3934 resultaten - Pagina 172 van 263
... 160 - 161 - 162 - 163 - 164 - 165 - 166 - 167 - 168 - 169 - 170 - 171 - 172 - 173 - 174 - 175 - 176 - 177 - 178 - 179 - 180 - 181 - 182 - 183 - 184 - 185 ...
[24] Daarom was de toestand waarin je verkeerde voor je gevoel wel heel onplezierig, maar voor je innerlijke wezen in geen geval slecht. Want de Heer zorgde toch voor je naarmate je dat nodig had en had veel geduld met je. Jij was op de wereld een bisschop en verrichtte je ambt weliswaar heel streng volgens de letter, maar innerlijk deed het je niets. Maar zoiets kan toch volgens jouw eigen beoordeling bij God, die alleen naar het hart en de werken daarvan ziet, onmogelijk van waarde zijn! Bovendien was je erg trots en heerszuchtig en hield je, ondanks je gezworen celibaat, bovenmate van de vrouwen. Denk je dat dit voor God welgevallige werken zouden zijn? (...)Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[20] Er komt een gesprek op gang, dat Martinus innerlijke zielentoestand onthult, en dat leidt tot berouwvol zelfinzicht en bekering.
Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[13] Daarop wordt onze man heel angstig. Hij begint wanhopig te worden en zegt: 'O, om godswil, Heer sta mij bij! (Dit is echter slechts een uitdrukking uit gewoonte van hem.) Wat is dat nu? Driemaal heb ik geroepen en -tevergeefs! Ben ik dan verdoemd? Nee, dat kan niet, want ik zie geen vuur en ook geen -'God sta ons bij' (het woord duivel durft hij niet uit te spreken). O, o,o, dit is echt verschrikkelijk! Helemaal alleen! O God, wanneer er nu zo'n 'God sta ons bij' zou komen en ik geen driemaal gezegend wijwater heb en ook geen kruisbeeld, wat kan ik dan doen? En voor een bisschop zal die 'God sta ons bij' wel een bijzondere hartstocht hebben. 0, o,o, (bevend van angst), dit is wel een heel wanhopige geschiedenis. Ik geloof dat bij mij het geween en knarsen der tanden al begint. Ik zal mijn bisschopsgewaad uittrekken, dan zal 'God sta ons bij' mij niet herkennen! Maar daardoor heeft hij misschien nog meer macht over mensen zoals ik. O wee, o wee, wat is de dood toch verschrikkelijk.
Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[13] Maar zie, de Heer weet wat voor zware last jij te dragen had en Hij heeft groot erbarmen met je. Daarom heeft Hij ons naar je toe gestuurd, opdat je gered zult worden en niet ten onder zult gaan door de grote wereldse last die je nog met je mee hebt gebracht. Denk hierbij niet aan een gericht; want in het rijk van vrijheid van de geest bestaat er geen gericht en geen rechter, behalve de eigen vrije wil van ieder mens! Denk ook niet aan de hel. Die is nergens, behalve in ieder mens zelf, als hij die in zichzelf door het kwaad dat in hem is, zelf schept. Denk echter ook niet aan een hemel als beloning die in het vooruitzicht is gesteld voor goede werken; maar Iaat het Woord van de Heer Jezus jouw wil zijn, zoek Hem alleen! Als je Hem hebt, heb je alle hemelen en je macht is dan uit de liefde en dat is een heel andere macht dan je gehad hebt op de wereld op grond van je wereldse wijsheid en hoge positie. Nu weet je alles; doe, wat jouw vrije wil toelaat in naam van de Heer Jezus. Amen'.
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[25] Nu verstomde onze astronoom helemaal en bewoog ook zijn lippen niet meer, waaruit de rondom hem staande artsen en vrienden concludeerden dat het nu volledig met hem afgelopen was; temeer daar de helft van de woorden die hier weergegeven zijn, door de omstanders meer als een rochelend gekraai werden vernomen dan als de gearticuleerde uitdrukking van de vermeende innerlijke fantasie van het verstijvende organisme. De artsen grepen nog wel naar de meest extreme middelen om hem weer tot leven te wekken, maar die waren vruchteloos. Toen lieten zij de astronoom, die naar hun mening in diepe lethargie was weggegleden, met rust en wachtten de natuurlijke loop der gebeurtenissen af. Zij wachtten echter tevergeefs, want de natuur gaf niets verder te zien dan de werkelijke lichamelijke dood.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[9] Zo is het in het hiernamaals ook gesteld met de aardse adel en met de geringen van deze wereld. Zij zullen zich in het slik van de zee van de onverbiddelijke eeuwigheid nog lange tijd beschouwen als datgene wat ze op de wereld waren. De keizer zal daar nog menen dat hij keizer is en de bedelaar -met zijn aanspraak op vergelding -dat hij een bedelaar is. Maar desondanks zullen beiden in de grote werkelijkheid hetzelfde lot delen in het slik van de eeuwigheid. Alleen zou de arme misschien wat eerder dan de keizer of een andere grote der aarde tot gisting kunnen komen en zou zijn wezen dus ook eerder gevuld kunnen worden met de ware, innerlijke blaasjes van deemoed, die hem vervolgens uit het slik omhoog trekken en opheffen in het eeuwige licht en leven.
Hoofdstuk 1: Inleiding door de heer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Zo mogen de zielen door de erbarmende liefde en wijsheid van de hemelse Vader innerlijke, geestelijke ervaringen opdoen, die deels een aangenaam en vreugdevol en deels een pijnlijk en schrikwekkend karakter hebben, terwijl zij als in een droom in de laagste of middelste regionen van de geestelijke wereld leven. Dit alles duurt voort totdat de ziel door dit geestelijke 'vagevuur' gelouterd is en uit haar droomleven ontwaakt om naar de lichte, zuivere sferen van de zaligen op te stijgen.
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[4] De toestand van de overgegane zielen, die de wereld achter zich hebben gelaten en niet meer over stoffelijke zintuigen beschikken, kan inderdaad ogenschijnlijk als een 'rusten' en 'slapen' aangeduid worden. Hun gedachten-, gevoels en driftleven komt volledig overeen met het fantasieleven van onze dromen. Zoals onze ziel tijdens onze aardse, nachtelijke dromen met haar fantasie de meest uiteenlopende innerlijke en vaak zeer levendige droombelevingen en droombeelden schept, kan en doet zij dat ook in deze nieuwe toestand aan gene zijde, waarin zij van haar lichamelijk omhulsel bevrijd is.
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[2] Het innerlijke gedachten-, gevoels en driftleven van de overgegane ziel moet op het nieuwe bestaansniveau door onderricht en ervaring verder ontwikkeld worden en in goddelijke zin worden gezuiverd en vervolmaakt. Dat is de taak van zowel de ziel als van de geestelijke helpers die geroepen zijn haar behulpzaam te zijn -wat geen nieuwe opdracht voor hen is, maar slechts de zinvolle voortzetting van hun vroegere aardse vormingswerk.
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[16] Wanneer zij hun afschuwelijke leven op aarde spoedig ellendig genoeg zullen moeten beëindigen en hun leven niet geheel en al zullen beteren en Mij de vruchten van de ware innerlijke boete brengen, waarlijk, waarlijk, waarlijk, dan zal dit gebroed ooit de gehele oneindige volheid van Mijn toorn eeuwig, eeuwig, eeuwig op de allergevoeligste wijze ondergaan!
Hoofdstuk 2: De grootste zorg van de stamvaderen: het dingen naar de liefde en de genade van de Vader - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[18] Ik zeg je, en ook aan jullie allen: draag alleen zorg voor de reinheid van jullie harten en voor de ware innerlijke liefde tot Mij! Wat echter het besturen van de hemellichamen betreft, maak je daarover absoluut geen zorgen, want die te besturen en behoorlijk te onderhouden versta slechts Ik alleen en Mijn macht, kracht en gezag en Mijn wijsheid is eeuwig voldoende voor de hele oneindigheid!
Hoofdstuk 7: De aanwijzing van de Heer voor het vervaardigen van ijzer en staal. Het enige wat nodig is: vertrouwen en liefde tot de Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[23] Als je je al zorgen wilt maken, zorg er dan alleen maar voor om zorgeloos te worden. En dat jullie harten rein en steeds voller en voller mogen worden met de ware innerlijke liefde tot Mij; want het eeuwige onvernietigbare leven bestaat alleen daarin, dat jullie je altijd bewust zijn van Mij en Mij boven alles liefhebben! Amen.'
Hoofdstuk 7: De aanwijzing van de Heer voor het vervaardigen van ijzer en staal. Het enige wat nodig is: vertrouwen en liefde tot de Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[11] De slaven verbood hij het spreken geheel en al; als er van een van hen ook maar een woord vernomen zou worden, dan zou hem onmiddellijk de tong uit de mond worden gerukt; als zij zich echter onder elkaar verstaanbaar willen maken, dan moesten zij dat met dierlijk gebrul doen.
Hoofdstuk 8: De woorden die de Heer sprak voor de tien boodschappers die naar Hanoch werden uitgezonden - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[25] De hele natuur zal jullie op je wenken gehoorzamen en de vogels in de lucht zullen aan jullie woord onderworpen zijn, evenals het vuur, de lucht, het water en ook al het gedierte en alle boze en duistere machten.
Hoofdstuk 8: De woorden die de Heer sprak voor de tien boodschappers die naar Hanoch werden uitgezonden - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[13] Er is weliswaar, mijn beste broeder, veel van je profetie uitgekomen, vooral wat betreft de uiteenzetting over de deemoed, nederigheid en onaanzienlijkheid, welke alleen de Vader en Heer welgevallig zijn. Maar dat Jehova ook een mens is, dat Zijn liefde en genade zo eindeloos zijn en Zijn erbarmen zo onbegrijpelijk groot, - broeder, dat hadden wij geen van allen ooit kunnen dromen. En als er al iemand van ons zo'n voorstelling van Hem heeft gehad, dan was het de steeds stille en zwijgzame Zuriël met zijn dochters; maar hij trok zich steeds op de meest verborgen plaatsen terug en het was moeilijk ook maar een woord uit hem te krijgen.
Hoofdstuk 10: Kisehels woorden over Jehova als mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)