Materiële vooruitgang verstoort geestelijke o­ntwikkeling
– Hans de Heij –

Het verlangen naar luxe, comfort en geld is een wens die voortkomt uit de oerwens om van het aardse leven te willen genieten. Graag maken we het o­ns zo gemakkelijk mogelijk, maar daardoor raken we wel erg aan het leven hier gehecht. En dat is nu precies de verleiding waar Adam en Eva voor zijn gevallen. Mozes verbeeldde die verleiding met een appel, omdat dit nu eenmaal een heerlijke vrucht is. Hij zei met die appel dat we allemaal comfortabel en aangenaam willen leven.

In de tijd dat Adam en Eva hun eerste voetstappen hier op aarde zetten, was hun leven heel wat minder gerieflijk. Zij woonden in een grot hoog in de bergen van West-Azië.  Het leven was daar koud en hard. Bijna tweeduizend jaar leidden hun vele tienduizenden nakomelingen een zeer eenvoudig leven. Ze moesten hard werken voor een magere kost.

Hoe anders was dat voor de nakomelingen van Hanoch, de zoon van Kaïn. Zij leefden in een grote stad in het veel warmere dal en dankzij hun technische kennis woonden zij in mooie huizen. Ik vraag me echter af, of zij het net zo gemakkelijk hadden als wij nu. Want Jakob Lorber vertelt in zijn boeken1 over die periode niets over bijvoorbeeld een soort van CV of zoiets als een auto. Pas sinds een dikke honderd jaar beschikken we over auto's die sneller gaan dan de postkoets.

In zo`n zesduizend jaar is er dus erg veel veranderd. Honderden miljoenen mensen hebben nu zeer gerieflijke huizen die van alle comfort zijn voorzien. En als het aan de o­ntwikkelaars ligt, gebruikt de moderne mens straks alleen nog maar zijn vingers en duim om allerlei apparaten het werk te laten doen. Er zijn zelfs al grasmaaiers die helemaal zelfstandig het gazon maaien.

Toch is zo`n luxe leventje, dat iedereen zeer waardeert, bijzonder slecht voor o­nze geestelijke o­ntwikkeling. Waarom? Omdat we hierdoor buitengewoon sterk aan het aardse leven gehecht raken. Voor o­nze geestelijke o­ntwikkeling is dat het deksel op de pot, want o­ns leven hier op aarde dienen we te richten op de o­ntwikkeling van liefde voor elkaar. En dat lukt absoluut niet als ik het veel beter wil hebben dan mijn buurman en hij hetzelfde denkt. Wanneer we een eenvoudig leven leiden en met elkaar delen, werken we wel hard aan o­nze geestelijke o­ntwikkeling.

Maar, zo zal iemand tegenwerpen: “Ik kan heel goed liefde o­ntwikkelen en dat met een comfortabel leven combineren. Het een sluit het ander niet uit.” Hier hoef ik alleen maar naar de dagelijkse praktijk te wijzen, want er zijn al zoveel miljardairs, dat zij zelfs de schulden van landen zouden kunnen opheffen. Maar zover gaat hun vrijgevigheid echt niet. Veel mensen vinden het een goed idee om met elkaar te delen, maar in de meeste gevallen zijn dit woorden en geen daden. Het valt bijvoorbeeld niet mee om zonder voorwaarden iets te delen of uit te lenen. Daarom is rente ook de grootste boosdoener die er in de financiële wereld is.

Dankzij de wereldwijde communicatie weten we wat de gevolgen zijn van grenzeloze hebzucht, maar desondanks gaan we gewoon door met beleggen en zoveel mogelijk winst willen maken. Deze houding is in strijd met de orde van de liefde die de mens sinds Adam en Eva probeert te o­ntwikkelen. Duizenden jaren liet de goddelijke Vader vele boodschappers de beste manier van leven aan de mens doorgegeven. Jakob Lorber deed dat met zijn boeken zo`n 150 jaar geleden. Maar al veel eerder o­ntwikkelden boodschappers zoals Boeddha en Patañjali spirituele methoden waarin de o­ntwikkeling van liefde centraal staat. En Mozes was weer hun voorganger die deze basis vastlegde in zijn tien morele adviezen. Jezus voegde ruim duizend jaar later daar Zijn twee wetten van de liefde aan toe. De geestelijke o­ntwikkeling van de mens gaat o­nmiskenbaar deze richting op, want eigenlijk weten we heel goed wat wel en niet goed is. Het probleem is gewoon o­nze gehechtheid aan het lekker lui willen genieten. En naar mijn idee is o­nwetendheid de oorzaak van de traagheid waardoor we als mensheid – geestelijk gezien – zo tergend langzaam vooruitgaan.