4159 resultaten - Pagina 264 van 278
... 252 - 253 - 254 - 255 - 256 - 257 - 258 - 259 - 260 - 261 - 262 - 263 - 264 - 265 - 266 - 267 - 268 - 269 - 270 - 271 - 272 - 273 - 274 - 275 - 276 - 277 ...
[12] Daarom zullen we ook direct de eerste vraag stellen: Waaruit bestaat hier eigenlijk het materiële of, beter gezegd, het daadwerkelijke deel van de religie van de bewoners van deze gordel? Dit bestaat enkel uit het gegeven, dat iedereen alles wat hij doet, wat het ook is, tot eer van God moet doen; daarom moet hij zijn handeling ook goed onderzoeken, of die geschikt is om God te eren of niet. Als iemand zo’n handeling, wat eigenlijk wil zeggen: het voornemen tot een uit te voeren handeling, niet volkomen God waardig kan bevinden, dan heeft zo iemand de plicht om zijn beoogde handeling voor de patriarchen van het huis te brengen en te laten onderzoeken, of die geschikt is om God te eren of niet. Wordt de geschiktheid ervan hier betwijfeld, dan moet hij het zonder meer voor de hogepriesters van de tempel brengen. Als dezen de voorgenomen handeling geschikt hebben bevonden om God te eren, dan kan degene, die het voornemen had, zijn handeling zonder meer ten uitvoer brengen; als de handeling echter God niet waardig wordt bevonden, dan moet de aanvrager ten eerste onmiddellijk van zijn voornemen afzien en ten tweede een soort boetedoening verrichten voor zijn voornemen, dat God onwaardig was. Deze boetedoening houdt in, dat hij in de tempel een tijd lang een ondergeschikte dienst moet verrichten, waarna hij weer naar huis kan gaan.Hoofdstuk 51: Huisregels, maatschappelijke en religieuze instellingen op het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Als een weg bergopwaarts moet lopen, mag deze geen bochten maken om bij de hoger gelegen hoofdweg te komen, maar eveneens over heuvels en diepten heen aangelegd zijn en langzaam stijgen, net zo lang tot de weg de hoofdweg bereikt. Als zich hierbij aanzienlijke moeilijkheden met het landschap voordoen, moet dat aan de tempel gemeld worden. Onmiddellijk worden dan door de tempel de buren geroepen om bij het een of andere huis het werk te helpen voltooien; en dat doen ze dan ook direct zonder tegen te spreken. - Als een woonhuis echter hoger ligt dan de weg, mag de weg geen haakse verbinding met de hoofdweg hebben, maar moet die een zodanige richting hebben, dat hij onder een hoek van tenminste vijfenveertig graden op de weg aansluit.
Hoofdstuk 52: Meer over de religie van de bewoners van het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Ten eerste: Omdat God de Allerhoogste is, moeten wij de allerlaagsten zijn. - Ten tweede: Omdat God als enige almachtig is, moeten wij altijd onze machteloosheid tegenover Hem belijden. - Ten derde: Omdat God vol van de hoogste eer is, moeten wij altijd vervuld zijn van de diepste deemoed. - Ten vierde: Omdat God boven alles heilig is, moeten onze knieën altijd voor Zijn naam buigen. - Ten vijfde: Omdat alleen God alle dingen toebehoren, mogen wij ons die nooit toe-eigenen en moeten wij Hem altijd dankbaar zijn voor iedere gave, ook al is het maar een enkele druppel water; want ook een druppel water kan de mens niet scheppen. - Ten zesde: Om dat alleen in God alle kracht en macht is, moet iedereen weten dat ook zijn kracht uit God is en dat dus ook niemand iets zonder God kan doen; degene aan wie God echter Zin kracht schenkt, kan alles. God zal niemand de afgesmeekte kracht onthouden, wanneer hij die alleen tot Zijn eer wil aanwenden. - Ten zevende: De grootste eer, die wij God kunnen betuigen, is dat wij elkaar wederzijds liefhebben en achten, en wij in Zijn heiligdom vanuit deze liefde en achting en in alle deemoed van ons hart Hem Zelf durven liefhebben.
Hoofdstuk 52: Meer over de religie van de bewoners van het zesde gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Een tweede gewas van bijna dezelfde soort is het zogenaamde ‘levende riet’. Dit groeit eveneens op tot een tamelijk hoge stam, soms met een hoogte van honderd klafter, en ziet er bijna net zo uit als wanneer jullie honderd trechters in elkaar zouden steken, wat er natuurlijk uitziet alsof jullie tamelijk grote ringen aan een stang hadden gedaan. Tussen deze ringen of trechters komt eveneens druppelsgewijs een zoet, kleverig sap naar buiten, dat met name bij de insecten erg geliefd is. Als de insecten zich echter vol gegeten hebben aan het sap, gaan ze aan hun maaltijd te gronde. Op deze wijze raken de ringvormige galerijen vol lijken van insecten. En heel spoedig vindt daar dan een overgangstafereel plaats en ziet men uit deze ringen allerlei kruiden opgroeien, waardoor deze in feite dierlijke boomstam dan een volkomen plantaardig uiterlijk krijgt. Hij ziet er bijna net zo uit als in jullie tuinen op aarde geknotte populieren die, zoals jullie al dikwijls gezien zullen hebben, het uiterlijk van groene zuilen hebben. - Als de eventuele vruchten van deze gemetamorfoseerde beplanting eetbaar zijn, worden die zonder meer door de bewoners in ontvangst genomen. Als de vruchten echter niet eetbaar zijn, dan worden ze natuurlijk onaangeroerd en onbeschadigd gelaten. - Deze rietboom op zichzelf is dus, enkel als stam beschouwd, eveneens onveranderlijk; maar door de metamorfose verandert zijn uiterlijk natuurlijk, doordat uit de planten, die op de hiervoor beschreven wijze uit zijn ringen ontstaan, nu eens dieren en dan weer planten kunnen ontstaan. - Kijk, dat is dus weer een gedenkwaardig gewas.
Hoofdstuk 55: De trouwboom, het levende riet en de vliegende broodboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Op de gebergten, die zich in de buurt van grote minerale bronnen of zelfs vuurspuwende bergen bevinden, groeien dikwijls in zeer korte tijd hele bossen van de zogenaamde ‘bliksemende bomen’. Deze bossen zijn van nature niet duurzaam; hun levensduur is hoogstens drie jaar. Maar deze drie jaren zijn met name voor de in de buurt wonende bewoners erg lastig, zo niet nadelig; ten eerste omdat gedurende de tijd dat de bomen er zijn zo’n gebied niet zonder levensgevaar gepasseerd kan worden; ten tweede echter, omdat de zeer trillingsgevoelige lucht van deze planeet zó vervuld wordt van het onophoudelijke geknal van de bomen, dat bijna niemand in de nabijheid van zo’n bos het geluid van zijn eigen stem kan horen.
Hoofdstuk 56: Bliksemende bossen. De bellenboom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Nu we onze Mironbewoners onder dak hebben gebracht, zal het daarvoor toch beslist noodzakelijk zijn hun ook een stuk grond te geven; want zonder dat zal het hier, zoals overal, moeilijk leven zijn. Nu is dus de vraag: Hoe is de verdeling van de grond geregeld? Heeft een dorp gemeenschappelijke stukken grond, of heeft iedere huisbewoner zijn eigen afgemeten stuk grond, waar hij de nodige voedende vruchten voor zijn huis vanaf haalt?
Hoofdstuk 62: Eigendomsverhoudingen op Miron. Gemeenschappelijk en privé-eigendom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Nu zou iemand de vraag kunnen stellen: Wat voor beloning krijgen de wevers daarvoor? - Een algemene en een privé-beloning. - Ten eerste wordt zo’n atelier door de hele dorpsgemeenschap gebouwd. De wevers hoeven verder nergens voor te zorgen, maar ieder huis schenkt ieder jaar een bepaald deel van de oogst aan dit atelier. Daar tegenover hebben de wevers dan weer de verplichting om aan ieder huis het verlangde werk te leveren, en wel zonder speciale vergoeding.
Hoofdstuk 62: Eigendomsverhoudingen op Miron. Gemeenschappelijk en privé-eigendom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Zo zijn er ook nog andere dieren, die op de andere planeten van onze zon voorkomen, maar zoals reeds gezegd met de nodige wijzigingen; voor het doel van onze mededeling zou het echter teveel tijd kosten om alles te vertellen. Want alleen op deze planeet al zijn er meer dan honderdduizend soorten viervoetige dieren, die niet onderhevig zijn aan veranderingen van vorm. - En stel je dan eens het enorme aantal dieren voor, die men daar overgangsdieren noemt; en tenslotte het even talrijke rijk van de tweevoeters. Daarmee zal jullie duidelijk worden, hoeveel tijd ervoor nodig zou zijn om iedere diersoort aanschouwelijk te beschrijven. - Daarom zij dit algemene overzicht voldoende voor het hele dierenrijk, met daarbij de verzekering, dat er op vrijwel geen enkele planeet zo’n bonte mengeling van wezens is als hier - zonder dat daardoor de mens op enig vlak van zijn bestaan en werken nadelig beïnvloed wordt. Want ruimte, die alleen deze dierengeslachten in bezit kunnen nemen, is er meer dan genoeg - en wel heel uitgestrekt. Daarvoor dienen met name de oevergebieden van de zeeën aan de andere kant van de bergen, waar het werkelijk wemelt van allerlei soorten wezens, die slechts heel zelden - en sommige nooit - over de twee grote bergketens heen komen om in het eigenlijke, voor mensen bewoonbare land te gaan wonen; en als sommige al over deze bergen heen komen, worden ze als vreemdelingen door de inheemse dieren ook heel gauw weer gedwongen terug te gaan.
Hoofdstuk 60: De grote rijkdom van de dierenwereld op Miron. De tweevoetige dieren - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Zo hebben we dus gezien hoe de man eruit ziet, en wel in naakte staat; we zullen dus ook de vrouw ongekleed bekijken. - Nu zou iemand misschien kunnen vragen: Waarom bekijken we niet ook de kleding tegelijk met de gestalte? - De reden is dat de kleding hier bijna net zo verschillend is als bij jullie, en valt hier niet zoals op een andere planeet een vaste vorm te bepalen. - Want hier dragen ook de mannen (al naargelang de verscheidenheid van land en gebruiken) verschillende rokken, mantels, beenbekleding, schoenen en hoeden - evenals de vrouw. Als jullie dus een gekleed mens van het mannelijke of vrouwelijke geslacht voor je willen zien, moeten jullie hem wel zelf aankleden, wat jullie trouwens niet al te moeilijk zou vallen. Voor dat doel hoeven jullie alleen maar de betere Europese en Aziatische nationale klederdracht op de bewoners van deze planeet over te dragen - natuurlijk wel in grotere afmetingen - dan staan zo ook gekleed en wel voor jullie! - En nu we dit weten, kunnen we gevoeglijk en zonder bedenkingen een naakte vrouw naderen en bekijken hoe ze gebouwd is.
Hoofdstuk 61: De mensen van Miron. Woonhuizen en dorpen daar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Dat klopt dus wel. Maar op de achtergrond speelt nog de vraag: Als het dorp dus een stuk grond gemeenschappelijk bezit, hoe verhoudt zich dit dan tot privé-bezit? - Ik zeg jullie: Niets is gemakkelijker dan dat! Het privé-bezit strekt zich alleen uit tot die stukken grond, die een bewoners voor een bepaalde oogst met eigen handen bewerkt heeft om kleine vruchten voort te brengen. Als een plek uitsluitend door één huis van het dorp bewerkt is, moet het met een teken, dat bij dat huis hoort, afgebakend worden. Vanaf het moment dat het afgebakend wordt tot aan de tijd van de oogst is zo’n stuk grond dan onbetwistbaar eigendom van degene die het bewerkt. Na de oogst valt het weer toe aan het algemeen bezit en kan zonder enige tegenspraak van de vorige bezitter direct weer door een ander huis afgebakend worden.
Hoofdstuk 62: Eigendomsverhoudingen op Miron. Gemeenschappelijk en privé-eigendom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Hetzelfde geldt ook voor degenen, die kleding vervaardigen. Want zijn ook echt kleermakers en schoenmakers, die eveneens zonder speciale beloning moeten werken, omdat ook zij net als het weversatelier door de hele gemeenschap onderhouden worden.
Hoofdstuk 62: Eigendomsverhoudingen op Miron. Gemeenschappelijk en privé-eigendom - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Nu weten we dus, hoe dit instrument in elkaar zit. Nu is enkel de vraag: Hoe wordt dit instrument eigenlijk bespeeld? - Dat gebeurt ongeveer op de manier zoals jullie orgels, door middel van een klavier; alleen heeft het klavier een andere vorm en zijn de halve tonen anders ingedeeld dan op jullie klavieren. Want de toonladder, die jullie de diatonische noemen, is hier niet de basale toonladder; hun basale toonladder bestaat uit hele tonen, waartussen overal een halve toon zit. - Het klavier is dus ook zo. Dit bestaat eigenlijk uit twee rijen langwerpige, ongeveer een voet brede halve bollen. Dit klavier wordt het onderste genoemd. Tussen ieder onderste toets is, iets hoger en iets korter, eveneens een langwerpige, maar slechts een halve voet brede halve bol aangebracht. - Nu zullen jullie zeggen: Zouden vlakke toetsen niet beter zijn dan zulke ronde? - Voor jullie vingers zullen vlakke toetsen waarschijnlijk wel bruikbaarder zijn dan ronde; maar voor de sterke vingers van onze Mironbewoners zijn deze toetsen weer beter. Want als zij vlakke toetsen zouden hebben, zouden deze minstens nog eens zo breed moeten zijn om apart ingedrukt te kunnen worden - aangezien een vingertop van een Mironbewoner niet zelden twee voet breed is. Door de bolling naar boven van de toetsen kan de speler ieder toets, die een heel kleine val heeft, heel gemakkelijk en zonder de naastgelegen toetsen aan te raken apart indrukken. Nu zien jullie wel het voordeel van deze vorm van het klavier voor onze bewoners.
Hoofdstuk 64: Bolinstrument, muziek en muziekschrift, optica, mechanica en schrijfkunst op Miron - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Kijk, als jullie de religieuze grondbeginselen van de bewoners van deze planeet ook maar enigszins in jezelf overdenken, zullen jullie ook begrijpen waar Paulus over spreekt, wanneer hij zegt: ‘Bidt zonder onderbreking!’ - Want wie volgens Mijn orde leeft en zodoende Mijn lichte geboden houdt, bidt of geeft Mij de eer - zonder onderbreking. Wie evenwel denkt dat hij dag en nacht met zijn lippen moet lispelen, is een dwaas of een bedrieger. Want in de Schrift staat toch vaak genoeg vermeld wat voor aanzien lange gebeden met de lippen bij Mij genieten.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Dat op het terrein van de astronomie met name hun manen de grootste aandacht trekken, valt gemakkelijk af te leiden uit het feit, dat de bewoners van deze planeet ten eerste door de grote afstand tot de zon nooit iets te zien krijgen van alle planeten, die dichter bij de zon staan, behalve op zijn hoogst Uranus af en toe, en ten tweede dat de hele sterrenhemel behalve hun manen vrijwel geen beweeglijke hemellichamen laat zien, behalve op zijn hoogst een of andere langzaam bewegende komeet, die zich echter op deze afstand van de zon altijd zonder staart en derhalve heel onbeduidend vertoont.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Ik heb eerder al gezegd, dat in de loop van deze gehele mededeling, bij het beschrijven van de religie van deze bewoners van de zevende ring nogal wat schijnbare tegenstrijdigheden opgelost zullen worden. - Hoe zouden jullie dat ooit kalm en zeker inzien, zonder de uitleg die Ik nu vooraf heb laten gaan? - Maar nu jullie dit weten, zal het verder ook niet zo heel moeilijk meer zijn om al die dingen voor jullie recht te zetten en jullie het verschil tussen de solaire en antisolaire werking te tonen.
Hoofdstuk 68: Fundamentele opmerkingen over de religie van de zonnebewoners en het wezen van goddelijke openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon