Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

3934 resultaten - Pagina 245 van 263

...  233 - 234 - 235 - 236 - 237 - 238 - 239 - 240 - 241 - 242 - 243 - 244 - 245 - 246 - 247 - 248 - 249 - 250 - 251 - 252 - 253 - 254 - 255 - 256 - 257 - 258  ...
[4] Direct aan het begin is al vermeld dat op het zonnelichaam alles in de volmaaktste zin van het woord en in de volmaaktste betekenis voorkomt, wat op alle andere planeten slechts als kiem, veel onvolmaakter, misvormder en ook verharder voorkomt.
Hoofdstuk 9: De mensenrassen van de zon en hun woongebieden. De zonnegordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[23] Jullie zullen vragen: Waartoe moet deze piramide juist hier staan? De reden is heel eenvoudig: via de wenteltrappen van deze piramide komen de mensen tamelijk dicht onder het puntdak; daardoor worden ze van de uiterlijke, meer dan prachtige aanblik van de dingen op de zon weggehaald en derhalve des te gemakkelijk tot zichzelf gebracht. Zelfs deze slangachtige wandeling toont hun de leiding van de geest over een noodzakelijk smalle weg, en hoe men alleen langs deze geestelijke weg het hoogte punt van het ware innerlijke leven kan bereiken. - Wat de versieringen van de buitengewoon mooie balustraden van de trappen betreft: deze hebben allemaal een verheven karakter en geven gewoonlijk op geheimzinnige wijze Mijn menswording op aarde weer.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Op de zon, waar de mensen toch al een veel vrijere en onbeperktere speelruimte hebben, is een dergelijke opvoeding van de kinderen des te noodzakelijker, om daardoor hun wil een richting te geven, die voor het in stand houden van de algemene orde absoluut noodzakelijk is. Dit zou natuurlijk ook bij jullie bovenal te wensen zijn; alleen zijn de mensen van de aarde voor het overgrote deel al buitengewoon beperkt en eigenzinnig van geest, om welke reden zij ook juist op deze grove aarde werden gezet. Daarom is voor hen ook niets zuurder dan punctuele gehoorzaamheid, die de enige school is voor het verkrijgen van de ware geestelijke, innerlijke wilskracht. - Maar daarom11 verwerven ook maar uiterst weinig mensen van deze aarde tijdens hun lichamelijke leven deze kracht, die in feite toch alleen maar de reden voor hun aanwezigheid hier is12.
Hoofdstuk 15: De omgeving van een huis op de middengordel. Boomgroei aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Zo’n ambtshuis is al behoorlijk groot en heeft gewoonlijk vier daken, d.w.z. zulke piramidedaken, zoals wij die op de woonhuizen hebben leren kennen. Zo’n ambtshuis heeft daar een naam, die ongeveer zoveel wil zeggen als het woord ‘gymnasium’ bij jullie. - Wat wordt hier onderwezen? - Hier wordt in zekere zin het analyseren van alle zichtbare dingen behandeld, en daarin wordt de leerlingen overal de goddelijke orde getoond.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Om deze reden vertel Ik jullie ook niets over het onderricht, dat daar over het dienen van Mij wordt gegeven. Want ten eerste zouden jullie die hoge manier absoluut niet vatten, in de toestand waar jullie je nu in bevinden. Maar als jullie het zouden vatten, zouden jullie ten tweede op datzelfde ogenblik je aardse leven niet meer kunnen behouden; want als jullie ook maar één woord uit Mijn mond volledig in deze hoge zin zouden kunnen aanschouwen, zou op hetzelfde ogenblik jullie hele geaardheid en ook de hele wereld jullie als een uiterst duistere, monsterachtige troep voorkomen - in het bijzonder wanneer het om een woord over de Vader of de eeuwige liefde gaat.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[28] Daarna durft geruime tijd uit meer dan groot ontzag geen mens een woord met hem te wisselen, tot zij aan de handelwijze van zo’n Calvarieberg-pelgrim zien dat hij werkelijk, waar dat maar mogelijk is, alleen heel bereidwillig diensten bewijst.
Hoofdstuk 22: De allerheiligste, zogenaamde brandende tempel. Diepere inwijding in de geheimen van de menswording van God en het kindschap Gods. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Maar geen enkele huisvader zegt dan iets anders dan: ‘Verheven leraar van ons gehele, grote land! Geef slechts één woord van uw wijsheid en daarna uw broederlijke zegen van boven in de genade van de grote God, dan heb je ons in de meest liefdevolle mate gediend!’
Hoofdstuk 23: God de Vader Zelf als leider. Gezinsleven, huwelijk en voortplanting op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Maar opdat jullie je toch heel voorzichtig ervan kunnen overtuigen wat een woord over de Vader betekent, zeg Ik jullie bij deze gelegenheid alleen maar het volgende: wanneer bijvoorbeeld het woord ‘liefde’ met betrekking op Mij wordt uitgesproken, brengt dat bij deze zonnebewoners zo’n onbeschrijfelijke gelukzaligheid teweeg, dat zij daardoor geruime tijd geen voedsel tot zich nemen. Ja, door bazuingeschal wordt van de hoogste heuvel, waar de laatste tempel zich bevindt, in de wijde omtrek bekend gemaakt dat binnen afzienbare tijd, naar jullie tijdrekening ongeveer een jaar, dit woord met betrekking tot God zal worden uitgesproken. Reeds bij het eerste bazuingeschal vallen alle zonnebewoners van deze gordel op hun aangezichten ter aarde; ze durven van hoogachting voor wat er komen gaat nauwelijks adem te halen en beven van vreugdevolle vrees.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Wanneer nu de tijd nadert, dat de hoogste leraar en priester afdaalt naar deze tweede tempel, om daar uit te spreken: ‘God is de liefde!’, wordt ieder mens zozeer aangegrepen, dat hij het bewustzijn verliest, alsof hij gestorven was. Ja, door dit woord raken al deze mensen in zekere zin, in jullie begrippen uitgedrukt, in een soort allerhoogste staat van geestvervoering, en genieten in die toestand de gelukzaligheid van engelen. Wanneer zij weer tot zichzelf komen, rennen ze onmiddellijk de tempel uit, vallen voor de tempel op hun aangezichten en danken en loven en prijzen de grote God voor de voor hen allerhoogste genade, dat Hij hen door Zijn opperpriester waardig heeft geacht hen dit allerhoogste woord aller woorden weer een keer te laten horen. En nog geruime tijd daarna durft niemand de drempel van de tempel te betreden. Wanneer de tempel echter weer betreden wordt, vindt deze intrede altijd met de grootste deemoed en diep doorleefd plaats.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[22] Uit wat hier gezegd is kunnen jullie je wel een voorstelling maken, van welke aard de wijze van onderricht van deze tempel is, en wat de invloed ervan is. Maar jullie kunnen er ook, om jullie afgestompte zinnen tot leven te wekken, een klein punt van aandacht uit halen en in het oog vatten wat voor achting Ik daarentegen bij jullie geniet; want bij jullie heb Ik niet alleen woord door bepaalde leraren en priesters laten verkondigen, maar heb Ik, de Vader, de allerhoogste liefde zelf, wezenlijk in al Mijn volheid onder jullie geleefd en jullie met Mijn eigen mond de woorden van eeuwig leven geleerd. En toch kunnen de mensen Mij voor een handvol aarde vergeten en Mij veel geringer achten dan al het andere wat om hen heen is. Want als dat niet zo was, hoe zou menigeen dan de hele dag met alle inspanning voor het tijdelijke kunnen zorgen en daarbij nauwelijks een armzalig kwartier per dag aan Mij wijden!?
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Zijn er op de zon geen zogeheten dienstboden, zoals knechten en dienstmeiden? - Dat is op de zon en met name op deze gordel absoluut nergens het geval - want de leiders van alle landstreken van deze uitgestrekte zonnegordel evenals alle ambtsdragers zijn in zekere zin dienaren van het vrije volk van het land. En zelfs de allerhoogste priester staat daar als een dienaar op de laagste trede; vandaar ook dat zijn tempel en de woningen ervan het allereenvoudigst en het minst pracht zijn. Desondanks genieten ze toch de hoogste achting bij het volk. En wanneer zo’n opperpriester een woonhuis bezoekt om het een dienst te bewijzen, of hij met dezelfde bedoeling de een of andere tempel, wordt hij ondanks zijn van glans ontblote eenvoud ontvangen alsof er een engel uit de hemel kwam. Deze dienaar verlangt weliswaar van niemand enige aandacht; in tegendeel, hij vraagt iedereen hem absoluut niet met onderscheiding te behandelen, omdat hij beslist geen heer, maar in de volmaaktste zin van woord en betekenis een dienaar van allen is. Deze verontschuldiging doet echter geen afbreuk aan de zaak, maar werkt die veeleer in de hand.
Hoofdstuk 23: God de Vader Zelf als leider. Gezinsleven, huwelijk en voortplanting op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Kijk, omdat de mensen op de zon in zekere zin plotseling verdwijnen wanneer ze sterven, wordt dat verdwijnen door de zonnebewoners met een innerlijke, geestelijke godsdienstoefening gevierd: de Heer wordt geprezen, omdat Hij weer een broeder van aardse banden heeft bevrijd en hem naar het oer-rijk van al het licht en al het leven heeft teruggebracht!
Hoofdstuk 24: Rust- en feestdagen. Het sterven van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] De oorzaak daarvan is hun wijsheid; want het behoort tot de basis van de wijsheid, dat zij het uiterlijke buitengewoon mooi vorm geeft. - Bij de liefde is het omgekeerde het geval; daar is het innerlijke vol oneindige schoonheid en het uiterlijke daardoor eenvoudig en sober. Daarom moet een eventuele uiterlijk grotere schoonheid ook niemand van de wijs brengen, omdat die bij lange na niet zo’n hoge waarde heeft als de innerlijk schoonheid; want die verhoudt zich als de schoonheid van een kristal, dat veel minder waard is, tot de oorspronkelijk grove gedaante van een diamant. Deze glanst in zijn natuurlijke staat weliswaar onvergelijkelijk veel minder dan een kristal, dat reeds van nature geslepen is; maar wanneer de diamant geslepen wordt en dan zijn innerlijke helderheid toont, vraag jezelf dan eens af in hoeverre de helderheid en dus ook de schoonheid van het kristal dan niet achterblijft bij de vurige kleurenpracht van een diamant?
Hoofdstuk 25: Het eerste paar nevengordels. Het landschap en de mensen daar. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Rond de grote centrale zuil leidt er eveneens een wenteltrap tot aan de zolder en daarlangs door de dakdeur naar de zogeheten dakgalerij, die daar het ‘observatorium’ heet (waarmee het doel ervan, maar niet het woord bedoeld is). Deze galerij is eveneens voorzien van een eenvoudige, maar smaakvolle balustrade van kleine zuilen; op de hoogvlakten heeft dit observatorium echter gewoonlijk geen dak. De reden daarvan is, dat op deze hoogvlakten de zon veel koeler is dan in de lager gelegen landstreken.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Als ze zich ook dit volkomen eigen hebben gemaakt, dan pas gaan ze, wanneer daar speciale talenten voor aanwezig zijn, over tot de poëzie, waarmee ze dan in zekere zin de dingen van een innerlijke wereld op witte rollen gaan weergeven. Volmaakte voortbrengselen van deze soort en het doel ervan hebben we al bij de beschrijving van een gemeenschapstheater leren kennen.
Hoofdstuk 31: Scholing in de wijsheid en de wil op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
...  233 - 234 - 235 - 236 - 237 - 238 - 239 - 240 - 241 - 242 - 243 - 244 - 245 - 246 - 247 - 248 - 249 - 250 - 251 - 252 - 253 - 254 - 255 - 256 - 257 - 258  ...