15542 resultaten - Pagina 656 van 1037
... 644 - 645 - 646 - 647 - 648 - 649 - 650 - 651 - 652 - 653 - 654 - 655 - 656 - 657 - 658 - 659 - 660 - 661 - 662 - 663 - 664 - 665 - 666 - 667 - 668 - 669 ...
[8] Hier in dit geval zullen wij in de geestenwereld niet veel van belang te zien krijgen; maar desondanks moeten jullie zien, hoe dergelijke overgangen naar de geestenwereld er uitzien.Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[7] Iedereen huilde en weeklaagde luid. De ouders en de ridderlijke aap van een aanbidder trokken zich van wanhoop de haren uit het hoofd. Anderen vervloekten zo'n noodlot en weer anderen beklaagden de ongelukkige. Velen verlieten de danszaal en namen een heilzame schrik mee naar huis, die natuurlijk niet meer uitwerking had dan bij mussen die door een geweerschot van het dak gejaagd worden.
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[12] Hij (de engel) zal bij deze mens ook niets zeggen, maar hem alleen met zijn fakkel vanuit de natuurlijke wereld naar de geestelijke wereld overbranden; dat is wat er gewoonlijk met deze mensen gebeurt en ook moet gebeuren, omdat zij ronder die laatste genadige ingreep hun hele bestaan zouden verliezen.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Een aanstaand arts gaat naar het ziekbed toe; hij wil de pols voelen en vraagt de patiënt kalm te zijn. Maar de voorname patiënt richt zich op en zegt: 'Kom maar eens hier, slechte hond van een arts, dan kan ik mijn woede op jou koelen! Loop naar alle duivels! Wil je mij misschien weer met opium martelen? Zie eens hoe slim dit canaille is. Als ze niets meer weten, komen ze direct met opium, zodat je inslaapt en zij zodoende een paar uur lang terechte verwijten ontlopen die ze heel erg verdienen, terwijl ze braaf in hun vuistje lachen en al uitrekenen hoeveel ieder van hen na mijn dood zal kunnen vragen! Hahaha, niet waar? Ik doorzie jullie plannen! Weg dus met jullie, slechte honden, anders breng ik jullie met mijn laatste krachten nog om jullie afschuwelijke loederleven! –Hé wat zie ik daar in het zijvertrek dan voor twee zwartrokken? Wat doen die daar? Ik geloof zelfs dat ze voor mijn ziel bidden! Wie heeft ze daarvoor geroepen? -Eruit met hen, anders sta ik op en schiet ik ze als honden neer!'
Hoofdstuk 7: De overgang van een veldheer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[3] Een jong, qua lichaam buitengewoon bevallig meisje van negentien jaar werd uitgenodigd voor een voornaam gezelschapsbal, welke uitnodiging zij natuurlijk met toestemming van haar ouders heel bereidwillig aannam. Onmiddellijk werden de modewinkels grondig doorzocht, waar gelukkig onder duizend artikelen toch nog één artikel te vinden was dat onze uitgenodigde schone beviel. Nu ging het naar de belangrijkste modekleermaker met de bedoeling de jurk niet alleen volgens de laatste Parijse of Londense, maar zo mogelijk volgens de laatste Madrileense of New Yorkse mode te laten maken. Want op zo'n stralend bal moest men toch met iets buitengewoons verschijnen, om daarmee groot opzien te baren en als een uitzonderlijke verschijning beschouwd te worden!
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[9] Kijk, zo verloopt dikwijls het einde van zulke woestelingen op aarde. En omdat wij aan deze zijde ook niets meer te bekijken hebben, omdat de dood ieder moment kan intreden, zullen wij ons direct naar gene zijde wenden en zien hoe onze 'man' daar zal binnenkomen.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[8] Kijk eens naar het bed, hoe hij zich kromt en krimpt en naar lucht en water snakt; maar hij krijgt niets meer naar binnen, omdat al zijn slikspieren uitgedroogd zijn en niet meer in staat zijn om ook maar één druppel water naar zijn maag te brengen. Zijn adem is kort en heel pijnlijk, omdat de longen al vrijwel helemaal verdroogd zijn. Ook zijn stem is helemaal gebarsten; alleen korte, krachteloze halve woorden kan hij nog onder grote pijn uitstoten, en daarbij lijkt de klank op die van een slechte fagot in de handen van een leerling. Hij zou nog wel als een dandy willen vloeken en tenslotte ook nog wel enkele geleerde frasen uit Voltaire of Sir Walter Scott willen stamelen; maar de algehele uitdroging staat dat niet toe, en de hevige pijnen in alle verborgen levenshoekjes geven hem ook de tijd niet om zijn gedachten nog een keer voor dat doel op één punt te concentreren. Vandaar dat hij daar stom en rochelend ligt, alleen af en toe stoot hij een schrille, krakende fagotklank uit zijn volkomen uitgedroogde keel.
Hoofdstuk 5: De vroege dood van een bon-vivant - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[11] Laten we nu naar onze man zelf luisteren en zien hoe hij zich in zijn nieuwe toestand gedraagt en welke indruk hij ervan heeft. Hoor wat hij nu in bed zegt: 'Lini, slaap je?' Lini (zijn vrouw) richt zich op en vraagt: 'Wat wil je, lieve Leopold, mankeert je iets?' (NB: vrouwen kinderen en verdere huisgenoten worden door speciaal daartoe geroepen geesten als het ware verborgen vertegenwoordigd). De man zegt: 'Nee, mij mankeert niets, ik ben godzijdank kerngezond. Ik kan alleen niet in slaap komen; ik heb zelfs niet de minste neiging daartoe. Ga mijn slaappillen eens halen, ik zal er een paar innemen, misschien lukt het dan wel'.
Hoofdstuk 4: Het laatste uur van een rijk man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[16] De vrouw zegt: 'Eigenaardig, mijn beste echtgenoot! Er wordt toch beweerd, dat de rijke, godvrezende Leopold na zulke feestmaaltijden gewoonlijk naar een zekere Cilli gaat en daar zozeer zijn mannetje staat, dat een jongeman daar een voorbeeld aan zou kunnen nemen. Maar als daarna thuis de trouwe, weliswaar al wat oudere Lini laat merken dat zij Leopolds vrouw is en soms om bepaalde redenen ook de slaap niet kan vatten, dan heeft Leopold altijd duizend theosofische, filosofische en God weet wat voor redenen nog meer om niet aan het redelijke en bovendien ook zeer sporadisch voorkomende verlangen van zijn vrouw tegemoet te komen! Kijk, Leopold, jij vriend van de waarheid, wat vind je er diep in jezelf van dat je mij, jouw altijd zeer trouwe vrouw, zo smadelijk en werkelijk schijnheilig beliegt? Hoe vaak heb je mij niet de schandelijkheid van echtbreuk in de felste kleuren geschilderd! Maar wat zeg je nu van jezelf, als ik jou glashelder kan aantonen dat jijzelf een echtbreker bent?!'
Hoofdstuk 4: Het laatste uur van een rijk man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Er valt bij deze man aan deze zijde dus niet veel meer te zien en te horen; daarom zullen we ons ook direct naar de geestenwereld begeven om te zien hoe onze man er daar aan toe is, wat hij doet en waar hij zich heen wendt.
Hoofdstuk 4: Het laatste uur van een rijk man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[38] Jezus zegt: 'Jouw weg naar God zal niet lang zijn, als je hem direct wilt betreden; maar als je eerst jouw sterren grondig wilt onderzoeken, zul je een lange weg te gaan hebben. Kies nu, wat je het liefste wilt!'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[40] De Heer zegt: 'Het geschiede naar je liefde! Kies één van deze drie engelen, die jou zal leiden en je aan het einde van de reis zal tonen Wie jouw vermeende Jezus is, die jij kent als een mens die gekruisigd werd!'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[41] Zie nu opnieuw hoe deze astronoom zijn 'water' zoekt en alleen daarin naar Mij toe wil zwemmen, zonder te bedenken dat Ik al bij hem en hij bij Mij was! Hoeden jullie je dus voor het te geleerde water van de sterrenkundigen en geologen, want de drijvende kracht daarvan is niet naar Mij gericht, maar naar de liefde voor het vakgebied der geleerden! -Voor dit doel diende dit tamelijk lange voorbeeld. -Amen.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[37] De astronoom zegt: 'O, mijn meest geliefde Jezus! U bent het dus -die de bewoners van de aarde de voortreffelijkste leer hebt gegeven, terwijl ze U daarvoor gekruisigd hebben? Leer mij de juiste weg die naar God leidt en die U hebt onderwezen; door mij zult U daarvoor nooit gekruisigd worden! Maar, als het mogelijk is, laat mij daarbij tevens de grote schepping, die mij mijn gehele leven lang zozeer heeft beziggehouden, in alle klaarheid waarnemen.'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[35] De astronoom gaat naar Hem toe, en de Man in kwestie komt hem tegemoet en zegt: 'Broeder, ken je Mij dan niet?' En de astronoom antwoordt: Hoe zou ik je moeten kennen, ik zie je toch voor het eerst. Wie ben je dan, liefdevolle, voortreffelijke broeder?'
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood