15542 resultaten - Pagina 373 van 1037
... 361 - 362 - 363 - 364 - 365 - 366 - 367 - 368 - 369 - 370 - 371 - 372 - 373 - 374 - 375 - 376 - 377 - 378 - 379 - 380 - 381 - 382 - 383 - 384 - 385 - 386 ...
[11] Wie van jullie nu moed heeft, laat die opstaan en met mij een stukje naar buiten gaan, dan zal hij daar veel zien en meemaken, wat hij tot nu toe vast nog nooit gezien en meegemaakt heeft!'Hoofdstuk 141: Een onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[12] Agricola en ook de hoofdman zeiden: 'Om nu met jou naar buiten te gaan, dat zal iedereen wel durven; maar alleen, zonder jou, zou ons de moed in de schoenen zinken. Met jou hebben we dan ook de moed om naar buiten te gaan, de flinke onweersbui in!'
Hoofdstuk 141: Een onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[1] Toen ze echter buiten kwamen, hielden ze een poosje hun ogen en oren dicht; want aan één stuk door schoot de ene bliksem na de andere met hevig geknetter en gedonder vanuit de zwarte wolken naar de aarde.
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[7] Nu keken de aanwezigen naar alle kanten en telden alles bij elkaar wel meer dan twintig branden, waaronder een bosbrand, die er buitengewoon vernietigend uitzag; hij woedde in een groot bos op een berg achter Emmaüs en behoorde toe aan een vrek uit Jeruzalem, die nog nooit een arme een droog takje geschonken had. Dat wisten de aanwezigen en ze prezen de Heer, omdat Hij de slechte vrek nu eens met de tuchtroede overvallen had. Maar ook zuidoostelijk van Jeruzalem was een grote brand te zien en Lazarus vroeg aan Rafaël wie het meest door die brand getroffen werd en er de meeste schade van had.
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[11] Verder naar het zuiden was ook een sterke vuurgloed te zien en de waard uit Bethlehem zei, met een vraag aan Rafaël: 'O alwetende vriend, wat wordt daar dan wel door het vuur vernietigd? Bethlehem toch niet?'
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[14] Rafaël zei: 'Inderdaad; wees dus niet bang! Maar kijk nu eens naar de takken van de bomen en het gras op de aarde!'
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[15] Nu keken allen naar de takken van de bomen en het gras en alles glansde zoals rottend hout in een bos; ook de haren op hun hoofden gaven een zwak schijnsel af. Nu kregen de aanwezigen het benauwd en ze begonnen te vragen wat dat was.
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[16] Maar Rafaël zei: 'Nu gaan wij weer naar binnen en in de zaal zal ik jullie de reden van dit verschijnsel verklaren!'
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[18] Toen degenen die met Rafaël naar buiten waren gegaan en nu in de zaal terugkwamen, hun plaatsen weer ingenomen hadden, vroeg de hoofdman direct aan Rafaël, wat nu eigenlijk de werkelijke reden en betekenis mocht zijn van het oplichten van de bomen, het gras en zelfs de haren van de mensen.
Hoofdstuk 142: Oorzaak en gevolg van de onweersbui - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[1] Nu stond Rafaël op en liep naar de deur, waar enkele huiskatten op een muis loerden, nam er een bij zich en droeg hem de zaal in.
Hoofdstuk 143: Het wezen van de elektriciteit - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[2] Daar zette hij hem op de tafel en (Rafaël) zei tegen de hoofdman: 'Kijk eens naar deze tamme kat, waarvan de haren nog die bepaalde zwakke lichtglans hebben! Pak hem maar eens en aai hem vanaf de staart naar de kop, dan zullen wij bij het nu al zwak geworden lamplicht direct een verschijnsel opmerken dat jullie zal opvallen!'
Hoofdstuk 143: Het wezen van de elektriciteit - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[12] Kijk, deze atmosferische lucht waarin wij ademen en, natuurlijk gezien, naar het lichaam leven, reikt -in jullie termen gesproken -slechts enkele uren gaans boven het vaste oppervlak van de aarde uit! Boven op het oppervlak van deze lucht rust vervolgens de in zekere zin dode en dus geheel weerstandsloze ether.
Hoofdstuk 143: Het wezen van de elektriciteit - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[15] Bij die beide aan jullie getoonde bewegingen komt nog de zeer veel snellere beweging van het licht van de zon, waardoor de ethergeesten ook in hoge mate in een onrustige beweging en in zeer grote aantallen naar beneden naar de aarde gedreven worden. Maar daardoor gebeurt het, dat vooral op sommige dagen in voorjaar, zomer en herfst de lucht van de aarde te sterk verzadigd raakt, en daarmee ook de aarde en haar bewoners. Op zulke dagen wordt het dan gewoonlijk benauwd en mensen, dieren en planten' voelen zich afgemat, worden traag en verlangen meer naar rust dan naar een of andere bezigheid.
Hoofdstuk 143: Het wezen van de elektriciteit - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[17] Maar door een dergelijke gedwongen opeenhoping beginnen de genoemde ethergeesten steeds sterker een hun belastende druk te voelen, en beginnen daarom ook te bewegen om zich van die druk te ontdoen, om daarna weer hun zoete en behaaglijke rust te verkrijgen. Dit bewegen manifesteert zich eerst in de vorm van winden, die vervolgens des te heviger worden, wanneer het in zekere zin oververzadigde lichaam van de aarde zijn inwendige, nog ongegiste natuurlijke ethergeesten omhoog begint te drijven naar het oppervlak van de aarde en haar lagere luchtlagen.
Hoofdstuk 143: Het wezen van de elektriciteit - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)
[18] Uit dit door elkaar mengen van hogere en lagere ethergeesten in de lucht van de aarde ontstaan dan steeds dichtere nevels en wolken; de toenemende zwaarte daarvan belast de ethergeesten steeds meer, en deze beginnen een uitweg te zoeken en uit te wijken naar waar ze de minste weerstand tegenkomen, en deze vlucht van de steeds meer onder druk staande ethergeesten, die zich in hun verdrukking dan ook onwillekeurig in zekere zin verbinden met de reeds meer verdichte geesten van de lucht van de aarde, veroorzaakt een hevige stormwind, die door zijn voortstormende geweld bomen en huizen vernietigt en de zee tot golven zo hoog als bergen opzweept.
Hoofdstuk 143: Het wezen van de elektriciteit - Jakob Lorber - Het Grote Johannes Evangelie (deel 8)