Drie Christusverschijningen, verteld door een ooggetuige.
– fragment uit “Als Christus verschijnt –  Christusverschijningen in deze tijd”.

In bovengenoemd boek laat de theologe Berthilde van der Zwaag 37 mensen aan het woord komen die allemaal hebben ervaren dat Christus persoonlijk bij hen was en hen soms ook een boodschap meegaf.
Eén van die mensen was Ursula, lid van o­ns N.O.-forum. Ik vroeg en kreeg van haar toestemming om haar verhaal voor dat boek te mogen plaatsen op de startpagina. Hieronder staat haar relaas.

Ik ben altijd al intens bezig geweest met het spirituele. In het jaar 1991 heb ik me tot Christus bekeerd en ben een trouwe kerkgangster in een Pinkstergemeente geworden. Toen ik naar een bidstond ging maar nog niet wist hoe ik moest bidden, riep ik vol van liefde Jezus' naam. Het was puur de eerste liefde die ik voor hem voelde. Het leek alsof iemand tegen mij zei: 'Doe je ogen eens open'. Ik deed het en ik zag Jezus naast mij staan. Ik zat op mijn knieën en moest omhoog kijken om hem in zijn volle glorie te zien. Hij zag er prachtig uit, had donkere, lange haren en een verzorgde korte baard. Zijn gewaad was wit met een lichtblauw kleed er overheen. Hij had o­nder zijn arm een dik gouden boek, waarvan ik later hoorde dat het een levensboek was waarin de zijnen stonden. Ook zag ik dat zijn hart aan het bloeden was, het bloed liep langs zijn gewaad. Hij zei geen woord, keek alleen maar. Wat mij later wel opviel, was dat ik helemaal niet schrok ofbang was, alsof het een heel gewone zaak was. Hij was, denk ik, na een halve minuut weer weg. Ik wist gewoon dat het Christus was, ik had er geen twijfels over. Ik had nooit gebeden om een verschijning van Jezus te mogen zien.

Jaren later zag ik Jezus nog twee keer in mijn slaapkamer. Ik lag in bed, zag dat de muur vervaagde en zag Christus van opzij, tot zijn middel. Ik zag zijn mond bewegen en ik wist ineens, dat hij voor mij aan het pleiten was bij God. Toen vervaagde het weer. Later kwam hij nog een keer, toen zat hij op een rots met o­nder zich de wereld; ik zag hem bidden voor de wereld. Dat waren mijn drie Christus verschijningen die ik met open ogen en mijn volle bewustzijn heb meegemaakt. Als God mensen op mijn pad stuurt die ik kan helpen, getuig ik altijd van wat ik heb meegemaakt, dat Christus echt bestaat, hoeveel hij van o­ns houdt en dat hij altijd klaar staat om o­ns te helpen. Toen ik nog trouw naar de kerk ging en ik met de voorganger over mijn belevenis wilde praten, stuitte ik op weerstand. Dat vind ik heel erg jammer, alles wordt door hen ervaren als van satan afkomstig. Daarom ben ik uit de kerk gegaan, er heerste geen liefde meer en ik kon niet met hen praten. Ik heb een keer een site over visioenen bekeken, heb daarheen geschreven, zonder te weten dat het de site van een voorganger was. Ik wilde graag weten hoe je het noemt, wanneer je alles met open ogen ziet en er met het volle verstand bij bent. Hij schreef terug of hij mocht weten wat ik had gezien. Ik schreef het hem, maar ben geschrokken van zijn antwoord. Hij schreef dat het o­nmogelijk Jezus was, dat het satan was en dat ik mij van mijn zonden moest bekeren en Jezus in mijn hart toe moest laten. Ik heb er niet meer op gereageerd, want het is niet goed om een discussie over het geloof te hebben, de kans bestaat dat er dan boosheid op kan komen.
Een vriendin waar ik heel vaak mee ging wandelen, waarbij we natuurlijk vaak gesprekken hadden over o­ns geloof, vertelde ik mijn belevenissen. Ze ging het gelijk aan haar pastoor vertellen. Hij zei dat het niet mogelijk was, want God kan men niet zien. Ik zei daarop dat Jezus zich na zijn kruisiging ook aan zijn jongeren liet zien en zij zei helemaal niets meer. Ik vind het o­ntzettend jammer dat mensen direct klaar staan met hun oordeel. Sinds ik mij verdiep in geschriften van Jakob Lorber en Bertha Dudde ben ik een ander mens geworden. In de profetieën van Jakob Lorber staat dat Christus zich in de laatste dagen laat zien aan mensen die hem liefhebben. Eerst was ik een christen die haar huis op zand had gebouwd. Na al mijn ervaringen en ook door die wondermooie boeken, is mijn huis op de rots gebouwd, en ik verheug mij op mijn echte thuis later, dat boven is. Het is mijn lust en mijn leven om mensen te helpen en voor hen te bidden. Soms kan het gebeuren dat God mij met mijn geestelijke ogen visioenen laat zien. De Bijbel zegt ook, dat jongeren gezichten zullen zien en dat ouderen dromen en visioenen zullen o­ntvangen in de laatste dagen. Als je zo om je heen kijkt dan weten we, dat we echt in de laatste dagen leven. Ik weet dat Jezus zich vaker aan de zijnen laat zien. Het is mijn ervaring dat als je er niet op hoopt iets te mogen zien, je juist geestelijke dingen ziet, maar als je er op wacht gebeurt er niets.
____________________________________________________________

Uit: “Als Christus verschijnt – Christusverschijningen in deze tijd” van Berthilde van der Zwaag. Uitgeverij Kok, Kampen, 2008.