10915 resultaten - Pagina 413 van 728
... 401 - 402 - 403 - 404 - 405 - 406 - 407 - 408 - 409 - 410 - 411 - 412 - 413 - 414 - 415 - 416 - 417 - 418 - 419 - 420 - 421 - 422 - 423 - 424 - 425 - 426 ...
[26] Waar echter voor artsen de 'ultima linea rerum* (* het laatste doel der dingen.) bereikt is, nemen zij afscheid. En wij nemen ook afscheid, maar niet zoals de artsen, maar als geesten, die de voor deze aarde gestorven man ook in het hiernamaals kunnen volgen en kunnen gadeslaan wat hij daar zal doen en waarheen hij zich zal wenden.Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[25] Nu verstomde onze astronoom helemaal en bewoog ook zijn lippen niet meer, waaruit de rondom hem staande artsen en vrienden concludeerden dat het nu volledig met hem afgelopen was; temeer daar de helft van de woorden die hier weergegeven zijn, door de omstanders meer als een rochelend gekraai werden vernomen dan als de gearticuleerde uitdrukking van de vermeende innerlijke fantasie van het verstijvende organisme. De artsen grepen nog wel naar de meest extreme middelen om hem weer tot leven te wekken, maar die waren vruchteloos. Toen lieten zij de astronoom, die naar hun mening in diepe lethargie was weggegleden, met rust en wachtten de natuurlijke loop der gebeurtenissen af. Zij wachtten echter tevergeefs, want de natuur gaf niets verder te zien dan de werkelijke lichamelijke dood.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[17] Deze vermaning had bij onze astronoom echter heel weinig effect, want hij viel daarop alleen maar des te heftiger uit en zei op opgewonden toon: 'Weg, weg met jullie hulp! Weg met dit ellendige, vervloekte leven! Als de mens niet eeuwig leven kan, is het leven de grootste en meest schandalige bedriegerij en zijn alleen de dood en het niet-zijn de waarheid! Een wijze moet zich schamen voor zo'n afschuwelijk leven, dat slechts van vandaag tot morgen duurt! Ik wil dus ook niet meer leven! Ik heb nu duizend keer meer een hekel aan dit miserabele leven dan aan de ellendigste dood; geef mij dus vergif, geef mij een sterk vergif, zodat ik zo snel mogelijk van dit afschuwelijke leven af ben! Vervloekt zij zo'n leven, zo'n muggenleven, en eeuwige schande zij de oerkracht of godheid of wat voor een miserabele geest het misschien ook is, die de verheven mens geen leven kon of wilde geven dat zich ook qua duur met dat van de sterren zou kunnen meten! Weg daarom met dit leven, weg met deze bedriegerij van een godheid! Als die de mens geen beter leven kan geven, dan wordt zij ervoor bedankt en mag ze het zelf houden! Het ga jullie goed, mijn beste vrienden, ik sterf, ik wil sterven, ja, ik moet sterven; want nu zou ik als verheven mensengeest nooit meer de schande van zo'n fopleven kunnen verdragen!'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[15] Moet ik dan sterven? Waarom moet ik dan sterven? Wat heb ik gedaan, wat hebben miljoenen mensen gedaan, dat ze moeten sterven? Werkelijk, in een gekkenhuis zou men een betere scheppingsnorm kunnen opstellen dan deze sterfelijke, die is ingesteld door een godheid die uiterst wijs heet te zijn!'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[5] Deze luidde aldus: 'In de naam van de ondoorgrondelijke godheid! Omdat men niet kan weten hoe lang het onpeilbare noodlot een mens dit ellendige leven nog zal laten behouden en men ook niet weet wat men daarvoor in de plaats zal krijgen, is het mijn wil dat jullie, mijn beste vrienden, eerst mijn lijk -als ik zou moeten sterven -door balseming voor ontbinding bewaren en het in een goed afgesloten koperen kist in een crypte leggen, waar al verschillende van mijn meest geachte collega's rusten en in zekere zin op mij wachten. Zet echter mijn inwendige organen, die het eerst tot ontbinding overgaan, op spiritus in een speciale organen-urn en plaats die in mijn museum op een plek die iedereen direct in het oog springt, opdat ik tenminste in de herinnering van de mensen voortleef, als er al niet aan een ander voortleven na de dood van het lichaam te denken valt
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[4] Wat bevat de moedermelk tegenwoordig echter? - Ik wil het niet uitspreken! - Oh, wat was de vrouw toen, en wat is zij nu!
Hoofdstuk 2: De grootste zorg van de stamvaderen: het dingen naar de liefde en de genade van de Vader - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[25] Wanneer je echter in je hart van de belofte af zult wijken, dan zullen jullie naargelang dat afwijken ook je kracht geleidelijk aan verliezen, en jullie zullen dan steeds meer van Mij vervreemd raken en Mijn oren zullen zich voor jullie mond sluiten!
Hoofdstuk 2: De grootste zorg van de stamvaderen: het dingen naar de liefde en de genade van de Vader - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[6] Als jij je echter wilt overtuigen van Ie ware wijsheid in hem, die voortkomt uit zijn liefde tot Mij, dan sta Ik je toe hem een willekeurige vraag te stellen, zodat hij je dan vanuit zijn eigen hart pan antwoorden.
Hoofdstuk 3: Lamech en Ghemela door de Heer tezamen gebracht - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[34] En zo werd zij zijn enig geliefde vrouw; zij bleven echter beiden kuis tot op het laatst, toen Lamech honderdtweeëntachtig jaar oud was en toen pas op Mijn verzoek Noach verwekte.
Hoofdstuk 3: Lamech en Ghemela door de Heer tezamen gebracht - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[29] Zuriël begon echter te huilen, kwam naar Lamech toe en zei tegen hem: 'O Lamech, waarom sla jij de hand van mijn dochter af, terwijl zij toch door Jehova zelf aan jou gegeven is? - Wees niet zo hard, zie eens hoe zij huilt!'
Hoofdstuk 4: De dank die de Heer het meest behaagt: de liefde zonder woorden in de diepste deemoed van het hart. Lamech en Ghemela, het meest zuivere echtpaar uit de oertijd - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[10] 'Dat sommige taferelen hier qua beeld en woorden weergegeven zijn zoals ze in de geestenwereld werkelijk plaatsvinden, gebeurt om de lezer inzicht te geven in het feit dat de mens na het afleggen van zijn aardse lichaam precies dezelfde mens blijft met zijn taalgebruik, zijn meningen, gewoonten, zeden en gebruiken, neigingen en hartstochten. Dat geldt ook voor zijn daaruit voortvloeiende spraak en zijn handelwijze, zoals die in zijn aardse leven plaatsvonden. En dit blijft allemaal zo, zolang hij niet de volledige wedergeboorte in de geest heeft bereikt. Daarom heet deze toestand na de overgang de 'natuurlijk-geestelijke toestand', terwijl een volledig wedergeboren ziel zich in de 'zuiver geestelijke toestand' bevindt. De weergave van de omgeving laat altijd zien hoe de geesten innerlijk hoofdzakelijk geaard zijn' .
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[5] Het volgende is echter zeer wezenlijk en belangrijk: dit fantasie en droomleven wordt aan gene zijde niet aan de willekeur van de ziel overgelaten, maar wordt door de leidende geesten en engelen wijs beïnvloed en tot een actief innerlijk leven gevormd. Door zinvolle gebeurtenissen en indrukken wordt de ziel van de ene ervaring naar de andere geleid op precies dezelfde wijze als in het aardse leven. Zo wordt de ziel tot het licht van hogere inzichten gevoerd. Soortgelijke dingen beleven en ervaren sommige mensen toch ook reeds aan deze zijde tijdens heldere dromen die door hun beschermgeesten bewerkstelligd worden. En op die manier -als het ware door versterkt en voortdurend visionair te dromen -moeten de zielen nu ook in deze nieuwe school aan gene zijde leren om de oude, slechte zelfgenoegzaamheid en zelfzucht van het gevallen wezen te overwinnen en de liefde tot God en de daadwerkelijke naastenliefde tot gebod en grondslag van hun leven te maken.
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[9] Deze eerste mensen van de aarde waren echter zo ontroerd, dat zij ternau-wernood de woorden van zegen over hun lippen konden krijgen en Eva zei wenend tegen Adam: 'Zie, jij heer van mijn leven, dit echtpaar vertelt mij stilzwijgend hoe wij ons voor de Heer hadden moeten gedragen!
Hoofdstuk 5: De inzegening van het jonge paar door de oervaderen. Het sluiten van nog vier huwelijken door de Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[28] Deze vier paren zullen echter niet in het huis van Jared wonen, maar zij zullen op een geëigende afstand van de woonstee van Jared hun nieuwe zuivere woningen, van alles voorzien, al aantreffen; daar zullen zij wonen in alle reinheid van hun hart en alle kuisheid van hun gemoed; dan zal Ik hen te rechter tijd ook kinderen van het licht geven in een gepast aantal!
Hoofdstuk 5: De inzegening van het jonge paar door de oervaderen. Het sluiten van nog vier huwelijken door de Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[6] Dat hij echter hier in het bijzijn van allen zo'n grote genade ontving, gebeurde ten eerste ter wille van jou, opdat hij voor jou en je man een trouwe wachter en beschermer tegen alle verzoekingen van de wereld zal worden; en als Ik van tijd tot tijd naar jullie toe zal komen, zal hij Mij altijd vooraf getrouw bij jullie aankondigen.
Hoofdstuk 6: Zuriël als beschermgeest van de pasgetrouwden. De beproeving van de liefde van het nieuwe echtpaar - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)