Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

2682 resultaten - Pagina 157 van 179

...  145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150 - 151 - 152 - 153 - 154 - 155 - 156 - 157 - 158 - 159 - 160 - 161 - 162 - 163 - 164 - 165 - 166 - 167 - 168 - 169 - 170  ...
[16] Laat zo'n onwijze God maar eens voor de dag komen! Laat Hij mij te woord staan als Hij bestaat, opdat Hij van mij wijsheid kan leren! Maar ik zou Hem eeuwenlang uit kunnen dagen, te voorschijn komen zal Hij niet! Waarom? Omdat Hij niet bestaat!'
Hoofdstuk 11: De benauwde toestand van onze wandelaar; zijn verdere monoloog en zijn ergernis - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[1] Daarop spreek IK als de vriendelijke schipper: 'Het mag dan wel echt vervelend zijn om langdurig alleen te wezen; maar zo'n langdurig alleen zijn heeft toch ook heel veel goeds in zich. Men heeft dan tijd over allerlei dwaasheden na te denken, ze te verafschuwen, er geheel van af te zien en uit zich te bannen. En kijk, dat is meer waard dan het grootste en mooiste gezelschap, waarin altijd meer domheid en slechtheid voorkomt, dan wijsheid en goedheid!
Hoofdstuk 13: De woorden van de goddelijke schipper over de zegen van de eenzaamheid - Een biechtspiegel ter bevordering van de zelfkennis - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[13] Mijn geliefde redder, wees daarom niet boos op mij, want ik spreek nu zoals ik het tot nu toe heb begrepen en ingezien. Jij zult het zeker beter weten en mij daarover onderwijzen, want ik heb uit jouw woorden begrepen, dat jij vol ware goddelijke wijsheid bent en mij de juiste informatie zult geven over wat ik moet doen om tenminste aan de hel te ontkomen.
Hoofdstuk 14: Bisschop Martinus' oprechte spijtbetuiging en zijn goede wil tot boete en verbetering - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[23] BISSCHOP MARTINUS spreekt weer: 'Ja, ja, mijn God ja, je hebt wel gelijk, ik heb jullie lief en waardeer jullie bovenal vanwege jullie wijsheid en daarmee verenigde kracht, liefde, geduld en volharding! Maar als je, mijn lieve vriend, met mij op zo'n manier zou spreken, dat ik niet de hele tijd uit je woorden kan opmaken, dat ik slechts waard ben om vervloekt te worden, dan was ik zonder meer allang letterlijk verliefd op je! Echter juist jouw doordringende, scherpe woorden vervullen mij eerder met een soort heimelijke angst, dan met een liefde voor jou en je vriend Petrus! Spreek daarom minder beschuldigend tegen mij, dan zal ik je met al mijn krachten liefhebben!'
Hoofdstuk 21: De filosofische domme verontschuldiging van bisschop Martinus - Een vriendelijke en goddelijk ernstige gewetensspiegel - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[14] Let alleen maar op Zijn milde ernst, Zijn grote liefde en wijsheid en leg je handen in Zijn doorboorde zijde zoals Thomas; je zult dan zeker nog veel beter inzien dan wij arme drommels, wie er achter jouw Heer en Meester schuilgaat!
Hoofdstuk 27: Martinus' merkwaardige ervaringen bij het gezelschap, dat het eerst is opgenomen - Martinus wil onderrichten en wordt zelf onderricht - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Ik zeg je echter als zondaar: in de ware wijsheid kun jij nog niet eens tot tien tellen - en toch wil je over Gods innerlijke wijsheid oordelen? Zolang jij God alleen naar Diens omvang waardeert, zal Jezus jou zeker nog lang te klein en te onbeduidend voorkomen. Als je echter bedenkt, dat God niet alleen zonnen en planeten heeft gemaakt, maar ook de muggen, dan zal het je misschien duidelijk worden, dat God zich ook met de kleinste dingen even goed inlaat als met de grootste. En dat het Hem ook mogelijk is Zich als mens aan de mensen te tonen, ze te leren en ze op de goede weg te brengen. De zonnen zal Hij zeker ook als Zon van alle zonnen leiden!
Hoofdstuk 28: Martinus als blinde rationalist in de val - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[8] Ik heb ooit gezegd, dat de kinderen van de wereld verstandiger zijn dan die van het licht. Als jij je zelf echter als een zoon van het licht beschouwt gelijk een heerser van China, ga dan naar je leerlingen die zuivere wereldkinderen zijn en leer van hen in ieder geval je verstand te gebruiken, als jou hun wijsheid niet bevalt!'
Hoofdstuk 29: De Heer laat de blinde Martinus zien, dat Hij Jezus is - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[15] Jezus, die uit eigen kracht op de derde dag uit het graf opstond en daarna nog gedurende veertig dagen op aarde was en Zijn leerlingen onderrichtte, en vervolgens voor de ogen van duizend gelovigen opsteeg naar de hemelen en spoedig daarna de Geest van de eeuwige kracht, macht, liefde en wijsheid uit de hemelen op de Zijnen liet neerdalen;
Hoofdstuk 30: Tweegesprek tussen de rationalist Martinus en de wijze man over de goddelijkheid van Jezus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[18] Zie vriend, ik wil je nu iets heel doms zeggen. Maar het lijkt mij toch meer wijsheid te bevatten dan datgene wat jij zegt: Ik denk dat als God de Heer niét het menselijk lichaam zou hebben aangenomen, om ook door ons mensen, Zijn schepselen, gezien te worden, waartoe zou Hij ons dan hebben geschapen? Voor Zichzelf niet! Want wat zou Hij er aan hebben, als wij Hem nooit te zien zouden krijgen en ten volste zouden liefhebben? En waartoe zou ons leven dienen zonder een zichtbare God? Denk er over na, misschien klaart je verstand dan nog een beetje op!'
Hoofdstuk 30: Tweegesprek tussen de rationalist Martinus en de wijze man over de goddelijkheid van Jezus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] Doe nu wat je wilt - maar verwacht van mij geen hogere wijsheid; ik heb je hiermee alles gegeven, wat ik had!'
Hoofdstuk 32: Voortzetting van het gesprek over de goddelijkheid van Jezus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[15] Bedenk eens, wat voor genoegen zou jij er aan beleven, als je je op een mijt die je beledigd had, zou wreken? Zou een dergelijke wraak niet de ergste onzin van een gekke zot zijn? Hoe kun je zoiets daarom van de allerhoogste, goddelijke Wijsheid veronderstellen! Wat zijn wij ten opzichte van God? Zijn wij tegenover Hem wel datgene, wat een mijt is ten opzichte van ons?
Hoofdstuk 33: Bisschop Martinus herkent in Jezus de Heer - De vrees van de zondaar - Martinus wordt onderricht - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[15] De buitenkant van dit huis is gelijk aan jouw nu volledig deemoedig uiterlijk wezen: het is - net als jij - klein. Van binnen komt dit huis nu echter overeen met jouw innerlijke wijsheid, die grotere zaken omvat dan de uiterlijke maat van jouw wezen. Daarom is het ook als groter zichtbaar dan de buitenkant van dit huis, dat gelijk is aan het uiterlijk van je wezen. Van binnen word je echter nog steeds groter, naarmate jij meer in de ware wijsheid vanuit Mijn liefde zult groeien. Want hier leeft ieder naar zijn wijsheid vanuit zijn liefde tot Mij, die de eigenlijke scheppende kracht is van alles wat je hier zo wonderbaarlijk voorkomt.
Hoofdstuk 38: Bisschop Martinus in zijn hemelse huis - De eerste verrassing – De inrichting van het huis - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] PETRUS zegt: 'Ik ben, die ik ben, soms Simon Jona, soms alleen maar Petrus! Wat jouw verlichte tijden betreft, die hebben werkelijk niet al te veel te betekenen. Het oude Jezussprookje is duidelijk meer waard dan de schatten van je ezelsvel. De oude wijzen zijn daarom ook meer waard dan de jonge melkmuilen, omdat ze wisten wat ze deden. Daarom werden zij leraren van de volkeren van alle tijden, terwijl alle zich zeer wijs dunkende geleerden van deze tijd niet weten wat zij doen. Zij kennen zichzelf niet en daarom nog minder iemand anders en al helemaal niet de puur goddelijke natuur en het wezen van de Heer Jezus Christus. Om welke reden zij er hier in het aangezicht van de Heer dan ook uitzien als jullie, namelijk in de gedaante van ezels, ossen, schurftige schapen en opgejaagde hazen die op aarde, als ze wegens hun soms te zonderlinge wijsheid voor het gerecht moesten verschijnen, uit louter moed voor hun zogenaamde goede zaak liever het hazenpad kozen, dan zichzelf moedig te verdedigen, en pas dan tegengeluiden lieten horen, als ze het vege lijf in een of andere schuilhoek veilig wisten.
Hoofdstuk 36: Martinus' tweede bezoek aan de dieren onder leiding van de hemelse Meester - De redding van de verdwaalden - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[35] IK zeg: 'Mijn lieve zoon Martinus, je moet niet meer willen weten dan wat Ik je openbaar; want waanwijsheid bracht ooit Adam en vóór hem de eerstgeschapen grootste engelgeest ten val! Daarom: wil je volkomen zalig zijn, dan moet je ook in alles volledig mijn aanwijzingen opvolgen en nooit het doel, dat Mijn hoogste liefde en wijsheid jou stelt, voorbij willen streven.
Hoofdstuk 40: De twaalf kleine vertrekken met de verborgen, nog ongezegende spijzen - De kudde mooie meisjes - De mercuriaanse schone - De naakte Venusmensen met hun volmaakte vormen - Het grote belang van de zegen van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[12] Nu weet je, waarom Ik je hier eerst deze meest dichtbij gelegen planeet van jouw aarde liet zien. Denk daarover na en volg Mij nu naar deur 7, waar je weer in een nieuwe wijsheid wordt ingeleid. Maar ook daar mag je Mij nergens naar vragen. Want Ik alleen weet langs welke weg Ik je moet leiden, om je zo zalig mogelijk te maken. Dus gaan wij verder; zo zij het!'
Hoofdstuk 43: Saturnus als mooiste van alle planeten - De aarde als school van Gods kinderen en plaats van de menswording van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
...  145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150 - 151 - 152 - 153 - 154 - 155 - 156 - 157 - 158 - 159 - 160 - 161 - 162 - 163 - 164 - 165 - 166 - 167 - 168 - 169 - 170  ...