1361 resultaten - Pagina 60 van 91
... 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 ...
[30] In die verschansing, waarvoor ze het materiaal uit hun inbeelding halen -voorzover ze in het licht van hun laaiende woede tot enige inbeelding in staat zijn -blijven ze vaak geruime tijd afwachten. Daardoor worden ze opnieuw woedend, toornig en razend en breken vervolgens zelf door hun verschansing heen om met horden tegelijk de vijand te gaan zoeken, omdat er niemand hen is komen belagen op wie zij hun wraak hadden kunnen koelen. Maar hun zoeken is tevergeefs. Ze ontmoeten alleen maar horden van hun soort, die eveneens de vijand zoeken, en sluiten al gauw een verbond met hen, waarna ze samen ijlings de vijand gaan zoeken, maar er natuurlijk nooit een vinden.Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[16] De vlam van elk licht die niets anders is dan een gebeuren waarbij de in de materie opgesloten natuurgeesten vrij komen, bestaat uit een voortdurend zichtbare vibratie, die door de activiteit van de vrijkomende natuurgeesten ontstaat. Zo zijn er nog duizenden en nog eens duizenden van dergelijke verschijnselen waarbij hetzelfde gebeuren kan worden waargenomen.
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[15] Dat deze activering van de natuurgeesten uit vibraties bestaat, kan ieder mens die ook maar enige opmerkingsgave bezit gemakkelijk zien en herkennen aan duizenderlei verschijnselen in de natuurlijke wereld. Als een mens of zelfs ook een dier door wat dan ook in zijn gemoed sterk geprikkeld wordt, begint hij merkbaar te trillen, wat veroorzaakt wordt door de activering van de in zijn vlees en bloed aanwezige natuurgeesten. Een snaar op een muziekinstrument vibreert, als er tegen gestoten of geslagen wordt, omdat de geesten die in de materie van de snaar gevangen zitten, door de slag of de stoot geactiveerd worden.
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[29] Geloof mij, die nu reeds van gene zijde met jullie spreekt: hoe groter iemands kruis is en hoe zwaarder het is te dragen, des te gemakkelijker en minder voelbaar zal zijn overgang vanuit deze wereld van de materie naar die van de geest zijn. Want iedereen die Christus volgt, moet de weg van het vlees gaan. Iedereen moet in Christus gekruisigd worden en in Hem sterven, anders kan men nooit in Hem en door Hem tot de opwekking en opstanding komen!
Hoofdstuk 11: De verlossing van een arme man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[12] Daarna verlaat de tweede engel de as, die steeds sterker beweegt; maar de eerste engel blijft. Dit bewegen is niets anders dan het zich opnieuw rangschikken van de geheel verwoeste, verstrooide en volslagen ontredderde zielendeeltjes, wat nu rechtstreeks door Mijn kracht gebeurt. Nu zal ook direct blijken, hoeveel en wat er van de ziel van dit meisje nog over is gebleven!
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[41] Zie nu opnieuw hoe deze astronoom zijn 'water' zoekt en alleen daarin naar Mij toe wil zwemmen, zonder te bedenken dat Ik al bij hem en hij bij Mij was! Hoeden jullie je dus voor het te geleerde water van de sterrenkundigen en geologen, want de drijvende kracht daarvan is niet naar Mij gericht, maar naar de liefde voor het vakgebied der geleerden! -Voor dit doel diende dit tamelijk lange voorbeeld. -Amen.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[14] Reeds in de gerichte materiële wereld komt het voor dat wanneer iemand ergens een sterke activiteit ziet ontstaan zoals bijvoorbeeld bij een hevige storm, bij een sterke branding van de zee of een sterke wrijving tussen twee gelijksoortige of ongelijksoortige voorwerpen of bij een geweldige druk die twee harde objecten op elkaar uitoefenen en dergelijke dingen meer -hij dan ook, vooral 's nachts, ziet dat er zich vuur en licht of op zijn minst een schijnsel ontwikkelt dat door de natuurgeleerden met de algemene, maar niet altijd passende naam 'elektriciteit' wordt aangeduid. In feite is dit in werkelijkheid echter niets anders dan het activeren van de natuurgeesten die in alle materie meer of minder streng gevangen zitten en die des te eerder en gemakkelijker geprikkeld kunnen worden naarmate ze strenger gevangen zijn. Als ze echter minder streng vastgehouden worden -zoals bijvoorbeeld in de lucht, in het water, in leem en allerlei andere soorten vloeibare en zachte lichamen -is er naar verhouding ook een krachtiger beweging nodig om de natuurgeesten, die die beweging niet zo snel kunnen ontwijken, te activeren, waardoor ze door hun uiterst snel vibrerende beweging binnen de lichte en doorzichtige omhulsels die hen gevangen houden, als een schijnsel of een gloed zichtbaar worden.
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[5] Door het bereiken van de wedergeboorte gaat het leven met al zijn in en uitwerkingen reeds aan deze zijde geheel over in de geest, die zich voor eeuwig in het hoogste en zuiverste zelfbewustzijn bevindt en die boven alle materie verheven is. De materie is alleen een voor een bepaalde tijd gefixeerde gedachte, een vastgehouden idee die tijdelijk een uiterlijk zichtbare vorm krijgt. Als dat zo is, dan zal het, denk Ik, voor iedereen die daar wat dieper over nadenkt wel volkomen duidelijk zijn -temeer daar hem voor dat inzicht talloze bewijzen ter beschikking staan uit het leven van zieners, profeten en mediamieke mensen -dat het zuiver geestelijke leven in het hiernamaals veel lichtvoller moet zijn en ook veel helderder bewust van zichzelf en van alle overige subjectieve en objectieve processen, toestanden en omstandigheden van het leven. En wel in de mate waarin de geest, die zelf licht, leven, kracht en volledig bewustzijn is, voor eeuwig staat boven de materie, die zoals gezegd niets anders is dan een gefixeerde uitdrukking van de gedachten en ideeën van de geest.
Hoofdstuk 13: Over het weerzien in het grote hiernamaals - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[3] Dit wil Ik jullie zeggen: In het binnenste van de aarde bevindt zich een soort gesteente dat er roodachtig uitziet en niet zo hard is als ander gesteente. Als men het echter oppakt, heeft het een gewicht dat opmerkelijk groter is dan het gewicht van een andere, even grote steen. Dit gesteente ontstaat uit de door de aarde opgenomen stralen van de zon en is bijna overal in de bergen voorhanden, omdat zich juist alleen in de bergen meestal holle gangen bevinden, waarin de door de aarde opgenomen kracht van de zonnestralen zich concentreert in het vocht dat daar voortdurend aanwezig is. Met behulp van de inwerking van de andere nachtelijke sterren aan het uitspansel ontstaat er in dat gesteente een eigen uitgaande en tegenwerkende kracht (polariteit) en tenslotte wordt het geleidelijk aan vaster en steviger. En zo vaak, bij het terugkeren van de zon op de helft van haar baan om de 13.555 jaar, de wateren der aarde hun kracht en tegenkracht wisselen en het ontstane stralen gesteente gesteente in de holle gangen van het gebergte flink met zout doortrokken is, wat ongeveer 7000 jaar geduurd heeft, is er dan dit gesteente door het opnieuw terugtrekken van de wateren reeds zo rijkelijk en gedegen voorhanden, dat het in de volgende 13.555 jaar niet licht verbruikt bruikt wordt. Het achtergebleven, onverbruikte deel van dit stralengesteente, ook al heeft het meerdere duizenden wisselingen van het waterpeil doorgemaakt, wordt daardoor niet slechter, maar juist beter.
Hoofdstuk 7: De aanwijzing van de Heer voor het vervaardigen van ijzer en staal. Het enige wat nodig is: vertrouwen en liefde tot de Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[25] En de hoge Abedam zei het opnieuw volgens haar vrome wil en pas toen gaf zij Hem het verlangde antwoord:
Hoofdstuk 18: Uranion vraagt naar de naam van de machtige wonderman. Purista's schrandere antwoorden op de vragen van de niet herkende Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[22] En daarom zegen Ik jullie nu opnieuw in deze voor jullie nieuwe aangelegenheid; beheer die getrouw, dan zal Ik hier als de jullie altijd zegenende Gast verblijven, zoals eens in Mijn grote vaderhuis aan gene zijde! Amen.'
Hoofdstuk 22: De nieuwe hut van de Heer bij de familie van Gabiël. Purista, de eerste kokkin van de Heer. De drie pannen op het vuur in de nieuwe hut - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[23] Toen jij echter als jongeling de mannelijke kracht in je voelde ontstaan en je trots wilde verheffen, alsof je geroepen was om zon, maan en alle sterren met grote verachting te verbrijzelen en zo jezelf te verstrooien in het eeuwige niets, wie kwam je toen tegemoet, - wie kluisterde toen je hart voor de liefde en het leven in je, - wie leidde je toen weer voor het eerst terug in de eigen woning van het leven, - wie leerde jou toen weer opnieuw de liefde, die je moeder je geleerd had, maar die je vergeten was?
Hoofdstuk 34: Waarheid zonder liefde deugt niet voor het leven. Liefde en leven. De missie van de vrouw - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[14] En Abedam willigde dadelijk Garbiëls wens in en gaf hem zodoende de hele vraag opnieuw.
Hoofdstuk 49: De innerlijke, ware bedoeling van de boden door Abedam onthuld - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[14] Aanvankelijk kwam het mij voor alsof talloze sterren als geluidloze bliksemflitsen rusteloos door elkaar sprongen en dat steeds heftiger en veelvuldiger, zo zelfs dat uiteindelijk mijn gehele hart in die lichtende, flitsende materie overging en zo in mij oplichtte, als wanneer men een bliksemflits zou kunnen dwingen te blijven en niet zo snel als in e tijd van een ogenblik, weer uit te doven.
Hoofdstuk 64: Het visioen van Horidaël. De innerlijke, onderrichtende stem in de mens - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[6] Diegene die deze leer zullen verwaarlozen, zullen Mij in hun innerlijk geheel en al verliezen en zullen daarvoor in de plaats goden uit de grove materie maken en die in plaats van Mij aanbidden; sommigen echter zullen handelen zoals Lamech in de diepte nu al doet!
Hoofdstuk 74: Hoe belangrijk het is, dat de geest in het menselijke hart Gods leer bevestigt - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)