3934 resultaten - Pagina 247 van 263
... 235 - 236 - 237 - 238 - 239 - 240 - 241 - 242 - 243 - 244 - 245 - 246 - 247 - 248 - 249 - 250 - 251 - 252 - 253 - 254 - 255 - 256 - 257 - 258 - 259 - 260 ...
[3] Nu zal iemand vragen: Hoe kan dit nu als een maatschappelijke regel beschouwd worden? - Maar Ik zeg: Een klein beetje geduld! Met één woord kan men voor uiterlijke zintuigen niet onmiddellijk een geheel onderwerp beschrijven. Maar hoor maar eens, wat de bewoners over deze vrucht zeggen: Van alle vruchtengewassen, die de grote en enige Heer van hemel en aarde ons heeft geschonken, is er geen waardiger dat wij ons ervoor inspannen om die te verkrijgen dan de tarwe, omdat geen enkel vruchtengewas zo’n grote overeenkomst vertoont met het levende brood uit de hemelen als dit. Alle andere vruchten, zoals jullie die kennen, groeien op zo’n manier, dat wij ze direct van de plant, de struik of de boom in onze mond kunnen steken; maar de tarwe, hoewel zij de beste van onze vruchten is, moet eerst losgemaakt worden uit de aar, die vol spitse punten en haken zit, daarna gezuiverd en, als we haar willen eten, in het (door het vuur levend gemaakte) water zacht gemaakt worden.Hoofdstuk 41: Het kweken van tarwe en de overige plantenteelt - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Beschouw daar tegenover het brood uit de hemelen, wat het heilige Woord is, dat de geesten uit de hemelen ons verkondigen - en zie hoe het op deze tarwe lijkt, dat tenslotte ons lievelingsvoedsel is! - Door allerlei inspanningen en doornige beproevingen komen wij pas in het bezit van dit hemelse broodwoord. Als we eenmaal ontvangen hebben, moeten we het eerst in onszelf door ons doen en laten zuiveren. Want zoals jullie weten wordt het ons altijd zo gegeven, dat datgene, wat de onsterfelijke geest eigenlijk voedt, steeds door moeizaam los te maken omhulsels van diepe hemelse wijsheid omsloten is. Als we tenslotte de zuivere inwendige korrel hebben vrijgemaakt, dan moeten we nog de harde korrel in ons eigen levende water van de geest zacht koken in het vuur van Gods liefde, opdat het voor onze onsterfelijke geest tot een eeuwig voedende spijs wordt.
Hoofdstuk 41: Het kweken van tarwe en de overige plantenteelt - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Een egocentrisch mens lijkt op een punt, dat reeds door onze kracht vernietigd wordt. Wat zal er dan wel niet met hem gebeuren tussen de vingers van de goddelijke levenskracht? - Maar wanneer wij ons hart wijder maken door liefde voor onze broeders en zusters, dan maken wij - door levende, individuele punten in onszelf samen te trekken - onze eigen innerlijke wereld groter (en dat doet de liefde voor onze broeders en zusters allemaal) en vormen zodoende een krachtig orgaan om steeds grotere krachten op te nemen. Als dit orgaan overeenkomstig Gods wil volmaakt gevormd is, evenals de uiterlijke wereld die ons draagt, dan zal het ook het vermogen krijgen de volheid in zich op te nemen van de hogere krachten, die uitgaan van de oereeuwige, eindeloze volheid van de goddelijke levenskracht.
Hoofdstuk 42: De religie van de bewoners van het vierde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[43] Op deze planeet wordt ook geschreven en getekend; vandaar dat ze ook een geschreven woord hebben, waardoor ze Mij kennen in menselijke gedaante als Schepper en Heer van hemel en aarde, dat wil zeggen: hun aarde. Ze weten ook, dat Ik op een soortgelijke aarde als mens in een lichaam heb rondgewandeld; maar omdat zij daardoor van deze planeet denken, dat het de hoogste hemel is, wordt ervoor gezorgd dat zij niet de positie van deze planeet op ieder moment kunnen vaststellen, omdat zij die goddelijke verering zouden betonen.
Hoofdstuk 44: Het zesde gordelpaar, overeenstemmend met Uranus. Beschouwing van de planeet - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Kijk, uit deze naam blijkt al het eerste begrip, en hij zegt als het ware in één woord wat voor gesteldheid deze planeet heeft. Het navolgende zal de zaak echter nog meer rechtvaardigen. - Nu kunnen we op de eerste aspecten van de planeet Miron ingaan.
Hoofdstuk 53: Het zevende gordelpaar - overeenkomend met de langdurig onbekende planeet Neptunus (Miron) - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Deze mensen houden ook zoveel van muziek, omdat die van alle kunsten en wetenschappen die zij bezitten het meest beantwoordt aan hun innerlijke karakter; de muziek behoort dan ook tot de voornaamste huiselijke bezigheden.
Hoofdstuk 63: Huiselijke betrekkingen, goede sociale leefregels, muziek en muziekinstrumenten op Miron - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Hoe staat het met de muziek? - In materieel opzicht, zoals jullie plegen te zeggen, heel slecht. Want noch zij bezitten muziekinstrumenten, noch kunnen zij met hun stem, die te laag klinkt, iets voortbrengen wat op muziek lijkt. Maar des te muzikaler zijn ze in hun geest, als gevolg waarvan ze het speciale, innerlijke vermogen hebben om elkaar hun innerlijke geestesconcerten even hoorbaar en voelbaar mee te delen als jullie je door woorden en gedachten kunnen uiten.
Hoofdstuk 67: Levensomstandigheden en geestesgesteldheid van de bewoners van het zevende paar gordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Wie dus vanuit deze innerlijke orde, of nog duidelijker gezegd: wie zichzelf en alle wezens beschouwt vanuit zijn innerlijke liefde voor Mij, de fundamentele kiem van alle wezens, zal overal een en dezelfde in elkaar grijpende orde aantreffen!
Hoofdstuk 69: De ware sleutel voor het begrijpen van alle religies en openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Nu zal dit beeld dus toch wel begrijpelijk zijn. Weg met de kroon! Weg met de wortels! Splijt de stam! - opdat de eigenliefde naar buiten wordt gekeerd, tot liefde voor de naaste en voor God wordt en, aldus omgekeerd, aan de stralen van de eeuwige levenszon wordt blootgesteld! - Kijk, op deze wijze naar buiten gekeerd wordt de liefde zichtbaar en kan die in zichzelf onderzocht worden; en op welke plaats er ook een boor van innerlijke wijsheid wordt gezet, zal deze van de verlichte grondslag uitgaan en de bast ofwel de uiterlijke ring altijd het meest rechtstreeks raken, zonder die moeizaam te zoeken.
Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Ze hebben zelfs geen gebeden, maar in plaats daarvan de enige innerlijke vorming van de geest, waardoor zij in alle overige kennis en wijsheid binnengeleid worden. Zij zeggen: Een God met woorden aanbidden is onnozel, een onsterfelijk mens onwaardig en een allerhoogste God niet welgevallig. Wie echter in zijn geest zijn ware bestemming heeft ingezien en daarnaar leeft, die is God aangenaam. En het beste gebed en de grootste eer, die wij God kunnen bewijzen, is dat wij overeenkomstig leven onze bestemming, die Hij in ons heeft gelegd en altijd getrouw in onszelf laat vinden. - Kijk, dat is alles van hun religie, ofwel: volgens dit grondbeginsel leven en handelen de mensen van deze planeet; dit leven en handelen is de eigenlijke eredienst, die zij altijd houden.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] De poolstreken van de zon, of liever de polen, zijn net als de polen van de planeten voor alle tijden der tijden onbewoonbaar. Daarom zijn ze ook van deze laatste bewoonbare gordel afgesneden door een buitengewoon steile en hoge ring van witte bergen. De bergen zijn zo hoog, dat ze met hun toppen niet zelden zelfs uitsteken boven de glanzende zonnelucht, die zich gemiddeld zo’n zeshonderd mijl boven de eigenlijke bodem van de zon bevindt. Dit aangegeven getal moet echter niet als vaste norm beschouwd worden. Want evenals er reeds op jullie aarde grote verschillen zijn in de hoogte van de lucht boven jullie aarde, des te meer zullen dergelijke verschillen ook voorkomen op de zon, die in haar innerlijke wezen nog veel levender is dan welke planeet ook.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Hoe is de taal van deze mensen? - Deze is hier tweeledig, namelijk de gebarentaal en de mondtaal. - Het is een merkwaardig gezicht, wanneer een reus met een dwerg praat. Zodra hij merkt dat de dwerg iets tegen hem wil zeggen, tilt hij hem direct op en houdt hem bij zijn oor. Als de reus echter iets tegen de dwerg zegt, houdt hij hem zover hij maar kan van zijn mond weg en praat dan zo hoog en zachtjes als hij maar kan, om te zorgen dat de dwerg door zijn klank geen kwaad geschiedt. Want als de reus met de gewone diepte en sterkte van zijn stem zou praten, zou de dwerg het woord alleen al door de lage toon ervan niet horen, en zouden de afzonderlijke vibraties van de stem hem te sterk schokken. Om dat te vermijden, nemen deze groten in hun omgang met de kleinen de grootste voorzichtigheid in acht. - Als zo’n reus op jullie aarde een tamelijk luid woord zou uitspreken, zou dat zo’n sterke aardbeving teweegbrengen, dat door de schok ervan verscheidene landen al hun steden kwijt zouden raken; en ook de bergtoppen zouden daardoor buitengewoon grote schade oplopen.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] De muziek van de geest moet immers altijd overeenstemmen met de diepste innerlijke lof, die een geest Mij vanuit zijn meest innerlijke, hemels diepte weet te brengen - zoals ook de ‘man naar Mijn hart’ en nog andere bezingers van Mijn eer hebben gedaan en zoals alle engelengeesten van de hemelen altijd doen. - Maar als de muziek beoefend wordt zoals bij jullie, zou het voor heel veel musici beter zijn als ze op de openbare feestelijke gelegenheden met ratelslangen musiceerden in plaats van met hun mooi klinkende muziekinstrumenten, waarvan de klanken, in de geest bij elkaar genomen, niets anders zijn dan een machtige oproep op de bazuin van satan tot de eeuwige dood! - Maar genoeg daarover! - Want tot wat voor ontaarding de muziek tegenwoordig bij jullie gekomen is, weten jullie toch wel.
Hoofdstuk 67: Levensomstandigheden en geestesgesteldheid van de bewoners van het zevende paar gordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Wie dus het leven van de geest liefheeft en het ontvangt, heeft zichzelf gespleten en zijn meest innerlijke leven voor het licht uit Mij geopend. En dit licht is de ware wijsheidsboor, die alles doordringt, en wel vanuit dat punt, waar alle dingen en wezens in één punt samenkomen.
Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Nu we dit weten, weten we ook al bijna alles wat de religie van de bewoners van onze zevende zonnegordel betreft. - Deze bestaat enkel en alleen hieruit: alles van binnenuit te beschouwen, en vanuit deze innerlijke beschouwingen Mij de ware, innerlijke, levende lof te brengen.
Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon