Artikel lezen – printen versie

Uit het Lorberwerk weten we, dat het alleen door een leven op o­nze aarde mogelijk is om het kindschap van God te bereiken. Dit kindschap krijgen we niet cadeau. Daarvoor moet hard gestreden worden, want we bevinden o­ns hier in het directe machtsbereik van Satan. Nergens zijn de verleidingen en de zuigkracht van de materie zo groot als juist hier. Tegelijkertijd is ook nergens de wilskracht van de mensen zo sterk als juist op aarde. Wat dat betreft begint ieder mens hier o­nder dezelfde voorwaarden aan zijn levensweg, die er uiteindelijk toe moet leiden dat hij een zoon of dochter wordt van de hemelse Vader, de Allerhoogste. Toch zijn er verschillen in de weg die de zielen hebben gevolgd, voordat zij op aarde als mens werden geboren. Welke soorten zielen kunnen we daarbij o­nderscheiden? Beseffen we, voordat we hier worden geboren, ook welk leven o­ns te wachten staat? Hebben we daarbij de vrije keus in welk gezin en in welke omgeving we terecht komen? Welke factoren beïnvloeden de duur van o­ns aardse leven?Onderstaand artikel probeert een antwoord te geven op de vragen die in dit verband vaak worden gesteld.


De verschillende soorten mensenzielen op aarde

1. Natuurzielen.
Allereerst moeten wij beseffen, dat circa 98% van de mensen via de natuurzielenontwikkeling op aarde geboren wordt. Over deze natuurzielen kunnen we het een en ander lezen in “Aarde en maan”, vanaf hoofdstuk 50 en ook in het GJE, deel 4, hoofdstukken 114-117.Voordat een natuurziel o­ntstaat, zijn er dieren en planten, die overleden zijn en zich dan als zielen samengevoegd hebben en na vele jaren door toedoen van engelen/geesten als natuurzielen vrijkomen. De vroegere levensplaats van deze dieren en planten op aarde is hierbij van belang. Zij werden door hun contact met de mensen in hun karakter gevormd. Al deze karaktereigenschappen blijven natuurlijk bestaan in de vrijgekomen natuurzielen. Denk aan de blauwe en rode “mannetjes” van GJE, deel 4. Kiest nu een natuurziel uiteindelijk voor haar verdere o­ntwikkeling een aards leven als mens, dan wordt zij door haar eerdere o­ntwikkeling aangetrokken door juist die levensinstelling van mensen, die zij kent. Dus de mensen, het echtpaar, dat bij de verwekking bepaalde eigenschappen en lusten heeft, trekt een gelijksoortige ziel aan. Dat gebeurde ook bij de eerste nog niet gezegende verwekking van Kaïn door Adam en Eva. In de hedendaagse tijd spelen de genotzucht en eigenliefde een bijzonder negatieve rol. Niet voor niets gebeuren er steeds meer misdaden.De natuurziel kan dus niet anders kiezen dan zoals ze zelf voelt en is. Zij mag in haar vrijheid van beslissing het aardse leven beginnen. Om er het beste van te maken, heeft ieder mens meerdere beschermengelen, die de mensen (de menselijke zielen) tijdens het aardse leven positieve informatie geven.De natuurziel weet volledig waarvoor ze kiest en dat is de geestelijke groei, een kind van God te worden. De weg daar naartoe is bezwaarlijk en daarom willen ze er ook lange tijd niet aan beginnen om de weg van het vlees te gaan.

2. Bewoners van andere werelden
Niet alleen o­nze zon en de planeten van het zonnestelsel, maar ook andere sterren en planeten worden bewoond door mensen. Alleen op de oercentraalzon Urka, die in de sterrenkunde Regulus wordt genoemd (de hoofdster van het sterrenbeeld Leeuw) en op de al-al-zonnen komt geen materieel leven voor. Op sommige sterren en planeten wordt aan de daar wonende mensen de mogelijkheid geboden om op aarde te incarneren: alleen op aarde is het immers mogelijk om het volledige kindschap van God te bereiken. Sterrenmensen hebben een geest, die door engelen is geschapen, terwijl aardbewoners een geest hebben die direct door God in hen is gelegd: de laatsten hebben daarom een veel krachtiger geest, maar moeten ook een harde strijd voeren tegen de machten van het kwaad. Maar als ze deze strijd winnen, kunnen ze tenslotte ook ware kinderen van God worden. De meeste sterrenmensen kiezen daar niet voor, omdat ze het rustige, aangename leven op hun eigen wereld, dat wortelt in een bijzonder diepe wijsheid, verkiezen boven het zware leven op aarde, dat op liefde is gericht. Maar diegenen, die er wel voor kiezen, moeten een contract o­ndertekenen waarin de voorwaarden voor hun incarnatie op aarde staan opgetekend. Dat contract wordt dan in een tempel bewaard, waarna ze al vrij snel op aarde in een moederschoot worden gelegd. Meestal leiden zij op aarde een o­nopvallend leven, maar het merendeel slaagt erin, om hun doel – het kindschap van God – te bereiken. o­ngeveer 2 procent van de mensen op aarde is afkomstig van sterren en van planeten. Het zijn zielen, die vaak opvallen door hun wijsheid. Toch is hun leven meestal heel zwaar: zij moeten immers als ‘wijsheidsmensen’ (met een geest die geschapen is door engelen) zich staande zien te houden in een wereld die vaak beheerst wordt door duistere hartstochten. In hoofdstuk 222 van deel 3 van het Grote Johannes Evangelie wordt Philopold genoemd als een sterrenmens die op aarde is geïncarneerd.Deze sterrenmensen zijn goed geïnformeerd over hun taak in het aardse leven en daarom krijgen zij ook een bepaald gezin en omgeving voor hun geboorte toegewezen. Toch verliezen zij – zoals alle mensen op aarde – de herinnering aan hun vorige bestaan.

3. Engelen uit de geestelijke wereld.
In een nog geringer aantal gevallen (wsch. enkele promilles) incarneren engelen op aarde, eveneens met het doel ware kinderen van God te worden. Ook zij worden op aarde mensenzielen die vele anderen kunnen helpen. Het verschil met de mensen van de sterren en de planeten is, dat zij – op enkele uitzonderingen na, b.v. Michaël en Raphael – nog nooit eerder zijn geïncarneerd; zij hebben ook nog nooit een eigen zondeval veroorzaakt en hebben vòòr hun incarnatie op aarde altijd als geest bestaan. Omdat we leven in de tijd van de wederkomst van Christus, wordt o­ns door Lorber gezegd, dat er tegenwoordig iets meer mensen van de sterren en planeten op aarde incarneren. Het doel daarvan is o.a., dat zij veel medemensen kunnen helpen bij de weg tot geestelijke wedergeboorte. Juist in een kritieke tijd als de o­nze kunnen ze door hun positieve invloed veel goeds bereiken, wat zeker zal bijdragen aan een verandering ten goede van de mensheid.

Wat is bepalend voor de duur van o­ns aardse leven?
Hoelang een mens zal leven, ligt niet direct in o­nze handen. Het is afhankelijk van de geestelijke groei gedurende o­ns aardse leven. Maar er zijn vele mogelijkheden:

a.     Een mens leeft lang, omdat de mogelijkheid bestaat, dat hij nog verdere geestelijke inzichten aanneemt. Ook hier geldt weer de vrijheid van beslissing. Hierbij zijn de ouderdomsziekten te noemen, die materieel o­ntstaan, maar door de beschermengelen gebruikt worden om hun patiënt tot nadenken te brengen.
b.     Een mens wordt weggehaald van de aarde, omdat hij juist geen vooruitgang meer boekt, maar in de hiernamaalse leerscholen snel inzichten van zijn engelen zal aannemen.
c.     Een mens leeft kort, omdat hij door geweld van medemensen – deze hebben ook de vrije beslissing – vroeg sterft. Denk aan kinderen. In principe is dat voor de stervende kinderen niet erg, omdat zij in het geestelijke kinderrijk opgevangen worden en daar de beste leerscholen zullen bezoeken. (Geistige Sonne, deel 2). Hun leven op aarde geldt als geslaagd. In het algemeen gezegd betekent dat, dat niemand van tevoren kan zeggen hoelang hij echt zal leven, omdat het van hem zelf afhankelijk is. Ook de kans om vele medemensen te helpen, kan een leven verlengen.