. Als de grote vrees voor onze innerlijke geestkracht en onze geestelijke macht uit de liefde van de Heer hen er niet van afhield, waarlijk, dan zouden zij in staat zijn met ons allen hetzelfde te doen wat Kaïns eigenliefde Abel aandeed!
Hoofdstuk 81: De patriarchen bij de kinderen van de avond - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)
[18] Zie, juist zoals het uit de hoogte zwaar neervallende water het gras niet doet herleven, maar het slechts vernietigt en doodt, en onder zijn hevige neerslag niets dan harde, schoongespoelde stenen te vinden zijn, zo is het ook met de naakte gerechtigheid, vallend uit de onmetelijke hoogte van de wijsheid. Zij doodt en vernietigt het innerlijke leven. En als het leven eenmaal lijkt op een dode, door het harde gekletter van het water uitgewassen steen, dan zal het zeer moeilijk worden om op zo' n steen het een of andere levende plantje te laten groeien!
Hoofdstuk 81: De patriarchen bij de kinderen van de avond - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 1)