Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

10915 resultaten - Pagina 659 van 728

...  647 - 648 - 649 - 650 - 651 - 652 - 653 - 654 - 655 - 656 - 657 - 658 - 659 - 660 - 661 - 662 - 663 - 664 - 665 - 666 - 667 - 668 - 669 - 670 - 671 - 672  ...
[4] Wat echter de overgebleven mensen betreft, die bij dit opnieuw uitmeten niets kunnen krijgen: voor hen wordt dan een zogeheten stuk reservegrond ingeruimd. - Wat is zo’n stuk reservegrond eigenlijk voor grond? - Een reservegrond is een stuk grond, dat ofwel een aanzienlijk overschot is van de uitgemeten gronden, die al eerder in iemands bezit zijn geweest, ofwel zijn het stukken grond die nog nooit iemand in bezit heeft gehad, of ook zo nu en dan gronden, die hier en daar na de door ons reeds gadegeslagen verschijnselen uit het water tevoorschijn komen, zoals de eilanden in jullie zeeën.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Hun kleding bestaat uit niets anders dan een licht schort om de lendenen en een tamelijk brede hoed. Hun voedsel wordt door de bodem van de zonneaarde even vaak voortgebracht als ze met de juiste maat willen eten. Daarom heeft een grondbezitter ook meer dan genoeg aan een zo groot stuk grond, dat bij jullie ongeveer een halve ‘joch’9 heet.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Nu is echter de vraag: Mag een buurman zich verzadigen op de grond van zijn buurman, wanneer hij honger heeft? - Zeker wel; in geval van nood zijn alle uitgedeelde gronden gemeengoed, maar toch wordt het niet toegestaan dat iemand dat lichtvaardig doet. In feite doet niemand ook zoiets. Want alleen abstracte geboden en wetten brengen misdadigers voort. Waar echter de vrijheid van wil zoveel mogelijk in stand wordt gehouden, daar kan deze ook het gemakkelijkst ontwikkeld worden om de algemene orde in stand te houden.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Want een door botte wetten samengesnoerde wil is een gekwelde wil. Een gekwelde wil heeft echter geen plezier in de orde, maar hij streeft er alleen maar naar om zichzelf hier of daar lucht te verschaffen; hij let er weinig op of die handeling overeenkomstig de wettelijke orde is, maar de richtlijn voor zijn handelen is zijn eigen welbehagen. Wanneer de wil echter vrij wordt gehouden en in die vrijheid de wetten van de orde erkent, dan raakt hij ook snel vertrouwd met de voor hem aangename noodzaak ervan en verheugt hij zich over de in zichzelf ontdekte goddelijke orde.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Nu zullen jullie vragen: Waarvoor dienen zulke daken eigenlijk op de zon, waar het vast zelden of hier en daar helemaal niet regent? - Deze daken op de huizen moeten echter absoluut niet als bescherming tegen de regen, maar enkel als heel doeltreffende licht- en warmteschermen beschouwd worden. Want hoewel de zonnemensen in staat zijn een voor jullie nauwelijks te begrijpen graad van licht en warmte te verdragen, zijn ze toch grote vrienden van schaduw en een grotere koelte.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Voor het tegenhouden van zowel licht als warmte is geen dak geschikter dan een spits dak, omdat het zowel het licht alsook de daarmee verbonden warmte constant afleidt. Dat dat klopt, kunnen jullie voor jezelf aanschouwelijk maken door een tamelijk lang stuk metaal met een scherpe punt te nemen en de punt daarvan in een vlam te houden. Zodoende zullen jullie je ervan overtuigen dat er op deze manier, ook al is de punt al witgloeiend geworden, in de daarmee verbonden, veel massievere metalen massa nog niets van warmte te voelen is; daarentegen wordt het metaal in het omgekeerde geval of bij een metalen stang met gelijke dikte direct tot aan de achterste punt gloeiend heet.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Waar zijn de zuilen eigenlijk van gemaakt? - De zuilen bestaan uit een soort aan elkaar gekitte bakstenen, die ongeveer de vorm van jullie dakpannen hebben; alleen zijn ze uiterst fijn en volkomen doorzichtig, zoals bij jullie de edelste stenen, en om die reden zijn ze buitengewoon prachtig om te zien. - Voor de dwarsbalken en ook voor de dakbalken worden echter speciaal bomen gekweekt en wel reeds in de vorm, die voor dit doel nodig is.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Tussen ieder twee zuilen, meer naar binnen toe, staat een vierzijdige piramide zoals van een zeer fijne diamant. Deze piramide rust op een voetstuk of, zoals jullie gewoonlijk zeggen, een ‘piedestal’, dat als een ruime bank onder de piramide uitsteekt en altijd een omvang heeft van zes tot acht klafter. Op deze bank plegen de zonnemensen, net als jullie op jullie zetels, zittend uit te rusten. De bank is echter niet van dezelfde stof als jullie zetels, maar ziet er donkergroen, maar desondanks uiterst fijn gepolijst en doorzichtig uit en is net als de rest van de piramide niet hard, maar elastisch.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Nu hebben we dus, natuurlijk als gevolg van jullie zwakke begrippen, een gebrekkige beschrijving van de vorm van een woonhuis voor de mensen daar. Wanneer jullie echter je geestelijke fantasie bij deze beschrijving de vrije teugel laten, zullen jullie nog veel dingen zien, die deze beknopte beschrijving jullie noodgedwongen moest onthouden. Kortom, hier kunnen jullie fantaseren zoveel jullie willen; en bij alle rijkdom van jullie fantasie zijn jullie niet in staat iets verkeerd te zien. Waarom eigenlijk? Omdat jullie met name op het terrein van de gewassen absoluut geen vorm kunnen ontwerpen, die jullie daar op de zon niet in volmaaktere vorm zouden terugvinden. Want de veel geestelijker mensen van de zon omvatten de fantasie van alle op de planeten wondende geesten, op dezelfde manier als het licht van de zon zelf alle planeten omvat. Om deze reden kunnen jullie ook fantaseren zoals jullie willen, en zijn jullie niet in staat met al jullie fantasie een vorm te ontwerpen, die op de zon niet in werkelijkheid aanwezig zou zijn.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Helemaal in het midden bevindt zich een piramide in de vorm van een schildersezel, waarvan de traptreden zich slangvormig omhoog wentelen. Deze piramide heeft onderaan een diameter van tien tot soms vijftien klafter. De omhooggaande trappen zijn volledig voorzien van uiterst kunstig bewerkte balustraden. Bovenaan is de piramide echter niet puntig, maar afgeplat en binnen de balustrade voorzien van enigszins kleinere piramidezetels. Het materiaal van de piramide is licht violet, soms ook rozerood. De balustraden zijn gemaakt van allerlei zeer fijn gepolijste, veelkleurige en doorzichtige stoffen, die alleen op de zon en nergens anders voorkomen Ook deze piramide is evenals al haar onderdelen elastisch. - Waar dient ze eigenlijk voor?
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Hoe ziet de naaste omgeving van zo’n huis er eigenlijk uit? Deze bestaat gewoonlijk uit een ronde allee met zeer hoge bomen, die bij één huis steeds van een en dezelfde soort zijn, maar weer niet hetzelfde als bij een ander huis. Ja, jullie zouden kriskras door de hele, meer dan 40000 mijl brede en 600000 mijl lange gordel kunnen lopen, wanneer jullie daar genoeg aardse levensjaren voor zouden hebben, maar dan zouden jullie toch nooit bij een of ander huis weer dezelfde soort vruchtbare allee-bomen aantreffen als bij het eerste huis. Zo zien bijvoorbeeld de allee-bomen er bij ons eerste huis uit als reusachtig grote, gedraaide zuilen, van boven gesierd met de kroon van een treurwilg. De bladeren zijn meer dan een span lang en nauwelijks een halve duim breed; de achterzijde is karmijnrood, de gladde voorzijde is echter groen-goud. Aan de punt van ieder blad hangt een buitengewoon sterk stralende parel van blauw licht. Tussen de bladeren hangen aan lange witte stelen vruchten, die er ongeveer uitzien zoals bij jullie het zogenaamde Johannesbrood, maar allemaal zonder pit. Want zoals jullie al weten zijn alle vruchten op de zon zonder pit en hebben een buitengewoon geestelijke, zoete smaak - vandaar dat ze ook het lievelingsvoedsel voor dit huis zijn.
Hoofdstuk 15: De omgeving van een huis op de middengordel. Boomgroei aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Waarom doen de zonnebewoners dit eigenlijk om daardoor een vernietiging te ontkomen? - Zij zeggen: Op de hoge bergen wonen geesten; wanneer die echter dorst krijgen door de te grote hitte, grijpen ze elkaar in grote aantallen vast en zoeken als razenden verkoeling. Daarom is het noodzakelijk hun met een dronk tegemoet te komen, opdat ze niet verder naar beneden razen en ergens verkwikkend water zoeken, en op die manier op hun weg onze huizen en vruchten vernielen.
Hoofdstuk 15: De omgeving van een huis op de middengordel. Boomgroei aldaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Kijk, deze vraag is de moeite waard en het beantwoorden waardig. Maar voordat er een antwoord gegeven kan worden, moet Ik opmerken dat deze vraag op jullie aarde wel gegrond zou zijn; op de zon slaat hij echter duidelijk de plank mis, en daardoor kan hij niet zomaar beantwoord worden.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Deze verscheidenheid heeft echter nog een andere reden, namelijk dat een zonnemens, wanneer hij de grond en bodem van een ander heeft betreden, zich onmiddellijk door de een of andere plant bewust wordt, welke geestesgesteldheid zijn buurman (of een andere grondeigenaar) heeft. - Kijk, nu hebben we het complete antwoord wel.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] In feite vertoont iets dergelijks zich ook op de planeten, waar iedereen andere planten en bomen in zijn tuin kweekt; en ook bouwt hij een huis, dat er anders uitziet dan dat van zijn buurman. Alleen hebben de verschillen hier alleen betrekking op de manier van aanplanten, maar niet op de individuele vorm van de planten, omdat deze op de planeten uit zaad voortkomen, waarin ze al een bestendige ordening bezitten. Op de zon komen ze echter, zoals bekend, uit de volmaakte wil van de geest voort, en daarom richten ze zich ook naar de orde van de geest, die hen door zijn vrije wil tevoorschijn roept.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
...  647 - 648 - 649 - 650 - 651 - 652 - 653 - 654 - 655 - 656 - 657 - 658 - 659 - 660 - 661 - 662 - 663 - 664 - 665 - 666 - 667 - 668 - 669 - 670 - 671 - 672  ...