4159 resultaten - Pagina 261 van 278
... 249 - 250 - 251 - 252 - 253 - 254 - 255 - 256 - 257 - 258 - 259 - 260 - 261 - 262 - 263 - 264 - 265 - 266 - 267 - 268 - 269 - 270 - 271 - 272 - 273 - 274 ...
[8] Stel je nu zo’n spits dak voor, dat bovendien nog bestaat uit materiaal dat licht noch warmte geleidt, dan is het duidelijk dat zo’n spits dak zonder mankeren het meest doelmatige licht- en warmtescherm is.Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Nu zullen jullie stilletjes denken: Maar waarom laten de mensen de bomen zo hoog groeien, wanneer de groei van de bomen en ook die van het hele plantenrijk aan hun wil onderworpen is? - Wie dat zou vragen, zou zich vergissen. Want de zonnebewoners zijn buitengewoon wijs en niets voor niets of zonder doel, en daarom moet iedere versiering zelfs beslist een weloverwogen en beproefd nut hebben. En zo heeft ook de hoog geplaatste vruchtenkroon van zo’n boom haar duidelijke, meerledige goede bedoeling.
Hoofdstuk 15: De omgeving van een huis op de middengordel. Boomgroei aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Nu zullen jullie natuurlijk vragen: ‘Ja, als dat zo is, hoe kunnen deze zonnemensen dan eigenlijk wat hun vorm betreft bestaan, zonder plotseling door hun eigen licht opgelost te worden, aangezien zij toch ook vast en zeker een min of meer materieel lichaam hebben?’ - Daarvoor is door Mij al gezorgd. Op aarde bestaat er natuurlijk geen materie, die in het sterke zonlicht zou kunnen bestaan; maar wat de materie van de zon betreft: die stoelt alweer op andere wetten dan die van een onvolmaakte planeet. Zo bestaat ook de materie van het lichaam van een zonnemens uit een heel andere stof dan de materie van jullie lichaam en is het zelfs onder de allerintensiefste stralen bestendig, aangezien het in zekere zin meer geestelijk en derhalve ook onvergelijkelijk veel eenvoudiger is dan dat van jullie. Onder zulke voorwaarden kunnen de zonnemensen dus heel goed bestaan, zich over hun leven verheugen en dat voor de nuttigste doeleinden aanwenden.
Hoofdstuk 9: De mensenrassen van de zon en hun woongebieden. De zonnegordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Wat de grootte van de zonnemensen betreft: deze is heel verschillend. - Op de evenaar of veeleer in het gebied van de evenaar wonen de kleinste mensen van de zon7, die niet veel groter zijn dan een zeer grote man bij jullie op aarde. Deze mensen zijn vrijwel allemaal wit gekleurd en zijn dus de mooiste op de gehele zonneplaneet. - Rond de polen van de zon wonen echter haar grootste mensen, bijna donkerrood van kleur, maar eveneens helder glanzend. Als zo’n mens op aarde ter hoogte van het zeeoppervlak zou staan, zou het hem helemaal niet moeilijk vallen om, zonder zijn hand naar boven te hoeven uitstrekken, de toppen van de Himalaya tussen duim en wijsvinger te pakken en naar de zuidpool van de aarde te slingeren. - Vanaf deze grootste mensensoort tot aan degenen, die aan de evenaar wonen, neemt de grootte af.
Hoofdstuk 9: De mensenrassen van de zon en hun woongebieden. De zonnegordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Op aarde richt de vruchtbaarheid van de aardbodem zich naar de klimatologische warmteomstandigheden. Dat is op de zonneplaneet natuurlijk niet het geval, hoewel het ook daar aan de polen iets koeler is dan aan de evenaar. Daarom richt de vruchtbaarheid van de bodem zich enkel naar de toe- of afnemende zachtheid ervan. Natuurlijk kan een mens van vastere bodem ook op een zachtere bodem wel iets tevoorschijn brengen - of liever: hij zou het kunnen. Alleen zal datgene, wat hij tevoorschijn heeft geroepen, wel ongeveer de vorm van zijn wil hebben, maar het zal veel kleiner, zwakker en zachter zijn, waardoor het dan evenmin voldoet aan de behoefte van de maag van degene, die het tevoorschijn heeft geroepen, als wanneer jullie bijvoorbeeld op een alp je maag met schraal steenmos zouden moeten verzadigen, waar beslist niemand vet van zou worden. Mocht zich dus wellicht een mens vanuit een poolstreek van de zon door eventueel mogelijke kunstgrepen naar de evenaar verplaatsen, dan zou hij daar zonder genade of pardon moeten verhongeren.
Hoofdstuk 9: De mensenrassen van de zon en hun woongebieden. De zonnegordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Hoe ziet de naaste omgeving van zo’n huis er eigenlijk uit? Deze bestaat gewoonlijk uit een ronde allee met zeer hoge bomen, die bij één huis steeds van een en dezelfde soort zijn, maar weer niet hetzelfde als bij een ander huis. Ja, jullie zouden kriskras door de hele, meer dan 40000 mijl brede en 600000 mijl lange gordel kunnen lopen, wanneer jullie daar genoeg aardse levensjaren voor zouden hebben, maar dan zouden jullie toch nooit bij een of ander huis weer dezelfde soort vruchtbare allee-bomen aantreffen als bij het eerste huis. Zo zien bijvoorbeeld de allee-bomen er bij ons eerste huis uit als reusachtig grote, gedraaide zuilen, van boven gesierd met de kroon van een treurwilg. De bladeren zijn meer dan een span lang en nauwelijks een halve duim breed; de achterzijde is karmijnrood, de gladde voorzijde is echter groen-goud. Aan de punt van ieder blad hangt een buitengewoon sterk stralende parel van blauw licht. Tussen de bladeren hangen aan lange witte stelen vruchten, die er ongeveer uitzien zoals bij jullie het zogenaamde Johannesbrood, maar allemaal zonder pit. Want zoals jullie al weten zijn alle vruchten op de zon zonder pit en hebben een buitengewoon geestelijke, zoete smaak - vandaar dat ze ook het lievelingsvoedsel voor dit huis zijn.
Hoofdstuk 15: De omgeving van een huis op de middengordel. Boomgroei aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Maar (alweer) zijn we niet op aarde, maar op de zon. Daarom zullen wij daar ook de verdere huiselijke inrichtingen volgen, en wel, zoals tot nu toe, het puur natuurlijke, huishoudelijke gedeelte, zonder welk wij - wat heel natuurlijk is - nooit naar een geestelijk en daarna pas hemels, puur geestelijk gedeelte over zouden kunnen gaan. En dus zullen we de volgende keer aan dacht aan de andere bij een huis behorende stukken grond en het doelmatige gebruik daarvan schenken.
Hoofdstuk 15: De omgeving van een huis op de middengordel. Boomgroei aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Overigens is de inrichting van deze ambtshuizen vrijwel hetzelfde als die van de woonhuizen; alleen is alles heel eenvoudig en zonder versiering, wat wil zeggen dat de leerlingen wat hun kennis betreft ook nog heel eenvoudig en zonder enige geestelijke versiering zijn. En de ambtshuizen voor onderwijs aan de meisjes tonen hun door de kleine bloembedden, dat ook zij zich wat het uiterlijk betreft rein en sierlijk moeten ontwikkelen, opdat er zodoende een welgevalliger en aantrekkelijker geest in hen ontwikkeld wordt.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] De zuilen van zo’n tempel lopen niet zonder onderbreking door tot aan het dak, maar zijn tegelijkertijd de dragers van drie galerijen, die aan de binnenkant van de tempel langs de zuilenrij helemaal in het rond lopen, voorzien van prachtig bewerkte balustraden.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Alleen de verschillende oefeningen van de wil worden, zoals al eerder is gezegd, op de verschillende hoogten van deze zuil uitgevoerd; maar dat gebeurt ook alleen maar in dit gebedshuis, opdat de wil van ieder mens zich des te meer zal verenigen met de wil van de grote God. Daar horen ook die eerder genoemde oefeningen bij, waardoor de zonnemensen vanaf iedere hoogte zonder duizelig te worden onverschillig in de diepte moeten kunnen kijken en dat ook werkelijk leren te doen.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Jullie zullen nu misschien denken, dat zo’n dienaar vast wel veel zal verdienen? - Dan moet Ik jullie direct zeggen, dat dat op de zon absoluut niet zo is. Zo’n dienaar is er op de zon in werelds opzicht werkelijk het slechtst aan toe. Want ten eerste bezit hij op zijn hoge berg gewoonlijk het kleinste en magerste stuk land, dat voor zijn persoon nauwelijks een halve joch groot is. En ten tweede is ook zijn woning de alleronaanzienlijkste en zijn kleding het eenvoudigst. Evenzo zijn ook de vruchten, die hij aan de aardbodem ontlokt, verreweg het eenvoudigst, zonder pracht en heel armzalig.
Hoofdstuk 23: God de Vader Zelf als leider. Gezinsleven, huwelijk en voortplanting op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Wat de vorm van de middelste zul betreft: deze verheft zich van de grond tot aan het hoogste punt op zo’n manier,, dat het lijkt alsof er een vurige wolkenzuil van de grond tot de hoogste top opschiet. Waar dient deze hoofdzuil eigenlijk voor? - Ten eerste helpt hij het hoge, zware dak dragen, dat is het natuurlijke nut. - Het tweede nut is, dat men via de wenteltrap tot onder de hoogste punt van het dak kan komen en daar ook iets aan het dak kan repareren, wanneer daar eventueel in de loop van de tijd beschadigd zou zijn. - Ten derde hoort hij thuis in deze hoofdschool, om de mensen door het beklimmen ervan eraan te wennen om vanaf verschillende hoogten zonder duizeligheid in de diepte te kijken. Want dat hebben de zonnebewoners erg nodig, met name diegenen, die van plan zijn om naderhand naar de verschillende bouwambten over te stappen. - En tenslotte wordt op de verschillende hoogten ook de wil van de mensen beproefd, om te zien vanaf welke hoogte hij nog in staat is op de grond werkzaam te zijn. Want jullie moeten weten, dat zo’n zuil behoorlijk hoog is en dat die van menige tempel met de hoogste bergen van jullie aarde zou kunnen wedijveren, wanneer hij ook op zeeniveau zou staan.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Wat het inwendige van de tempel betreft, is alles net zo ingericht als in een gewoon woonhuis; alleen is hier in plaats van de spiralende wenteltrap, die zich in het midden van een woonhuis bevindt, eveneens een gladde, witte zuil geplaatst16, die bijna net zo dik is en rond van vorm, helemaal tot aan het hoogste punt van het dak reikt en dus tevens het dak draagt. Rond deze zuil loopt een wenteltrap, en vanaf deze wenteltrap leiden, ter hoogte van het dakterras, twee elkaar kruisende gangen vanaf de zuil door een opening in het dak naar het dakterras buiten. In het inwendige van de tempel echter, daar waar de vier gangen of eigenlijk de twee elkaar kruisende gangen met een tamelijk ruime ommegang rond de zuil bij elkaar komen, loopt de wenteltrap rond de zuil omhoog tot helemaal onder het dak. Alles is hier heel eenvoudig en zonder enige versiering, en het ziet er ongeveer uit alsof alles van glad geschaafde planken gemaakt was.
Hoofdstuk 21: Het derde, hoogste type tempel. Het geheim van de menswording van God en van het kruis. Inwijding in de stand van opperpriester - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Jullie zullen misschien denken dat hij wellicht op bepaalde gezamenlijke bijdragen van het hele district aangewezen is? - O nee! Ook dat komt daar niet voor. Want als iemand hem iets zou willen geven voor de een of andere dienst, zegt hij onmiddellijk: ‘Luister, beste vriend en broeder, wat jij hebt, dat heeft de Heer je gegeven voor jou en je huis. Hoe zou ik iets van je aannemen, wat de Heer aan jou heeft geschonken? Of kan ik jou datgene verkopen, wat de Heer aan mij gegeven heeft? Als ik het je tegen vergoeding zou willen geven, zou ook de Heer in dat geval niet het grootste recht hebben van mij een vergoeding te verlangen? Maar wat voor vergoeding zou ik Hem kunnen geven, van Wie alles is wat wij hebben, zelfs iedere ademtocht van onze longen!? Ik ben immers maar een dienaar in het huis van de Heer en moet Zijn gaven dus zonder vergoeding weggeven, zoals ik ze ook zonder vergoeding heb ontvangen’.
Hoofdstuk 23: God de Vader Zelf als leider. Gezinsleven, huwelijk en voortplanting op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Als de ster het zenit heeft bereikt, dan zijn alle poorten van het huis weer geopend, en iedereen haast zich naar buiten naar de drie tempels om daar de passende dank te brengen voor de verkregen sterking gedurende deze tijd. - Aan wie? - Dat zullen jullie zonder meer wel begrijpen.
Hoofdstuk 24: Rust- en feestdagen. Het sterven van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon