4159 resultaten - Pagina 252 van 278
... 240 - 241 - 242 - 243 - 244 - 245 - 246 - 247 - 248 - 249 - 250 - 251 - 252 - 253 - 254 - 255 - 256 - 257 - 258 - 259 - 260 - 261 - 262 - 263 - 264 - 265 ...
[16] Zie, je hebt eerder gezegd, dat alle onderricht van buitenaf van nul en generlei waarde is; ik kan je niet zeggen, dat je ongelijk hebt! Maar als alle onderricht van buitenaf, dus ook alles wat men van buitenaf waarneemt - waar dat ook vandaan mag komen en door welk zintuig dat dan ook bij de mens terecht komt - slecht, nutteloos en daarom verwerpelijk is, dan zou ik toch nu vanuit jouw wijsheid te weten willen komen, waarvoor de grote Schepper van alle werelden, mensen en engelen ons uiterlijke zintuigen heeft gegeven? En waarvoor een naar buiten klinkende stem en daarbij een tong die kan spreken? Waartoe dienen eigenlijk alle uiterlijke vormen en alle uiterlijke verschijningsvormen van talloze dingen en wezens? - Of is er soms een wezen zonder enige uiterlijkheid denkbaar? Heft het wegnemen van alle uiterlijkheid elk wezen dan niet totaal op? Want zie, ik kan me in ieder geval geen wezen voorstellen, dat helemaal geen uiterlijk zou hebben! Je ziet nu dat ik terecht twijfel; heb daarom geduld en helder dit voor mij op!'Hoofdstuk 50: Verschil in de uitwerking van onderricht van buitenaf en van binnenuit - De pottenbakkerij - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[22] Je zult nu gemakkelijk inzien, dat Gods geest in eeuwigheid nooit de mensen door openbaringen van buitenaf heeft onderricht, maar altijd alleen van binnenuit door de geest. Al leek het misschien ook een persoonlijk onderricht van buitenaf, toch kon dit zo lang geen innerlijke werking hebben, zolang het niet door de alles opwekkende kracht van de geest Gods naar de innerlijke geest van de mens werd geleid. Dus is ook alles wat ik je nu ook alleen maar van buitenaf verklaarde, voor jou zo lang zonder uitwerking, totdat je het ook vanuit jezelf zult vernemen.
Hoofdstuk 50: Verschil in de uitwerking van onderricht van buitenaf en van binnenuit - De pottenbakkerij - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Daaruit echter kan een verstandige kerel, zoals ik de eer heb er een te zijn, altijd de conclusie trekken dat deze hemelse wereld, zoals ik die nu ken, een erg domme en nietszeggende wereld is. Ze is een pure op een droom gelijkende zinsbegoocheling, zonder de minste houdbaarheid!
Hoofdstuk 52: De zegen van het licht van Swedenborg - De oude Adam in Martinus - Wijze woorden van de vrouwen scherpe terechtwijzing van Borem - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[26] BISSCHOP MARTINUS staat nu op en zegt zeer geërgerd: 'Ja, ja, nu blijkt wel, wat voor gezelschap en wat voor knecht jij voor mij bent! Ik bedank voor zo'n metgezel, voor zo' n knecht! Jij bent mij immers alleen maar als strenge leermeester gegeven - en daar bedank ik voor! Blijf jij dus maar hier en doe wat je wilt; ik zal ook gaan zien of ik zonder jouw inspraak niet ook tot wat goeds in staat ben!
Hoofdstuk 52: De zegen van het licht van Swedenborg - De oude Adam in Martinus - Wijze woorden van de vrouwen scherpe terechtwijzing van Borem - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Wat je hier ziet, is alleen het kleinste zonnengebied, dat je op aarde in heldere nachten dikwijls hebt gezien. Denk echter niet dat dit het enige is, dat de oneindige, eeuwige ruimte vult. Ik zeg je, dergelijke en eindeloos grotere, rijkere en meer wonderbaarlijke gebieden zijn er zonder eind en getal en zonder maat! Want Mijn scheppingen nemen nooit ergens een einde. Alom zul je de inrichtingen voor jou wonderbaarlijk verschillend aantreffen en nieuwe vormen allerwegen van nooit vermoede pracht en majesteit.
Hoofdstuk 51: Een blik door de twaalfde deur op het kleinste zonnengebied Martinus' vermoeden van de grootheid en genade van God - De vorm van de mens als blijvende, overal gelijke basisvorm - Gevaren aan gene zijde voor de nog niet volledig wedergeborene - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[28] Men hoort hier niets anders dan over hemelse vrijheid. Dat is me een mooie vrijheid, waar men niet eens uit de deur van zijn huis mag kijken zonder een zedenmeester aan zijn zijde te hebben! Ga weg en pas op, dat deze hemelse vrijheid niet van je gestolen wordt! En nog dreigen ook! Dat gaat voortreffelijk, charmant, charmant! Men kan in de hemel dus ook nog getuchtigd worden! Niet slecht, niet slecht, dat gaat goed!
Hoofdstuk 52: De zegen van het licht van Swedenborg - De oude Adam in Martinus - Wijze woorden van de vrouwen scherpe terechtwijzing van Borem - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[33] Ik verlaat je nu, omdat ik zie dat je me haat, zonder dat ik je daartoe ook maar de minste aanleiding heb gegeven. De Heer moge met je doen naar Zijn liefde, medelijden en gerechtigheid!'
Hoofdstuk 52: De zegen van het licht van Swedenborg - De oude Adam in Martinus - Wijze woorden van de vrouwen scherpe terechtwijzing van Borem - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[39] Zeg nu vrijuit zonder iets achter te houden, wat je wilt doen. Maar spreek de volle waarheid! Want ik zeg je in Naam van de Heer: iedere leugenachtige gedachte in jou zal door mij heel snel worden herkend en bestraft worden door mijn verwijdering van jou, en wel door het plotseling wegnemen van alles, wat je nu nog het jouwe mag noemen! Denk hierover na en zeg dan oprecht wat je nu wilt doen; wil je me volgen of niet volgen?'
Hoofdstuk 52: De zegen van het licht van Swedenborg - De oude Adam in Martinus - Wijze woorden van de vrouwen scherpe terechtwijzing van Borem - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[8] (BISSCHOP MARTINUS:) 'Kunnen die hemelschrijvers dan niet zo schrijven, dat ons soort mensen het zelf zou kunnen lezen, zonder daarvoor een tolk te moeten laten komen? Want aan iemand in een onbekend schrift schrijven, betekent zoveel als met een Duitser chinees te willen praten. Waar dit nu weer goed voor zal of kan zijn?'
Hoofdstuk 53: De ontstemde bisschop Martinus - De scherpe terechtwijzing van Borem en zijn vertrek - De eenzame Martinus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[16] Ook al heeft de Heer je de oneindige genade bewezen en je het gif van de boosheid afgenomen, je hebt toch nog de grote dwaasheid behouden. Als die door jou goed wordt gevoed, kan ze in de ergste boosheid overgaan en je in een afschuwelijk oordeel storten. Want weet wel, zolang je in de geest niet volledig bent wedergeboren, ben je voor de hel allerminst veilig. Opdat je echter aan een dergelijke calamiteit zult ontkomen, moet je hier alle dwaasheid worden getoond waar je nog heel sterk aan hangt, en waarvan de Heer Zelf je nog niet kon bevrijden zonder je te oordelen.
Hoofdstuk 53: De ontstemde bisschop Martinus - De scherpe terechtwijzing van Borem en zijn vertrek - De eenzame Martinus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[27] Ik ben er al. Dat is de deur, maar ze is dicht! Ik zal haar openmaken. Maar - wat is dat nu? Ah, dat is niet slecht! De deur ging open en in plaats van het uitzicht op de verre sfeer van Mercurius zie ik een wandkast, die rijkelijk voorzien is van voedsel. In het onderste gedeelte is ook een hele batterij wijnflessen neergezet. Ja, nu het zo ligt, blijf ik zonder meer hier. Het ga je goed, schone Mercuriaanse! Het ga jou ook goed, oneindige zonneruimte, zeer goed; want nu is deze smalle, goed voorziene tafel mij des te liever!
Hoofdstuk 54: Martinus' alleenspraak - Kritiek op de kerk - Ontdekking van een vesperhoek - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[9] EÉN, die zich het dichtst bij Martinus bevindt, zegt: 'Wij zijn met ongeveer duizend in getal, louter miserabele, arme duivels. Wij zijn de hel ontvlucht en dwalen nu al een halve eeuwigheid in die verschrikkelijke, eindeloze woestijn rond en vinden nergens een veilige plaats, waar wij ons kunnen verbergen en een beetje kunnen bijkomen. Ach, ach, dit is een verschrikkelijk lot, eeuwig zonder rust noch duur te worden vervolgd! Hebt U, edele man, echter een of andere hoek die ons slechts een beetje veilige rust zou kunnen geven, neemt U ons dan allemaal op en wees verzekerd van onze dankbaarheid!'
Hoofdstuk 56: Martinus' vergeefse poging om te slapen - Hij ontfermt zich over een schare ongelukkigen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Alleen één ding is voor ons wat onbegrijpelijker, hoe jouw goede Jezus ons arme drommels zo'n eindeloze tijd heeft kunnen laten vervolgen zonder eten en drinken? Werkelijk, vriend, daar was toch verdraaid weinig liefde en barmhartigheid te bespeuren. Weliswaar is alles nu goed. Maar wij durven niet terug te denken aan alle martelingen, waar wij aan hebben blootgestaan, anders is het uit met onze liefde voor de eeuwige Meester zielenjager.
Hoofdstuk 57: Het beklagenswaardige gezelschap wordt gesterkt - Dank en klachten over hun lotgevallen - De toespraak van de geredden en het antwoord van Martinus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[17] O, die hemelse engelen zijn stijfkoppen zonder weerga, wanneer zij alleen zijn. Alleen als de Heer komt, dan trekken ze vrijwel meteen hun staart in en doen zo zoet en bescheiden, alsof ze alle wijsheid met de grootste deemoed in pacht zouden hebben!
Hoofdstuk 57: Het beklagenswaardige gezelschap wordt gesterkt - Dank en klachten over hun lotgevallen - De toespraak van de geredden en het antwoord van Martinus - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[12] Wij hebben dus voor Christus veel en meestal geduldig geleden en hebben ons zonder te morren gewillig gevoegd naar de harde regels van onze strenge orde. Wij hebben ons hele vermogen aan deze orde vermaakt voor de heilzame uitbreiding daarvan, ter ere van de allerzaligste maagd Maria en tot steeds grotere eer van God! Dus geloofden wij aan God geen onbillijke eis te hebben gesteld, om na de bittere dood van ons lichaam meteen in de eeuwige gelukzaligheid te worden opgenomen. Maar het is niet alleen zo, dat wij al onze gerechtvaardigde hoop hier als een illusie zagen vervliegen, doch luister verder:
Hoofdstuk 60: Martinus als vredestichter - De dwaze werkwijze van de schoolzusters en de gevolgen hiervan aan gene zijde - Martinus' waarschuwing - Jakob Lorber - Bisschop Martinus