4159 resultaten - Pagina 158 van 278
... 146 - 147 - 148 - 149 - 150 - 151 - 152 - 153 - 154 - 155 - 156 - 157 - 158 - 159 - 160 - 161 - 162 - 163 - 164 - 165 - 166 - 167 - 168 - 169 - 170 - 171 ...
[7] De tempel was nu weer flink in het voordeel, en men vond dat de tijd rijp was om Mij een vernietigende slag toe te brengen -als ze maar hadden geweten waar en hoe ze Mij zonder gevaar konden oppakken; want dat ook dat niet zo gemakkelijk was, hadden ze al vaak genoeg gemerkt.Hoofdstuk 70: Judas voor de Hoge Raad - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[8] In een geheime zitting werden nu eens deze, dan weer andere middelen overwogen, zonder dat de tempelheren het eens hadden kunnen worden. Toen werd hun gemeld dat iemand de Hoge Raad wilde meedelen waar de Nazarener zich bevond.
Hoofdstuk 70: Judas voor de Hoge Raad - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[10] Op de vraag, hoe hij dat dan wilde doen, antwoordde Judas: 'Ik heb mij geruime tijd in zijn nabijheid opgehouden, en ik ken hem en zijn aanhangers dus van heel dichtbij. Er is zelfs een tijd geweest dat Ik meende in hem.de verwachte Messias der joden te moeten zien. Maar nu ben ik ervan overtuigd geraakt dat hij geen ander oogmerk heeft dan onze vanouds eerbiedwaardige voorschriften en wetten, die onder de heilige bescherming van de tempel staan, omver te werpen, zonder dat hij in staat is daar iets krachtigs en beters voor in de plaats te stellen. Hij is dus gevaarlijk, en als eerlijke jood, die zijn best behoort te doen om de achting voor de wet van Mozes hoog te houden, bied ik mijn diensten aan om aan die gevaarlijke activiteiten een einde te maken. Ik weet nog niet of het zal lukken; maar waar zoveel wijze mannen bijeen zijn, zal het zeker lukken om het juiste middel te vinden waarmee deze wonderheiland gevangen genomen kan worden.'
Hoofdstuk 70: Judas voor de Hoge Raad - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[21] Dat inzicht verheugde hem en sterkte hem nog meer in zijn plan om Mij in een situatie te brengen die Mij zou dwingen om Mijn aanvallers van het lijf te houden en hen misschien te vernietigen, of toch dermate onschadelijk te maken dat iedereen duidelijk zou zien dat niemand op aarde Mij kon weerstaan, als Ik maar ernstig wilde. Toen hij meende van alles grondig overtuigd te zijn en zonder zich in die tijd met Herodes bezig te houden -die hij voor zijn doeleinden niet meer nodig leek te hebben, omdat hij meende het ook zonder hem te kunnen redden -ging hij weer op weg naar de Jordaan om Mij op te zoeken en verslag te doen van wat hij te weten was gekomen.
Hoofdstuk 70: Judas voor de Hoge Raad - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[22] Hij trof ons nog op de oude plek aan, en deed nu nauwkeurig verslag van de stemming in Jeruzalem, en hoe het volk nog altijd op Mij als de Verlosser wachtte. Ik hoorde dat allemaal rustig aan zonder erop te antwoorden, waardoor Judas er alleen maar van overtuigd raakte dat zijn woorden diepe indruk op Mij hadden gemaakt. Hij was ook mensenkenner genoeg om niet verder bij Mij aan te dringen, omdat hij dacht dat zijn woorden in Mij moesten rijpen. Hij gedroeg zich opvallend zwijgzaam, maar men kon aan hem merken dat hij tevreden was en alleen nog observerend rondkeek.
Hoofdstuk 70: Judas voor de Hoge Raad - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[4] De eigenaar kende hen allebei, en toen hij Mijn verzoek hoorde, liet hij onmiddellijk in zijn woning zijn beste zaal in orde maken, die hij anders bij familiefeesten voor zichzelf gebruikte, opdat wij ongestoord de traditie van het paaslam konden volgen. Hijzelf, die naar de mening van de tempel een afvallige Israëliet was, die het met de Romeinen hield, hield die traditie niet meer in ere, vooral omdat hij een Griekse vrouw had, met wie hij volgens Mijn leer leefde zonder allerlei regels van de tempel.
Hoofdstuk 71: Het paaslam. De voetwassing. Judas verraadt de Heer. Het avondmaal van de Heer - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[8] Nadat wij op de traditionele wijze het lam hadden gegeten, stond Ik op, omgordde Mij en begon aan de voetwassing (Joh. 13:4-12), waarmee de diepste verdeemoediging van de Mensenzoon werd uitgedrukt, omdat dat een taak van de laagste dienaren en slaven was. Tegelijkertijd wordt daarmee gezegd dat niemand Mijn wegen kan bewandelen, zonder dat Ik eerst de instrumenten voor hem heb gereinigd, die het hem mogelijk maken ook deze weg te gaan - dat wil dus zeggen: zijn hart moet volledig gereinigd zijn van al het stof van de wegen van de wereld, die hij tot dan toe heeft bewandeld, en Ik ben degene die hem daarvoor de middelen aan zal reiken. Daarom moet niemand die wassingen vrezen, anders zal hij geen deel aan Mij hebben.
Hoofdstuk 71: Het paaslam. De voetwassing. Judas verraadt de Heer. Het avondmaal van de Heer - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[28] Omdat Ik alles zwijgend over Mij heen liet gaan en ook zonder enig ver zet Mijn handen door hen liet binden, spraken ze er onder elkaar hun verwondering over uit, waarom hun gezegd was dat ze het uiterste geweld moesten gebruiken, omdat het gevangen nemen van zo iemand echt heel gevaarlijk was. -Judas stond erbij en wachtte tot er iets zou gebeuren waardoor de wachters aan het schrikken gemaakt zouden worden. Maar omdat er niets gebeurde, meende hij nu des te zekerder dat Mijn kracht zich tegenover de Hoge Raad wel zou ontplooien.
Hoofdstuk 72: Jezus in Gethsemané. De gevangenneming van Jezus - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[35] Toen zag Pilatus dat hij Mij niet kon helpen, zonder zichzelf ernstige moeilijkheden te bezorgen. Ook vreesde hij dat het Romeinse aanzien eronder zou kunnen lijden, wanneer hij teveel zwakheid zou tonen.
Hoofdstuk 73: Het verhoor en de veroordeling van Jezus - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[18] Er wordt bericht dat er een duisternis was ingetreden, toen Mijn lichaam aan het kruis hing. Ja, een grote innerlijke duisternis viel er over Jeruzalem, maar geen uiterlijke. Een innerlijke duisternis, waardoor iedereen het gevoel had alsof hij iets verloren had, zonder te weten wat dat was, en zelfs de hogepriesters, schriftgeleerden, Farizeeën en tempeljoden, die toch zeer naar Mijn dood hadden verlangd, beleefden geen bevrediging en geen vreugde aan hun daad.
Hoofdstuk 74: Kruisiging, dood en begrafenis van Jezus - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[13] Als al dat soort dingen inderdaad gebeurd zouden zijn, terwijl Ik aan het kruis hing, zoals bericht wordt - de grote aardbeving, de verduistering van de zon, het verschijnen van geesten en veel andere dingen - dan zou Jeruzalem, gedwongen door die krachtige tekenen, nog diezelfde dag in zak en as boete hebben gedaan en Mijn opstanding niet vol twijfel hebben beschouwd, maar met vreugde en als teken van vergeving van alle zonden. Maar in de tijd dat Mijn lichaam stierf is er niets gebeurd, dat zo buitengewoon was dat het noodzakelijkerwijs in verband gebracht moest worden met Mijn dood. Het kan ook niet anders, omdat de vrijheid van de wil niet aangetast mag worden; en als dat voornaamste principe niet als onaantastbaar in acht genomen moest worden, zou het voor Mij in ieder geval al eerder mogelijk zijn geweest om door zulke wonderen dwang uit te oefenen. Alles wat er gebeurde, was van dien aard, dat het ook heel goed zonder Mijn lichamelijke dood had kunnen gebeuren - en daarom zullen we nu nauwkeuriger bekijken wat dat is geweest.
Hoofdstuk 74: Kruisiging, dood en begrafenis van Jezus - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[15] Tenslotte rende hij terug naar de Hoge Raad om het geld terug te geven, en daarbij zei dat hij onschuldig bloed had verraden en zichzelf hevig aanklaagde. Natuurlijk werd hij vol hoon afgewezen, met de opmerking dat hij maar moest zien hoe hij met zichzelf in het reine kwam. Vol vertwijfeling wierp hij het geld in de kist voor de aalmoezen van de tempel en rende naar buiten, zich nog altijd vastklampend aan de zwakke hoop dat Ik Mijzelf zou bevrijden, voordat het ergste zou gebeuren.Toen hij nu zag hoe Mijn lichaam op de grond gegooid en op het kruis gelegd werd, toen hij de hamerslagen hoorde die de spijkers door Mijn vlees in het hout dreven, schreeuwde hij het uit en rende onmiddellijk weg. Zonder een blik achterom te werpen rende hij naar een eenzaam gebied, waar hij zich met het koord van zijn kleed aan een vijgenboom ophing.
Hoofdstuk 74: Kruisiging, dood en begrafenis van Jezus - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[21] Petrus, die na zijn val door diep berouw gegrepen was, volgde weliswaar heimelijk de stoet die Mij door de straten van Jeruzalem van de ene heerser naar de andere bracht, maar bleef toch ver van alle broeders, omdat zijn ziel de behoefte voelde om alleen te zijn en nu pas volledige duidelijkheid verkreeg met betrekking tot Mijn werkzaamheid, waarbij vooral de oefeningen in Efraïm heel nuttig voor hem waren. Hij doorzag het wezen en het doel van Mijn aardse sterven en was ook doordrongen van de noodzaak ervan, alsook van Mijn opstanding, die Ik had voorzegd en waarop hij vast vertrouwde, overigens zonder daar een woord over te zeggen.
Hoofdstuk 74: Kruisiging, dood en begrafenis van Jezus - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[7] Dikwijls werd er nu door bijzonder sterke zielen geprobeerd door dit bladerdak heen te breken om de zon erdoor te laten schijnen, en al naargelang dit ook bij enkele op zichzelf staande gedeelten ervan lukte, bezit de mensheid oeroude religies. Maar het lukte deze sterke zielen niet om de kern van de boom zodanig te raken, zijn kroon zo te breken, dat die machtige boom moest sterven. En dat lukte hun niet omdat zijzelf in hun aardse leven niet zonder schuld waren, maar eerst van de wereld hadden geproefd, voordat zij dorst naar waarheid, naar kennis van God voelden. De wereld smaakte hun flauw -en nu pas zochten ze iets beters.
Hoofdstuk 75: Over de dood van de Heer - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)
[20] God had Adam een gebod gegeven: onvoorwaardelijke gehoorzaamheid. Hij minachtte het en viel. De mens Jezus gaf uit liefde voor God zichzelf dit gebod om niets zonder de wil van de Vader te doen, en daardoor werd hij het lichtende voorbeeld ter navolging. Hij verwierf dus in zichzelf het niveau dat Adam niet had verworven, en op die manier verzoende hij in zichzelf de Godheid, die in Haar heiligheid gekwetst was doordat het gebod niet in acht was genomen.
Hoofdstuk 75: Over de dood van de Heer - Leopold Engel - Leopold Engel: Het Grote Johannes Evangelie (deel 11)